Let's Talk! Anouk en Maartje mochten Fright Night lezen, het nieuwste boek van Maren Stoffels. Een YA thriller over 5 tieners die zich opgeven voor 'fright night' in de bossen. Ze worden er geconfronteerd met hun grootste angsten, en één van hen zal het niet overleven. Een van de vier overlevenden  is de moordenaar. Echt een boek dat je wilt lezen rond Halloween, dus!

Dit artikel werd geschreven door Anouk en Maartje.

Maren Stoffels werd geboren op 13 januari 1988 geboren in Amsterdam. Vanaf het moment dat ze kon schrijven heeft ze verhaaltjes geschreven. Ze is ook al lange tijd professioneel auteur: haar eerste boek Dreadlocks & Lippenstift werd al in 2005 uitgegeven. De thema’s die in haar boeken behandeld worden zijn (onder andere) anorexia, pesten, homoseksualiteit, verliefdheid, jezelf durven zijn en vriendschap.

Onze verwachtingen

Maartje: Een aantal maanden geleden las ik Escape Room, het vorige boek van Maren. Het viel me op dat het boek lekker korte hoofdstukken heeft, vanuit verschillende standpunten is geschreven, zeer verschillende personages bevat die de thema's uit Marens' boeken ondersteunen en vrijwel direct spanning oproept door de tussenstukjes van personage X. Ik ben benieuwd hoe Maren in Fright Night omgaat met haar vaste thema's.

Heb jij al weleens boeken van Maren gelezen? En, zo ja,  hoe vond je die?

Anouk: Ik heb nog nooit een boek van Maren Stoffels gelezen. Ik ben wél heel dol op Halloween, dus dit is voor mij het perfecte moment om haar te leren kennen. Ik ben heel benieuwd naar de schrijfstijl. Haar boeken zijn gewoonlijk op de wat jongere YA groep gericht die nog naar de middelbare school gaan. Die tijd ben ik zelf al voorbij, ik denk dat ik Marens boeken daarom nog niet heb opgepakt. Ik ben heel benieuwd naar de manier waarop ze de spanning op gaat bouwen. En ik hoop héél erg dat ik niet al halverwege het boek weet wie het gedaan heeft. Daarom lees ik niet zoveel thrillers: ze moeten wel echt goed zijn.

Lees jij veel thrillers? Wat maakt een thriller voor jou echt goed?

Maartje: Ik lees wel regelmatig thrillers al is het niet mijn favoriete genre. Ik hou vooral van thrillers met een psychologisch tintje, zoals bijvoorbeeld Een van ons liegt van Karen McManus. Boeken die meer neigen naar geesten en horror zijn minder geschikt voor mij, meestal word ik daar niet blij van. Een thriller moet eigenlijk tot aan de laatste bladzijde spannend blijven, vol plotwendingen zitten, waardoor je steeds op het verkeerde been wordt gezet en goed uitgewerkte karakters hebben. Toevallig lees ik nu een boek van Stephen King: 22-11-1963, en die bevalt tot nu toe prima. Nu ik net zeg dat boeken over geesten mij meestal minder aanspreken moet ik wel meteen aan de cover van Fright Night denken. Daar lijkt een geest op te staan. Ik vind de cover wel mooi, hij zou mij in een boekwinkel uitnodigen om hem op te pakken. Dit komt door de foto met donkere hand en rook, door het lettertype dat duidelijk maakt dat het om een spannend boek gaat en stiekem ook door het glanzende laagje. Dit geeft echt iets extra's aan het boek.

Wat vind jij van de cover?

Anouk: Ik vind de cover aanspreken. Het is toch weer net iets anders dan de meeste YA thrillers, waar vaak een persoon voorop staat. Hier zie je in eerste instantie de hand en de rode letters van de titel. Ik kreeg meteen zin om het op te pakken. Het is geen dik boek, dus ik denk dat ik er zo doorheen gelezen ben. Voor mij is het bij een thriller belangrijk dat de vaart erin blijft, dat je blijft gissen naar de oplossing en steeds op het verkeerde been wordt gezet. Ik wil graag echt verrast worden. Ik hoop ook dat ik het eng ga vinden, met zo'n cover en zo vlak voor Halloween - maar ik denk eigenlijk dat dat niet zal gebeuren, gezien de geadviseerde leeftijd voor het boek. Maar ik denk wel dat de vaart er goed in zal blijven dankzij Marens korte hoofdstukken. 

Over Fright night

Anouk: Je leest inderdaad zó door het boek heen! Maren weet de vaart er goed in te houden, en je blijft tot het einde benieuwd hoe het zal gaan lopen. Voor mij had dit boek twee verschillende aspecten: de thriller-verhaallijn van de fright night en het mysterie van Dylan, wat veel meer op emotie speelt. Ik vond dat laatste erg indrukwekkend en interessant. Het duurt een tijdje voor je bij elkaar hebt gepuzzeld wat er nu daadwerkelijk gebeurd is, en de twist was zeker verrassend. Het thriller-aspect aan de andere kant was wat minder geslaagd. Er werd niet zoveel aandacht besteedt aan het bang maken van de lezer en dat had ik wel verwacht als het zich afspeelt tijdens een fright night. Maar op het moment van de twist beginnen de twee verhaallijnen samen te vloeien en vanaf daar wordt de spanning toch echt wel opgevoerd. Ik was het alleen niet zo eens met de uiteindelijke ontknoping... die vond ik veel te netjes afgewikkeld. Weinig consequenties.

Daar moeten we het nog even over hebben! Maar eerst: hoe is het boek jou bevallen?

Maartje: Ik vond het boek leuker en spannender dan Escape Room. Dit boek paste voor mij meer binnen het Young Adult genre. De opbouw, met de verschillende personen als vertellers en de X als onbekende was herkenbaar, maar wel prettig. Leuk om een verhaal vanuit verschillende perspectieven te kunnen beleven. Ik vond het verhaal meteen spanning in zich hebben, doordat het vanaf het begin duidelijk was dat de verschillende hoofdpersonen allemaal een verleden met zich meedragen. Je valt echt in het verhaal. Ik had zelf vrij snel helder wat er met Dylan aan de hand was, maar vond de manier waarop het is uitgewerkt wel goed gedaan. Tegen het einde zat er nog een fijne plottwist. En ik zou, zeker na het lezen van dit boek, nooit meedoen aan een fright night. 

Ik ben wel benieuwd naar jouw moeite met de ontknoping. Vertel!

Anouk: Ja, ik denk dat wij sneller door hebben wat er met Dylan aan de hand is dan de tieners waarvoor dit bedoeld is. Wij hebben het voordeel dat het in de jaren '90 vrij veel aandacht kreeg. Wat betreft de ontknoping zal ik proberen dat zoveel mogelijk spoilervrij te houden. De tussenstukjes waarin je de gedachten van de moordenaar leest waren bedoeld om het thriller-element te prikkelen, waardoor ik de allerlaatste van deze gedachten nogal flauw vond. Maren Stoffels is duidelijk heel sterk in het emotionele aspect van haar boeken en dat vond ik héél goed, maar qua thriller vond ik het minder geslaagd. Uiteindelijk ligt het heel erg voor de hand wie de moordenaar is, want de grote onthulling van het boek slaat ook weer op het emotionele. Als we het hebben over een boek met twee aspecten, dan is de verhouding daartussen 70-30%. Dat vind ik niet zo goed gebalanceerd. Degene die dood gaat zal ook het minst gemist worden van alle personages, afgezien van de moordenaar zelf. Ik denk dat als Maren Stoffels meer gedurfde keuzes gaat maken, haar boeken nóg beter worden. 

Wil jij nog iets over Fright night kwijt voor we naar het eindoordeel gaan?

Maartje: Ik ben het met je eens dat het emotionele aspect goed naar voren kwam in dit boek en ik denk dat Maren Stoffels wat dat betreft een belangrijk boek geschreven heeft voor de doelgroep. Naar mijn idee is het belangrijk om in boeken maatschappelijke problemen bespreekbaar en herkenbaar te maken en daar is ze in geslaagd. Voor mij was het best wel een echte thriller, maar dat komt voornamelijk omdat ik een echte angsthaas ben.

Eindoordeel

Anouk: Ik ben zeker fan van dit boek! Ik ben zelf helemaal niet zo van de thrillers, maar vind juist karakterontwikkeling belangrijk. Ik vind dat Maren Stoffels Dylans innerlijke strijd heel goed en heel gelaagd naar voren brengt. Het is een boek waar ik over na blijf denken, en ik denk dat dat voor veel lezers zal gelden. Het spannende mag echt wel wat meer gewaagd, maar in het emotionele weet Maren juist hele heftige keuzes te maken. Voor mij is dit boek echt een YAY.

Maartje: Ik ben het helemaal met je eens Anouk. Het boek heeft mij heel positief verrast. Ik vond de karakters mooi uitgewerkt en de spanning was voor mij meer dan genoeg. Voor mij ook een YAY.