Duorecensie: De Hemel in het IJs
De hemel in het ijs van Adrienne Young werd al een lange tijd erg gehyped. Overal werd het boek opgehemelt als dé zomer-read van 2018. Het bevatte alles voor de doorgewinterde YA-fan: spanning, drama, romantiek, VIKINGS! Iedereen werd er helemaal wild van. Maar leefde het boek op tegen de hype? Of was het anders dan we hadden verwacht? Lees snel verder wat Elke en Merel er van vonden...
Verwachtingen
Elke: Ik ging dit boeken lezen met torenhoge verwachtingen. Zoals in het introductie stukje werd benoemd, werd het boek overal waar ik keek opgehemeld. Ik was daarom ontzettend enthousiast. Bovendien was het een soort historische YA - en die zie je niet vaak - gebaseerd rondom de eeuwenoude Viking-cultuur. Hoe tof! Mijn verwachtingen waren dus, zoals eerder gezegd, enorm hoog...
Merel: Ik had hoge verwachtingen van dit boek, omdat het overal vijf sterren kreeg (of een hoog cijfer) en een vikingverhaal niet vaak voorkomt in YA. Door de originaliteit van het onderwerp werd mijn interesse gewekt. Een beetje hetzelfde als Elke dus!
Het verhaal
Elke: Het verhaal begon ontzettend sterk: een sterke Viking-krijger genaamd Eelyn ontdekt tijdens een veldslag dat haar broer, van wie ze dacht dat hij gestorven was, leeft en zich heeft aangesloten bij de Riki - de vijandige Vikingclan. Zoals je natuurlijk wel kunt begrijpen, is het meteen de basis voor een hoop drama. Eelyn wil weten wat er aan de hand is, dus begint er een confrontatie tussen haar en haar broer. Deze momenten, tussen personages, waren erg intrigerend en leuk om te lezen. Wat me echter niet zo boeide, waren momenten waarin nutteloze handelingen pagina's lang werden beschreven. Begrijp me goed, dit boek bevat steengoede actiescènes en hartverscheurende momenten tussen personages, maar de snelheid van het verhaal klopt voor geen meter. Ik had zoveel moeite met de pacing: het ene moment is er een veldslag die binnen drie seconden over is - zo lijkt het - en dan zijn er weer tientallen pagina's toegewijd aan salie-ophangen en huishoudelijke klusjes. Kortom: er is een hoop mis met de pacing, en ook met het verhaal.
Merel: Ik ben het eens met Elke over de snelheid van het verhaal. Soms ging het erg snel (en dit had ik vooral bij de interessante passages en gevechten, maar dat is puur smaak) en sommige dingen werden uitgebreid beschreven, zoals gesprekken en huishoudelijke zaken. Ook vond ik het 'eindgevecht' enorm snel gaan. Het boek leek één grote opbouw te zijn naar dit spectakel, wat uiteindelijk maar een aantal pagina's bleek te beslaan. Erg jammer. Ook de romance vond ik een beetje overbodig. De brute vechtscènes daarentegen vond ik heerlijk!
De personages
Elke: Sommige personages, zoals Eelyn en Iri, vond ik reuze interessant. Maar de meeste personages misten wat diepte. Ze bleven redelijk vlak en ik had ze liever wat uitgesprokener gezien... Ik vond Fiske een tof personage - heel erg anders dan andere YA-helden (oftewel: de love-interest). Maar hij mocht wat meer diepgang hebben, om eerlijk te zijn. Hij was een beetje té ondoorgrondelijk. Eigenlijk vond ik de personages dus super en interessant, want ze waren allemaal anders en leken niet op elkaar, maar ze hadden nét wat beter uitgediept mogen zijn.
Kortom...
Elke: Ik vond De hemel in het ijs dus een super interessante beschrijving hebben, die niet helemaal werd waargemaakt. Ja, het epische verhaal, de coole personages én de vette actiescènes zaten er in, maar het was het nét niet. Ik vind het daarom ook super moeilijk om dit boek een score te geven. Ik vond het namelijk wel goed, maar soms ook wel een beetje 'meh'. Dus het was héél erg moeilijk. Eelyn was een interessant, realistisch en emotioneel personage waarin ik me kon vinden. Zij was het hart van het boek en dat maakt het ook al echt stukken beter. Ik geef De hemel in het ijs daarom een 7,2.
Merel: Het perspectief van Eelyn is prettig: Ze is stoer, trouw en vastberaden. Ook vond ik het heerlijk verfrissend dat dit boek een standalone is: Dat zie je helaas steeds minder in fantasy-YA. De romance vond ik niet passen in het 'harde' van het vikingverhaal (lees: Ogen worden eruit gerukt, maar een kus verandert de hele wereld... Ik ben er niet zo van). Ik hoopte op een ander einde, maar ik snap dat niet iedereen tevreden te stellen is. Al met al geef ik dit vikingverhaal een 6,8.
Heb jij De Hemel in het IJs gelezen, wat vond je ervan en waarom ga je hem wel/niet lezen?