Menig boekliefhebber maakt het wel eens mee: Je begint aan een boek, maar het is het gewoon nét niet of je vergeet dat je erin aan het lezen was en het blijft een beetje links liggen. Vandaag vertellen wij jullie over de boeken waar wij in begonnen zijn, maar nooit uit hebben gelezen. 

Merel

Er zijn niet veel boeken die ik niet uitlees. Ik zet het meestal wel door, omdat ik benieuwd ben of het nog boeiend word, vooral bij gehypete boeken. Helaas lukt dat niet altijd, zoals bij Eerste leven van Gena Showalter. Ik kon er gewoon niet doorheen komen en gaf het op bij de 300e bladzijde. Het concept was gaaf, maar de nadruk werd zó gelegd op romance, iets waar ik niet zo van hou bij YA-fantasy. Ook kwam ik niet door Vlam en As heen, deze was denk ik iets te kinderachtig voor mij. 19 keer Katharine van John Green (waarvan ik normaliter hou) vond ik vre-se-lijk. Zó saai. Ik heb hem een kans gegeven, maar het boek was iets te langdradig. Boek van Stof is een andere YA-fantasy waar ik heel enthousiast over was en die op internet ook flink gehyped werd. En dit is ook absoluut geen slecht boek, begrijp me niet verkeerd. Ik kwam er gewoon niet goed doorheen, en ik denk dat het iets te maken heeft met de erg jonge hoofdpersoon. Ik ga hem wel nog een kans geven door alle lovende recensies die ik erover vind. Een andere serie die ik (SHAME! SHAME!) nog een keer moet oppakken, is Spel der Tronen van George R. R. Martin. Ze zijn geweldig, maar op de een of ander manier ben ik gestopt middenin boek 3 om een ander boek op te pakken. 

Audrey

Ik heb eigenlijk héél veel boeken nooit uitgelezen, en dat komt vaak omdat ik een quitter ben. Zo ben ik na pagina 200 gestopt in Bright Smoke, Cold Fire van Rosamund Hodge en dat terwijl ik denk ik nog maar 100 pagina's te gaan had. Ook heb ik na 50 pagina's Aristoteles & Dante ontdekken de geheimen van het universum aan de kant gelegd. Niet per se omdat het slecht was, maar gewoon omdat het op dat moment niet iets was waar ik écht zin in had. Dus hopelijk kan ik die eens snel oppakken. Ook ben ik nooit door het boek Carry Pilby geraakt. Je kent het misschien wel van de Netflix-film... Wel, dit boek was een atypisch gevalletje de-film-was-beter-dan-het-boek. 

Brechtje

Een probleem waar ik vaak tegenaan loop is dat wanneer ik in een reading slumb zit, ik in veel boeken begin in de hoop dat ze me uit die slumb halen, maar wanneer dat niet lukt ik ze wegleg en (bijna) nooit meer oppak. Zo is er al een flinke stapel nooit-uitgelezen boeken in mijn kast ontstaan. Een voorbeeld hiervan is Waar het licht is van Jennifer Niven. Ik hoor en zie alleen maar enthousiaste reacties op dat boek, maar toen ik er aan begon merkte ik al dat ik er gewoon niet doorheen kwam. Ik heb het boek drie kansen gegeven, maar heb het uiteindelijk maar opgegeven. Een ander voorbeeld is Aan alle jongens van wie ik hield van Jenny Han. Ik vond dat boek zo verschrikkelijk dat  ik op pagina 158 ben gestopt. Ik vond het boek heel kinderachtig en daardoor ook onrealistisch. Elke dag maandag van Jessica Brody ligt ook op de onuitgelezen stapel, ook al denk ik dat ik dat boek nog wel een kans ga geven aangezien ik al op bladzijde 281 ben. Het was natuurlijk te verwachten als je de titel ziet, maar ik vond het boek heel veel van hetzelfde en steeds minder pakkend worden. Ik ergerde me ook best wel aan de hoofdpersoon, maar ben ergens best benieuwd hoe het afloopt. Een boek waarvan ik het heel pijnlijk vind dat ik hem niet heb uitgelezen is The Diabolic van S.J. Kincaid, omdat ik deze voor mijn verjaardag heb gekregen van mijn oma. Helaas kom ik er gewoonweg niet doorheen, is het verhaal traag en vind ik de schrijfstijl gewoon heel vervelend. 

Fien

Wanneer ik in een boek begin, lees ik het bijna altijd uit. Het was dus een echte uitdaging voor mij om me de boeken te herinneren waarin ik ooit begonnen was, maar ze toch nooit uitgelezen heb. Na lang en diep nadenken heb ik er toch 3 gevonden. Het eerste boek is Het parfum van Patrick Süskind, ik zou dit boek nooit vrijwillig oppakken en het was dan ook voor een schoolopdracht. Ik vond de schrijfstijl helemaal niet leuk en heb het boek dan ook al na 20 pagina's aan de kant gelegd. Gelukkig hadden we een lijst gekregen met verschillende titels die in aanmerking kwamen voor de opdracht, zo heb ik toch nog snel een ander boek kunnen kiezen. Het tweede boek dat ik me herinner is Silo van Hugh Howey, ik vond de achterflap zo interessant dat ik gewoon niet kon wachten om eraan te beginnen. Het heeft een sciencefiction-setting die me enorm aanttrok en ik kreeg er een The 100-vibe van, maar na 80 pagina's boeide het boek me totaal niet en heb ik de moed opgegeven. Als laatste ben ik al een paar keer begonnen in De blauwe diamant van Jennifer Donnelly, op één of andere manier kom ik nooit voorbij die eerste 5 hoofdstukken en ik heb geen idee waarom. Ik vond het eerste boek uit deze reeks namelijk erg leuk en ben van plan om deze serie zeker verder te lezen, maar het zal dus nog niet voor nu meteen zijn!

Feline 

Ik lees boeken meestal uit principe uit. Als ik dan een peperduur boek -vooral als het een hardcover is!- koop wil ik gewoon dat het het waard is! Toch lukte het me gewoonweg niet om sommge boeken uit te lezen. Inside Out van Maria V. Snyder, een dystopisch verhaal over een meisje dat in buizen klimt, vond ik in het begin interessant, tot er belachelijke dingen geschreven werden als “schaapje blijft bij zijn mama". Dan kan je een boek toch niet meer serieus nemen? De Stropploeg van Koen Romeijn heb ik tijdelijk weggelegd. Ik kon er niet in komen vanwege de hoofdpersoon die voor mijn smaak veel te ontevreden en chagrijnig was. Dan kun je zeggen: dat is mijn hoofdpersoon, zo schrijf ik nou eenmaal. Maar wanneer je een boek uitgeeft vind ik dat je je hoofdspersoon niet onnodig irritant hoeft te maken. Ik vond het idee van het boek wel leuk, dus misschien probeer ik het nog een keer als ik over de eerste schok heen ben. Wars of the Roses: Stormbird van Conn Iggulden heeft juist wel leuke personages, maar de auteur is zo langdradig! Soms moet je voor bepaalde woorden kiezen en niet alle synoniemen van een woord opzoeken en ze in dezelfde zin gooien. Hetzelfde geldt voor het laatste boek wat ik zal noemen. Ik kon echt niet door Web van Inkt van Cornelia Funke heen komen! Het eerste boek is spannend en magisch, maar in het tweede boek is er teveel focus op saaie details en onbelangrijke personen. Wat een sprookjesachtig effect moet hebben wordt al gauw vermoeiend. 

Welke boeken heb jij nooit uitgelezen?