In het buitenland was De grand tour van Henry Montague van Mackenzi Lee al een grote hit, maar eind 2020 kwam dit boek pas in het Nederlands uit. De Engelse titel luidt A Gentleman's Guide to Vice and Virtue en de Nederlandse editie is vertaald door Merel Leene en is uitgegeven door Blossom Books. Dit is het eerste deel in de Montague-kronieken en vandaag vertellen Laurie en Danique jullie wat zij van het boek vonden.

Dit artikel is geschreven door Laurie en Danique

Over het boek

Al bij de geboorte was het duidelijk wat Henry 'Monty' Montague moest worden: een echte gentleman en een waardig erfgenaam voor de titel van zijn vader. Maar hoe hard Lord Montague ook probeert, het lukt hem niet om zijn zoon met diens verwerpelijke passies in het gareel te houden. Monty houdt van gokken, drank en seks.
Als Monty met zijn beste vriend Percy vertrekt op hun grand tour door Europa, zoals gebruikelijk is voor alle jongemannen uit de Britse elite, weet hij dat dit de laatste maanden zijn van zijn vrije, hedonistische leven. Maar als de reis door Monty's roekeloze gedrag verandert in een schrijnende klopjacht, begint hij alles wat hij weet in twijfel te trekken.

Verwachtingen

Laurie: 'Ik heb in 2018 gepoogd dit boek in het Engels te lezen, maar het wist mij niet te boeien. Ik luisterde het luisterboek en was er op zo'n 20% mee gestopt. Toen ik hoorde dat dit boek in het Nederlands verscheen besloot ik het een tweede kans te geven, misschien wist het me nu wel te pakken. Mijn doel was vooral verder komen dan in 2018 en dat betekende dat ik niet echt hoge verwachtingen had. Wat mij opvalt is dat de hype in Nederland rondom dit boek gewoon helemaal niet bestaat, je hoort niemand over De grand tour van Henry Montague. Eerlijk gezegd had ik dat helemaal niet verwacht gezien de enorme hype in het buitenland.'

Danique: 'Ik had nog niet van dit boek gehoord totdat ik de najaarscatalogus van Blossom Books zag. Ik heb ook geen recensie gelezen vooraf en heb me ook niet laten beïnvloeden door andere lezers. Hierdoor bleven mijn verwachtingen redelijk neutraal. Toen ik de achterflap las, wist ik na dat ik het boek een tijdje had niet helemaal meer zeker of het wel wat voor mij was. Dus terwijl ik er neutraal inging bleef ik ook sceptisch.'

Schrijfstijl

Laurie: 'De schrijfstijl is wel prettig. Het leest vlot weg, dat viel mij in het Engels ook al op. Hierdoor kun je het boek makkelijk uitlezen. De dialogen passen ook helemaal bij die tijd (achttiende eeuw), ik kan me niet voorstellen dat je leeftijdsgenoten die je goed kent met "u" moet aanspreken. Of met meneer/mevrouw en dan de achternaam. Alsjeblieft niet zeg. Dat moeten de personages ook hebben gedacht, want dat weigerden ze.'

Danique: 'Deze is als erg prettig ervaren. Ik vloog erdoor heen, voor je het weet heb je weer 100 pagina's gelezen. Het is een hele fijne en rustige stijl die je het verhaal mee inneemt. De auteur heeft een goede afleiding weten te creëeren door het verhaal niet te laten afleidden van de flaptekst waardoor je in het verhaal zelf goed verrast wordt. Waar echt complimenten voor mogen worden gegeven is het lgtbq+ wat erin is verwerkt. Het stond centraal maar in de gewone zin. Het ging niet om de uitkomst, maar om wat daaromheen zat: het taboe maar ook de gevoelens die er waren. Dit is prachtig verworven in het verhaal.'

Personages

Laurie: 'We maken kennis met drie hoofdpersonages. Allereerst is daar Henry Montague - bijnaam Monty -, vanuit wiens perspectief we lezen. Monty wil helemaal niets weten van het leven dat voor hem is uitgestippeld. Hij trapt tegen alles wat zijn vader voor hem heeft uitgedacht, of beter gezegd, wat van hem verwacht wordt. Hij wil meer van de wereld zien en heeft helemaal geen zin om het landgoed van zijn familie te runnen. Monty is homoseksueel, iets wat helemaal niet oké was in die tijd. Hij is verliefd op zijn beste vriend Percy, een zwarte jongen uit een adelijke familie. Dat is al helemaal ongehoord. Daarnaast is Percy chronisch ziek en men ziet hem daarom als een gevaar voor de maatschappij. Hij moet worden opgesloten in een sanatorium, iets waar hij geen vrede mee heeft. Percy krijgt te maken met racisme, omdat hij zwart is werd hij gezien als slaaf in plaats van iemand van adel. Als laatste is daar Felicity, de zus van Monty die helemaal geen dame wil zijn. Ze wil geneeskunde studeren en doet dat ook stiekem. Felicity is de meest rebelse van dit groepje, maar de jongens mogen er ook zijn. De personages zijn goed uitgewerkt en Mackenzi Lee heeft duidelijk weten te maken dat de worstelingen waar ze in de achttiende eeuw mee te maken kregen, vandaag de dag helaas nog steeds actueel zijn.'

Danique: 'Tja hier moet ik toch een kritisch puntje aantippen. Voor mijn gevoel begon het verhaal zomaar. Geen introductie van de personages en geen goede inleiding. Wat ik een hele mooie ontwikkeling vond is die van Monty. Hij begint als de bad boy maar al snel kom je erachter dat er veel meer achter zit. De Monty van het einde van het verhaal is zo ver gegroeid op persoonlijk gebied en dat was prachtig om te mogen meemaken. Als ik dieper op de personages in ga en ga kijken naar bijvoorbeeld Felicity, merk je dat Mackenzi Lee heel goed weer heeft weten te geven hoe het was om als meisje te leven in die tijd. Via Felicity kreeg ik een goed beeld van wat er verwacht wordt en van hoe het ook kan. Dan heb je verder Percy nog. Ik vond hem erg fijn als een soort stabiele factor in het verhaal. Hij had van mij op een gegeven moment wel iets meer voor zichzelf mogen opkomen, maar ook hij laat zien dat bepaalde dingen die toen niet als normaal werden gezien toch normaal kunnen worden. Al met al goede en fijne karakters en een fijne verhaallijn.'

Plot

Laurie: 'Waar ik minder van onder de indruk was, was de plot. Natuurlijk draait het om de grand tour, de achtiende eeuwse roadtrip. De personages beleven veel avontuur, maar er zit een fantasy element in het verhaal wat niet had gehoeven. Het was vaag en verwarrend. Op zich had er wel iets in het verhaal moeten zitten, dus ik snap volkomen dat de auteur dit heeft toegevoegd. Alleen moet je wel geïnteresseerd zijn in alchemie, anders is het verhaal niet heel leuk. Ik vond de plot daarom ook echt bijzaak.'

Danique: 'Ik vond het geweldig! Het verhaal was anders dan dat ik had verwacht. Het einde was dan ook heel goed geschreven. Ondanks dat het het einde van het boek was heeft het zeker lijntjes die je zo weer op kan pakken om met deel 2 verder te gaan. Hierdoor bleef ik nieuwsgierig waardoor ik uitkijk naar deel 2. Het zorgt er bij mij voor dat ik niet kan wachten op deel 2 omdat het verhaal mij echt heeft verrast op een goede manier.'

Eindoordeel

Laurie: 'Zoals eerder aangegeven was De grand tour van Henry Montague een herkansing. Ik kwam beter door de Nederlandse versie van het boek heen, maar ik vond de plot vooral bijzaak. Ik snap dat de auteur er een fantasy element aan heeft toegevoegd om er echt een verhaal van te maken, maar dit haalde voor mij juist wat leesplezier weg. De personages vond ik het belangrijkste en zij waren goed uitgewerkt. De thematiek die Mackenzi Lee hier bespreekt is vandaag de dag helaas nog steeds actueel. Ook dit is goed gelukt. Omdat ik de plot echt een heel stuk minder vond beoordeel ik De grand tour van Henry Montague van Mackenzi Lee met 3 sterren. Of ik het vervolg over Felicity ga lezen weet ik nog niet. Er komt eind dit jaar nog een derde deel uit, eerst in het Engels. Dit deel gaat over het jongere broertje van Monty en Feliciity.'

Danique: 'Goede personages, prachtige verhaallijn. Maar ook een schattig verhaal waar het vinden van jezelf heel erg centraal staat. Dit boek heeft van mij 4 sterren gekregen omdat de inleiding niet helemaal top was, maar de rest wel. Ik kan dit boek dus zeker aanraden als je op zoek bent naar een prachtig historisch verhaal met een avontuurlijk tintje. Ik wil ook zeker de vervolgdelen lezen omdat ik heel nieuwsgierig ben geraakt door dit onderwerp en dit genre.'

Wij beoordelen De grand tour van Henry Montague van Mackenzi Lee met 3.5 sterren.

Wat is jouw favoriete historische (young adult) roman?