Elk jaar tijdens de literatour verschijnt er een 3PAK. Dit is een boekje waarin drie verhalen zijn samengevoegd, geschreven door Nederlandse auteurs voor de boekenweek voor jongeren. Het is meestal gericht op jeugd tussen de 14-18 jaar maar aangezien het Young Adult genre geliefd is bij jongere maar ook oudere lezers, is natuurlijk alles mogelijk.

Dit jaar schreven weer drie andere auteurs mee. Raoul de Jong, Nhung Dam en Tim Hofman. 

Jaguarman door Raoul de Jong

Minca. De eerste opzet van dit verhaal greep me meteen aan. Ik leerde de setting kennen en een stukje geschiedenis over Raoul (want het hoofdpersonage heet hetzelfde als de auteur). Dit zorgde ervoor dat het personage snel tot leven kwam. Er werd ook al snel een hint gegeven over mogelijke magie, waardoor ineens veel meer mogelijk werd in het verhaal. Een stukje ontstaansgeschiedenis vermengd met hedendaagse onderwerpen en een hint naar het bovennatuurlijke. In mijn ogen was het een goed opgezet YA verhaal met een interessante achtergrond en een spannende verhaallijn. Er werden redelijk wat referenties naar films, personages of Engelse teksten gebruikt, daar kun je van houden, of juist niet. Ik vond het overigens niet storend, ook al kende ik niet alle referenties.

Iris. Ik vond dit verhaal eigenlijk niet zo goed. Ik kreeg niet goed mee waar dit verhaal nou eigenlijk naar toe ging. Het begon als een soort van Romantische Komedie en ik had verwacht dat het een soort liefdesverhaal zou worden, aangezien er over die ene werknemer alleen maar werd geschreven over hoe knap hij was. Vervolgens veranderde de toon heel snel en werd het allemaal heel serieus toen het over slavernij ging om vervolgens weer met een wat humoristische toon door te gaan. Die combinatie was, naar mijn mening, niet goed gedaan. Ook dat hele gebeuren met die tijger was voor mij niet erg duidelijk en mijn fobie voor insecten en teken maakte het er niet makkelijker op om dit verhaal te volgen. Daarom was ik niet erg blij toen ik dit verhaaltje las. 

De Auditie door Nhung Dam

Minca. In dit verhaal leerde ik Nine al snel kennen als een pientere jonge dame die haar zegje klaar heeft (in haar hoofd), want in het echte leven durft ze niet zoveel te zeggen als ze zou kunnen of willen. Ze heeft haar tweelingbroer verloren en niemand besteedt daar nog echt aandacht aan, terwijl het Nine nog steeds achtervolgt. Ze hoort en ziet Freddy nog overal in en denkt vaak terug aan het ongeval. Ze weet dat ieder een eigen manier heeft van rouwverwerking, maar zij zou iedereen op de wereld wel eens wakker willen schudden. Het verhaal bevat redelijk wat grof taalgebruik en switcht tussen het moment van de auditie, Nine's filosofische gedachtengangen en het ongeval. Uiteindelijk gaat het alleen nog daar over. En toen kwam ik erachter wat er was gebeurd. Een redelijk bizar verhaal, voornamelijk door de bijzondere vertelvorm van Nine. Schokkend maar realistisch. Een soort korte maar krachtige doorbraak van een jong meisje op een keerpunt in haar leven.

Iris. Dit was mijn favoriete verhaaltje uit dit boekje. Aan het begin van het verhaal zorgt Nhung Dam ervoor dat je heel veel vragen krijgt. Wat is er gebeurd met Nine? Wie is Freddy? Wat is er met Freddy gebeurd? Dit zorgt er wel voor dat de lezer nieuwsgierig wordt en ook nieuwsgierig blijft. Daarnaast was het verhaaltje ook erg toegankelijk voor jongeren en was het niet al te moeilijk om te volgen. Verder heb ik eigenlijk niet zoveel aan te merken op dit verhaaltje. Het was kort, maar krachtig en bovendien het was leuk. Een boekenweekgeschenk is er onder andere voor om jongeren aan het lezen te zetten en dan helpt het mee als je een verhaaltje leest dat niet al te moeilijk en leuk is. 

Een diepgrijze idylle aan de arendstraat door Tim Hofman

Minca. In de flaptekst werd bij dit verhaal al genoemd 'een universum vol raadselactige scènes'. Nou daar is naar mijn mening niets van gelogen. Dit derde en laatste verhaal is veruit het meest verwarrend en verontrustend. Elke alinea is geschreven vanuit een ander perspectief, met maar liefst vijf verschillende perspectieven in die 18 pagina's. In het begin had ik werkelijk geen idee waar het over ging en kon ik er eigenlijk geen touw aan vast knopen. Toch wilde ik weten waar het verhaal naartoe zou leiden, want zoals ik al vermoedde waren alle personages op de een of andere manier met elkaar verbonden. Maar de manier waarop blijft uit tot bijna aan het eind van het verhaal. Ook de uiteindelijke clue komt dan pas naar boven. Ik zou niet graag een heel boek op deze manier lezen, gelukkig dat dit maar een paar pagina's waren. Of dit verhaal echt onder YA valt weet ik niet. Eerder richting de literatuur/roman, ondanks de lichte spanning.

Iris. Voordat ik begon aan de 3PAK was dit misschien wel het verhaaltje waar ik het meest naar uitkeek en waar ik ook de hoogste verwachtingen aan had gesteld. Misschien iets te hoog. Terwijl ik de eerste bladzijde van het verhaal van Tim Hofman las, kwam bij mij meteen die ene scène uit De Avonden van Gerard Reve bovendrijven. Die scène waarin het hoofdpersonage zich met een spiegel vanuit alle kanten bekijkt. Iets wat je niet echt verwacht in een verhaal dat bedoeld is voor jongeren. Vervolgens naarmate het verhaal vorderde, verwachtte ik een soort van thriller die nogal cliché zou eindigen, maar daar ben ik mee verrast. Het einde was allesbehalve cliché en erg origineel. Net zoals Minca denk ik toch ook dat dit verhaal niet echt thuishoort in een bundel voor het YA-genre.

Conclusie over de 3PAK van 2018

Minca. Al met al een zeer bijzonder en een beetje verontrustend 3PAK dit jaar dat de lezers aan het denken kan zetten over het leven, oorzaak en gevolg en over jezelf. Leuk dat dit toegevoegd wordt aan de boekenweek voor jongeren, maar een echte hit zal er niet zo snel uit voortvloeien denk ik. 3 sterren.

Iris. Kortom, de 3PAK van 2018 was nogal teleurstellend. Deze 3PAK wordt op scholen uitgedeeld aan leerlingen in de hoop dat jongeren hierdoor misschien meer gaan lezen, maar ik denk niet dat dit erg gaat helpen bij de motivatie om een boek op te pakken. De verhaaltjes variëren van goed naar bar slecht, waardoor ik heb besloten om deze bundel 2,5 sterren te geven. 

Gemiddeld krijgt de 3PAK van 2018 van de Hebban Young Adult club dus: 

2,75 sterren

Hebben jullie de 3PAK van 2018 al gelezen? Wat vonden jullie ervan? Dachten jullie er hetzelfde over als Minca en Iris? Of hebben jullie een compleet andere mening?