Eind mei verscheen De Valentines: Licht, Camera, Liefde, het eerste deel in een nieuwe reeks van Holly Smale. Die naam doet vast een belletje rinkelen want ze is de auteur van de razendpopulaire Geek Girl-serie. 6 jaar nadat Geek Girl voor het eerst in Nederland en België verscheen, maken we kennis met Hope en zoals haar naam al doet vermoeden zit ze boordevol positiviteit. Natasha en Fien lazen het boek en vertellen je nu wat ze ervan vonden.

Verwachtingen

Fien: “Ik wist eerlijk gezegd niet zo goed wat ik kon verwachten. Een hele tijd geleden heb ik Geek Girl gelezen en die vond ik wel vermakelijk maar ik merkte toen al dat ik eigenlijk een beetje te oud was voor die serie, ik heb de andere delen dan ook nooit gelezen. Licht, Camera, Liefde leek me een luchtig boek waarmee ik eens goed zou kunnen lachen, door de cover kreeg ik ook een beetje een vakantiestemming (hij doet me een beetje denken aan een jungle).”

Natasha: ''De cover van het boek zorgt ervoor dat je je gelijk in de zomer waant. Veel verschillende kleuren groen. Net zoals Fien vind ik het een beetje jungleachtig. Die cover wees voor mij op een luchtig boek en ik verwachtte een dosis Smale-humor die ik kende vanuit Geek Girl. Op basis van mij ervaring met die serie dacht ik dat het boek voor de jongere YA-lezer zou zijn.''

Personages

Fien: “Hope heeft niet echt veel vrienden, ze is een beetje geïsoleerd opgegroeid met alleen maar haar broer en zussen om tegen te praten als je haar denkbeeldige vriendinnen niet meerekent tenminste. Dit zorgt ervoor dat we het grootste gedeelte van dit boek doorbrengen in haar gedachten en dat pakte niet zo goed uit voor mij. Ik vond Hope erg oppervlakkig en naarmate ik verder las, ergerde ik me heel erg aan haar. Haar personage voelde te geforceerd aan voor mij, alsof de auteur haar best gedaan heeft om Hope zo onnozel mogelijk neer te zetten en dat vond ik erg irritant.”

Natasha: ''Max, Mercy, Faith en Hope zijn de vierde generatie Valentines. Die naam zorgt voor verschillende privileges, maar dat is pas vanaf je zestiende levensjaar. Hope is vijftien. Zij vertelt het verhaal. Ze is erg eenzaam door de geïsoleerde opvoeding. De enige mensen om haar heen zijn haar broer en zussen. Haar moeder is opgenomen in een inrichting en haar vader werkt in Los Angeles. Omdat ze nog niet mag deelnemen aan alle privileges die haar broer en zussen wel hebben, is ze wanhopig op zoek naar de liefde van haar leven. Dat lijkt te lukken als ze hem tegenkomt in de metro. Hope is een naïef personage. Naar mijn smaak is ze zelfs iets te dom neergezet. Ze zegt bijvoorbeeld veel woorden verkeerd. Ik vind het wel grappig dat ze veel uit haar horoscoop haalt en dat verkeerd interpreteert.''

Plot

Fien: “De verhaallijn vond ik ook niet echt origineel. Hope wordt verliefd op een jongen die op reis is in Londen en wanneer hij terug naar Amerika moet, volgt ze hem. Het heeft me heel veel moeite gekost om dit boek helemaal tot het einde uit te lezen, ik werd er niet echt koud of warm van.”

Natasha: ''Wanneer Hope de liefde van haar leven tegenkomt in de metro denkt ze dat de sterren haar goed gezind zijn. Ze beleven de meest romantische week met elkaar in Londen. Daarna blijkt dat hij terug moet naar Los Angeles en dat had Hope helemaal niet aan zien komen. Aangezien haar vader werkt in Los Angeles besluit ze erheen te gaan. Ze zegt dat ze haar vader gaat halen, maar je begrijpt dat ze heel andere motieven heeft om te gaan. In dit deel van het verhaal kom je er nog eens achter hoe geïsoleerd ze is opgegroeid en hoe schrijnend haar situatie eigenlijk is. Ondanks alles probeert Hope positief te blijven. Ook merk je dat ze, ondanks haar beroemde naam, gewoon een meisje van vijftien is met tienerproblemen.''

Conclusie

Fien: “Ik denk dat dit boek meer geschikt is voor iets jongere YA-lezers of het was gewoon echt mijn boek niet. Voor mij voelde het allemaal heel geforceerd aan en het was niet het ontspannende boek waarop ik had gehoopt. Daarom geef ik het boek 2 sterren.”

Natasha: ''Het duurde even voordat het verhaal op gang kwam. Voor mij werd het interessant vanaf het moment dat Hope haar liefde ontmoet. Langzaamaan zie je de groei die Hope doormaakt gedurende het verhaal. Daarom geef ik het boek 3 sterren. Net als Fien vind ik het boek het meest geschikt voor de jongere YA-lezer.''

Hebben jullie Licht, Camera, Liefde al gelezen? En zo ja, wat vonden jullie ervan?