Duorecensie: Het verdronken land
Op zaterdag 3 november is er het CliFi Event 2018 waar organisator en schrijfster Olga Ponjee bij betrokken is. Zij schreef tevens het boek Het verdronken land. Voor deze duorecensie lazen gastschrijvers Marjolein en Yvette van Scifi/Fantasyclub dit boek over Nederland in de toekomst. Mocht je niet weten wat CliFi is, kijk dan eerst eens bij dit artikel.
Het verdronken land
Nederland, de nabije toekomst. Een superstorm verwoest de dijken en zet een groot deel van het land onder water. Voedsel, medicijnen en huizen worden iedere dag schaarser, terwijl de vluchtelingenstroom vanuit het westen groeit. En dan wordt Emir Berk vermoord, de vooruitstrevende Turkse premier van Nederland, en is de paniek compleet.
Loekie Laroes, dochter van een beruchte journaliste, filmt per ongeluk de aanslag op Berk en wordt daarmee het volgende doelwit. In een van de vluchtelingenkampen ontdekt haar beste vriend, Jacinto Zondervan, een gruwelijk geheim. En Felix Rutgers van Rozenburg, zoon van een populistische politicus, wordt na een van zijn extravagante feesten ontvoerd door een radicale groepering.
Terwijl de toestand snel verslechtert, ontrafelen de drie tieners een complot dat de toekomst van heel Nederland in gevaar brengt. Zijn ze samen sterk genoeg om het tij te keren?
Over de auteur
Olga Ponjee (1983) schrijft boeken, films en games. In haar vrije tijd maakt ze historische kostuums en metselt ze muurtjes van baksteen. Ze woont in een klein dorpje samen met haar vrouw, haar man, twee zoontjes, twee katten en drieduizend boeken.
Het plaatje
Marjolein: De buitenkant geeft mij een beetje een Kluitman-gevoel met de mooie stevige harde kaft waarop de 3 hoofdpersonen zijn afgebeeld. Hierdoor ontstond het gevoel dat het een jeugdverhaal zou zijn al.
Yvette: Ik kreeg toen ik het plaatje zag hele nostalgische gevoelens. Dit boek leek heel veel op de stijl van de boeken van bijv. Evert Hartman. Ik herkende tevens Radio Kootwijk op de achterkant, dat vond ik wel intrigerend.
Wie is wie?
Marjolein: In Het verdronken land volgen we verschillende personen. Dit is goed bedacht door Olga Ponjee, want zo krijg je het beste beeld van de situatie. Vooral in de gedeeltes over Felix kwamen soms zinnen voor waar ik om moest lachen. Voornamelijk over zijn perfecte lichaam. Dit vond ik een beetje raar. Hij maakte wel een mooie groei door tijdens het verhaal. Een ander hoofdpersoon, Loekie, is een beetje een tomboy en niet perfect, wat verfrissend was.
Yvette: Jacinto, de derde hoofdpersoon is 15 jaar, komt uit Curaçao en maakt een wel heel avontuurlijke (deels ongeloofwaardige) tocht mee. Hij komt uit een gezin met een klein zusje, en is al heel lang bevriend met Loekie. Wat me opviel aan Jacinto is dat hij best kinderlijk is voor zijn leeftijd. In zijn hoofd is hij een superheld en hij refereert de hele tijd aan zijn comics die hij leest. Wat zou Schaduwstaart doen? Hij is op het laatst best wel zelf een held.
Het verhaal
Yvette: Het boek is overzichtelijk ingedeeld met hoofdstuktitels die verkondigen wiens verhaal je leest.
Marjolein: Het verhaal speelt zich af in een Nederland getroffen door een ramp. De situatie zoals Ponjee die schetst is verschrikkelijk. Sommige van de elementen voelen echter niet helemaal kloppend. Zoals een land onder water, maar toch is er een vluchtelingenkamp in een parkeergarage? Het is interessant om te bedenken wat er zou gebeuren en wat men doet om te overleven.
Yvette: Nederland in de nabije toekomst. Ik hoop niet dat de nabije toekomst heel dichtbij is, want dan moeten we toch al voorbereidingen gaan treffen. Hier in Limburg zal het echter wel meevallen met hoog water. Ponjee schtetst een niet al te rooskleurige toekomst. Sommige zaken moest ik even over nadenken of ze wel daadwerkelijk zouden kunnen plaatsvinden, maar andere zaken zoals een massale executie is wel intrigerend. Ze heeft zeker haar fantasie de loop gegeven. Maar uiteindelijk gaat dit verhaal meer over vriendschappen dan over het daadwerkelijk einde van de wereld. Er is nog hoop!
Marjolein: Mocht zoiets Nederland overkomen hoop ik dat het niet zo gaat zoals in Het verdronken land. Hoewel sommige van de scenario’s zeker geloofwaardig genoeg zijn. Een aantal bekende maatschappelijke thema's zoals xenofobie, #metoo en macht voor de rijken zijn goed uitgewerkt. Andere scenario’s in het boek zijn zo erg dat het het geloof in de mensheid niet ten goede komt.
Yay of Nay?
Marjolein : Over het algemeen vond ik het een vermakelijk boek, als ik die tenenkrommende zinnen over perfecte lichamen achterwegen laat. Ik geef het boek 3 sterren.
Yvette: Het is zeer zeker een interessante visie op Nederland in de toekomst. Op dat gebied vind ik het een prima boek, echter voor sommige zaken voel ik me niet in de juiste leeftijdscategorie zitten. Het draait uiteindelijk om vriendschappen tussen tieners, hun problemen en hoe ze ermee omgaan. Het is daarom meer geschikt voor jeugdige lezers die interesse hebben in spannende achtervolgingen in Nederland en wat er zou kunnen gebeuren in de toekomst. Ik geef het boek ook 3 sterren.
"Een held is even dapper als een gewoon mens, alleen een paar minuten langer."
