Het is weer tijd voor een nieuwe genremelange! Dit keer over 'Het probleem met voor altijd', samen met Lore en Nathalie van de Feelgood Club. Het boek gaat over Mallory, een meisje dat zichzelf heeft geleerd zo stil en onzichtbaar mogelijk te zijn na een moeilijke jeugd. Ondanks dat haar leven inmiddels veel beter is geworden, wordt ze nog steeds veel geleid door angsten. Dan loopt ze Rider weer tegen het lijf, een jongen die ze kent van vroeger, uit dat andere leven. Hij beschermde haar toen al en doet dat nu weer. Maar gaat het met Rider zelf wel zo goed? Tinke en Brechtje lazen samen met Nathalie en Lore het boek om te kijken wat ze er van vonden, onder welk genre dit boek nou eigenlijk valt en of het boek aan te raden is. Lees snel verder om achter onze mening te komen!

Het begin
Lore: Het verhaal komt een beetje traag op gang. Hierdoor duurde het deze keer iets langer voor ik het boek uit had dan andere boeken van haar. Het traag op gang komen heeft ook vooral te maken met de uitwerking van de personages. Er gebeurt niet heel veel in het begin, maar we leren Mallory wel supergoed kennen. Het heeft mij dus absoluut niet gestoord.
Brechtje: De proloog vond ik wel meteen heel pakkend. Het was een heftige scene, maar wel een goede inleiding van het boek: het maakte meteen duidelijk dat de hoofdpersoon Mallory veel had meegemaakt in haar jeugd, en dat die traumatische gebeurtenissen haar hadden gevormd tot wie ze was. De eerste hoofdstukken vloog ik ook zo door het boek heen. Ik vond het pakkend, ik werd nieuwsgierig naar wat er verder zou gaan gebeuren en las de hoofdstukken zo weg.

Achtergrond / Thema
Tinke: De achtergrond van het verhaal is uiterst interessant. Het iets waar ik niet vaak over heb gelezen. Het bracht mij meteen interesse maar ook speelde de voorspelbaarheid van het boek een rol.
Lore: Door het heftige onderwerp moest ik ook wel eens slikken. Hoe kan het in deze tijden dat er nog steeds kinderen zo behandeld worden en dat jeugdzorg dit niet opmerkt, schande!
Nathalie: De setting is mooi beeldend en overtuigend uitgewerkt. De personages zijn menselijk en goed neergezet. Het verhaal heeft een mooie drama onderlaag. Diepgang. Geeft emoties weg.
Brechtje: De schrijfster neemt het heftige onderwerp heel serieus zonder dat het een zwaar boek wordt om te lezen.

Personages
Tinke: Dit boek is dan echt weer typisch Amerikaans met hun high school en thuisschool. Op de een of andere manier maakt het voor mij het boek nog interessanter. Als tiener is het makkelijker om alles voor te stellen. Ik kan mij goed identificeren in de personages.
Lore: In een YA- verhaal spelen jong-volwassenen de hoofdrol. Dat was hier dan ook niet anders. Mallory is 16 en gaat na vele jaren van thuisonderwijs de stap gezet naar de echte schoolbanken. Armentrout geeft dit heel realistisch weer. De schrik waar ze mee zit, de ervaringen die ze heeft. Ik kan mij perfect voorstellen dat een tiener deze ook heeft.
Nathalie: Personage Mallory zoog me al snel in het verhaal, om haar niet meer los te kunnen laten. De personages zijn menselijk en goed neergezet.

YA of Feelgood?
Tinke: Het probleem voor altijd is een prima boek, alleen het probleem is dat het echt feelgood is. Geen verrassingen, dat vind ik wel erg jammer.
Lore: Het boek bevat zeker heel wat feelgood elementen maar is voor mij toch wel zeker een YA. De thema's die aan bod komen geven het soms toch een heftige sfeer.
Nathalie: Naast YA vind ik dit boek ook goed passen in het Feelgood genre. Maar ik denk wel dat het door de leeftijden van de hoofdpersonages wel echt als eerste in de categorie YA valt.
Brechtje: Een goed YA boek, maar ook zeker een boek die in het Feelgood genre past! Het probleem met voor altijd is het zeker weten waard om gelezen te worden.

Wat vinden we van het boek?
Tinke: Het heeft iets waardoor je wilt blijven lezen. Jennifer heeft ook een erg fijne schrijfstijl. Het boek is prettig om te lezen en je blijft maar pagina's draaien. Het probleem voor altijd is een prima boek alleen het probleem is dat het echt feelgood is. Geen verrassingen, dat vind ik wel erg jammer.
Lore: Ik ben heel blij dat ik het boek gelezen heb. Ik vond het geweldig!
Nathalie: Wat heeft Jennifer Armentrout hier een mooi verhaal geschreven. Gewoon WOW! Wat is dit een goed boek!
Brechtje: Jennifer Armentrout heeft zeker geen slecht verhaal neergezet, maar ik merkte dat het toch niet helemaal mijn type boek was. Net iets te langdradig, soms net iets te dramatisch.