Eind januari verscheen De erfenis van Jennifer Lynn Barnes bij Blossom Books. Dit boek gooide al hoge ogen in het buitenland ennu konden de Nederlandse en Vlaamse lezers van dit verhaal gaan genieten. Dit verhaal draait om een erfenis en een spel, klinkt al zeer mysterieus. Danique, Denise, Laurie, Minca en Natasha doken in de wereld van de steenrijke familie Hawthorne en het sluwe spel omtrent de erfenis van hun grootvader aan de straatarme Avery Grambs. Vonden zijn dit boek geslaagd of helaas toch gefaald?

Dit artikel is geschreven door Danique, Denise, Laurie, Minca en Natasha

Over het boek

'Dit moet een vergissing zijn. Een man die ik nog nooit heb ontmoet, heeft me zojuist miljarden nagelaten. Zulke dingen gebeuren gewoon niet, punt.'
De toekomst van Avery Grambs en haar halfzus ziet er niet al te rooskleurig uit. Samen kunnen ze maar net de eindjes aan elkaar knopen en uitzicht op betere tijden is er niet. Totdat Avery hoort dat ze een fortuin heeft geërfd van een filantroop die ze nog nooit ontmoet heeft... en niemand weet waarom.
Om de miljardenerfenis van Tobias Hawthorne in ontvangst te kunnen nemen, moet Avery voldoen aan één voorwaarde: ze moet per direct intrek nemen in Hawthorne House en daar een jaar lang blijven wonen. Helaas wordt het huis ook bewoond door de zojuist onterfde familie (inclusief vier knappe kleinzoons) die op zijn zachtst gezegd niet allemaal even blij zijn met de komst van deze vreemdeling die er met hun geld vandoor gaat. Er is een vraag die iedereen bezighoudt: waarom Avery?

Verwachtingen

Minca: 'Om heel eerlijk te zijn, lagen mijn verwachtingen voor dit boek best wel hoog. Het werd enorm de hemel in geprezen door de uitgeverij maar ook door andere lezers. Hierdoor had ik dus echt de verwachting dat dit een fantastisch, meeslepend en vooral spannend verhaal zou zijn. Ik had het boek eerder al voorbij zien komen toen het in het Engels verscheen en toen spraken de cover en de beschrijving me al aan. De graphics op de cover vond ik sowieso al heel tof en het feit dat er een meisje ineens enorm veel geld erft maar vervolgens in een landhuis met een onbekende familie mét een hoop knappe kleinzoons moet wonen, dat leek me wel wat!'

Denise: 'Ik had van dit boek alleen de achterflap gelezen en deze sprak mij wel heel erg aan. Ik heb dus geen berichten gelezen van de uitgeverij of van andere lezers. De achterflap sprak mij wel zo dusdanig aan dat ik heel erg zin had om in dit boek te beginnen. De sfeer die op de achterflap geschept werd is heel mysterieus. Ik vond de verhaallijn wel een beetje raar klinken. Een meisje dat van een vreemde geld erft? Hierdoor werd mijn nieuwsgierigheid wel meteen gewekt.'

Danique: Ik heb voor ik dit boek in dook geen recensies gelezen en ook niet de achterflap. Ik wou me namelijk laten verrassen door het verhaal. Dat het iets zou zijn wat ik nog niet eerder had gelezen dat was me wel al duidelijk. Ik had dus mijn verwachtingen niet echt kunnen maken omdat ik geen verdere informatie had. Ik wou er blind in gaan zonder van te voren al van alles te kunnen bedenken.'

Laurie: 'Net als Minca had ik ook al allerlei berichten op sociale media voorbij zien komen waardoor mijn verwachtingen heel hoog waren. Ook de achterflap maakte mij nieuwsgierig: een meisje erft geld van een vreemde man die ze niet eens kent en moet in een landhuis wonen met een onbekende familie voor ze de erfenis ook echt mag aanvaarden. Maar waarom juist Avery? Vooral dat mysterie wekte mijn interesse. Het boek heeft mijn hoge verwachtingen alleen niet waar kunnen maken, daarover later meer.'

Natasha: 'Het boek werd enorm aangeraden op social media, dus ik was heel benieuwd en kon niet wachten om erin te beginnen. Een meisje dat zomaar miljarden erft en om die te ontvangen moet ze een jaar met vier knappe jongens onder één dak wonen? Ik kreeg er deels Royals-vibes van. Al bleek dat achteraf niet helemaal juist te zijn.'

Schrijfstijl

Minca: 'De hoofdstukken zijn ontzettend kort, iets wat ik eigenlijk niet storend vond. Het verhaal was erdoor juist lekker snel te lezen. Ik dacht telkens maar: och, nog één hoofdstukje dan. En dat dacht ik daarna na dat ene hoofdstukje dan ook weer. En het tempo dat het boek in de eerste hoofdstukken had, blijft zo in de rest van het boek. Verder vond ik de schrijfstijl van de auteur ook erg prettig. Fijne zinsopbouw, niet te moeilijke woorden en bovenal een goede spanningsopbouw.' 

Denise: 'Ik vond het in tegenstelling tot Minca wel vervelend dat de hoofdstukken zo kort waren. Hierdoor werd ik toch een beetje uit mijn concentratie gehaald en kon ik mij minder goed verliezen in het boek. De schrijfstijl vond ik wel oke, een beetje te simpel misschien naar mijn smaak.'

Danique: 'Ik vond hem heel luchtig en heel vlot. Je las door het verhaal heen alsof het niks was. Ik las hem dan ook in een dag uit. Waar wel een minpuntje voor is, is dat het soms iets te makkelijk gaat. Dan voornamelijk doelend op de puzzels, de oplossingen komen soms heel snel. Dit neemt niks weg van het plezier dat ik heb beleeft met het lezen. Ik zag de meeste dingen wel voor me gebeuren, en de indeling van het huis, zoals het wordt omschreven maakte me nieuwsgierig. Ik ben dan ook benieuwd naar het volgende deel.'

Laurie: 'Ik kan niet ontkennen dat De erfenis makkelijk wegleest. Ik kan ook niet ontkennen dat het, wat Denise ook al zei, soms te makkelijk ging. Er schuilt een gevaar in een schrijfstijl als deze: de korte hoofdstukken zorgen ervoor dat de verhaallijn en de personages niet genoeg ruimte krijgen. Oppervlakkigheid dreigt en dat is wat hier ook gebeurde. Alles bleef oppervlakkig, iets wat mij wel stoort aan een mysterie.'

Natasha: 'De schrijfstijl van Jennifer Lynn Barnes is prettig te noemen. Door de korte hoofdstukken, de vele dialogen en de interessante raadsels vlieg je door het verhaal heen. Ook heeft ze het huis mooi beschreven; ik had graag een plattegrond gezien van al die geheime gangen en kamers.'

Plot

Minca: 'Door het feit dat er een soort van puzzelreeks opgelost moet worden, had ik totaal niet in de gaten dat er best wel wat dagen voorbij gaan in het verhaal. Avery is continu op zoek naar aanwijzingen en antwoorden, maar wordt ook tegengewerkt door één of meerdere personages. Het leek er op een gegeven moment wel op dat de auteur ongeveer alle personages uit het verhaal verdacht wilde laten lijken door een extra aanvaring tussen hen en Avery. Dit kwam niet altijd even realistisch over en zorgde er bijna voor dat je door de bomen het bos niet meer zag. Maar dan neemt de vaart in het verhaal weer toe en komt Avery tot een schokkende ontdekking. De laatste hoofdstukken van het verhaal zijn daardoor zomaar ineens voorbij en tóch vindt er dan nog een verrassende wending plaats waardoor je als lezer verbaasd achter blijft, verlangend naar meer.'

Denise: 'Ik vond het puzzelelement heel leuk in het boek. Ik was benieuwd wat voor lijntjes Tobias Hawthorne had opgezet en waar die naar toe zouden leiden. Wat heeft hem er toe gebracht om zoveel na te laten aan een meisje die hij niet kent? Of heeft hij misschien toch een band met haar? Ik moet wel zeggen dat ik de ontdekkingen steeds een beetje teleurstellend vond. Voor mijn gevoel bleven alle keuzes een beetje random en is er nooit een goede ontknoping geweest.'

Danique: 'Ik werd steeds bezig gehouden door de vraag; waarom Avery en waarom laat hij haar al dat geld en bezit na. Dit is een vraag die je steeds bezighoudt en wat erbij mij voor zorgde dat ik doorlas om er maar achter te komen. Ja de opdrachten gaan soms iets te makkelijk, maar ik merkte dat ik dit helemaal niet vervelend vond, het is juist fijn om eens een boek te hebben waarin niet hele moeilijke plotten en raadsels zaten. Het eind plot zorgt erdan ook voor dat je gelijk deel 2 wilt lezen om erachter te komen wat er verder gaat gebeuren omdat het toch onverwacht was.'

Laurie: 'De plot was één van de dingen die mij aan het boek stoorde. De hoofdvraag "Waarom Avery?" was interessant, maar ik miste diepgang. Voor mij bleef alles te oppervlakkig, ging alles te makkelijk en had het verhaal te weinig ruimte om zich te ontwikkelen. Ik vond dat De erfenis zich überhaupt weinig ontwikkelde. Er werd naar een climax toegewerkt, maar het bleef bij ernaartoe werken en er gebeurde niet veel. Toen de climax er eenmaal kwam had ik dat niet eens in de gaten omdat het zo abrupt was. Het was er opeens en het was nogal een anticlimax. Jammer van zo'n interessant concept. Daarnaast vond ik de setting echt ongeloofwaardig.'

Natasha: 'Hoewel Avery niet zonder geheimen is opgegroeid, kennen de jongens echt de klappen van de zweep als het gaat om het oplossen van raadsels. De ontknoping was voor mij deels teleurstellend, maar dat heeft deels te maken met het feit dat ''waarom Avery?'' een tegenvaller was en deels omdat nog niet alle vragen beantwoord zijn.'

Personages

Minca: 'In de eerste hoofdstukken wordt duidelijk dat Avery en Libby het niet gemakkelijk hebben. Er wordt niet uitvoerig veel tijd besteed aan hun situatie, alleen de belangrijkste en interessantste details worden naar voren gebracht en er wordt niet heel veel stil gestaan bij hoe alles plotsklaps veranderd voor de twee zussen. Aan de ene kant zorgde dat ervoor dat het verhaal een hoog tempo had, maar aan de andere kant had ik soms het gevoel dat ik daarin iets miste. Vervolgens komen er veel nieuwe personages bij. Die zijn allemaal wel prima uit elkaar te houden, ondanks dat de familie wel groot is. De stamboom in de Nederlandse editie helpt daar ook wel bij. Aangezien Avery een lange tijd in het landhuis doorbrengt, leer je de andere personages ook steeds beter kennen en dat maakt het verhaal allemaal nog interessanter.'

Denise: 'Ik vond Avery een heel leuk personage, maar ik vind net zoals Minca dat haar achtergrond meer uitgediept had morgen worden. Ik vind veel personages een beetje oppervlakkig. Er zijn veel personages en omdat ze niet goed uitgediept werden had ik ook moeite om deze uitelkaar te houden. De stamboom is handig, maar ik ben niet iemand die midden in het verhaal dan dingen op gaat zoeken.'

Danique: 'Wat me gelijk opviel was dat je gelijk in het verhaal springt, je maakt kennis met Avery en haar zus Libby en dat je leert over hoe ze leven. Je duikt er gelijk in, want na de eerste 20 pagina's komt Grayson al in beeld met de mededeling  dat Avery bij de opzegging van het testament moet zijn. Wat gelijk opvalt is dat Grayson een serieuze jongeman is, dat hij achteraf 19 is verbaasde mij want dat past absoluut niet bij het gedrag wat hij laat zien. Daarom blijft hij ook interessant om te volgen. Hij heeft mysterieuze trekjes en je wilt meer over hem te weten komen. Avery daarentegen is iemand die zich een beetje afzijdig houd, maar wel laat merken wat ze vindt. Ze is een sterk personage, dat zeker een mooie ontwikkeling doormaakt. De oudste broer Nash is iemand die je niet veel te zien krijgt, hij lijkt een zorgzame jongen die zich niet gauw druk maakt maar meer dan dat kom je niet echt te weten. De twee jongste broers zijn meer aanwezig. Alexander is de broer die heel speels is en het spelletje gewoon wilt spelen. Jameson is de broer waar Avery naar toe trekt tijdens het spel, maar zijn de intenties wel echt?'

Laurie: 'Ik vond de personages een ander storend element, ook deze waren onvoeldoende uitgewerkt en bleven oppervlakkig. In tegenstelling tot de rest vond ik de verschillen tussen de middelste twee broers nauwelijks waarneembaar. Ik weet eigenlijk niet eens of ik de personages nou leuk vond of niet, want daar zijn ze gewoon te weinig voor uitgediept. De erfenis mist echt diepgang in alles en dat stoorde mij. Voor een mysterie wil ik de personages wel beter leren kennen.'

Natasha: 'Het verhaal kent behoorlijk wat personages, maar je leert ze allemaal kennen vanuit Avery's ogen. Haar achtergrond had daarom inderdaad wat meer diepgang kunnen hebben. De jongens werden niet allemaal even goed uitgewerkt. Vooral Grayson en Jameson krijgen veel aandacht (van Avery). Deze liefdesdriehoek gaf het verhaal wat mij betreft geen extra diepgang. Ik vond het eerder storend.' 

Geslaagd of gefaald?

Minca: 'Ondanks dat mijn verwachtingen hoog waren, heeft het verhaal me toch dusdanig weten te verrassen dat ik er erg positief over ben. Voor mij is dit boek dus gewoon echt prima geslaagd!'

Denise: 'Ik denk dat dit boek zo veel meer had kunnen zijn. Ik heb dit boek beoordeeld met 3 sterren, omdat ik het niet "slecht" kan noemen. Dus ik vind het boek wel geslaagd, maar niet met 100% overtuiging.'

Danique: 'Met een dikke vette JA is hij voor mij geslaagd! Ik kon hem niet wegleggen en las hem in 1 dag uit en dat zegt al genoeg. Ik kan niet wachten op deel 2.'

Laurie: 'Ondanks dat het niet zo lijkt heb ik wel wat vermakelijke uurtjes met De erfenis doorgebracht. Daarom geef ik het boek wel 3 sterren. Alleen vind ik dat er te veel aan het verhaal schort om mij te kunnen overtuigen. Ik ben ook niet nieuwsgierig naar het vervolg en ik miste te veel. Voornamelijk in de uitwerking en ik vind dat een mysterie dat wel moet hebben. Voor mij is De erfenis helaas gefaald.'

Natasha: 'Met De erfenis zet Jennifer Lynn Barnes een raadselachtig verhaal neer. Hoewel lang niet alles perfect was en het boek op sommige fronten wat oppervlakkig aanvoelt, doet het einde verlangen naar meer. Want die antwoorden zijn gewoon nodig! Daarom vind ik dat dit boek geslaagd is. Gelukkig komt het vervolg in september uit.'
Wij beoordelen De erfenis met 80% GESLAAGD en 20% GEFAALD!

Hebben jullie dit boek al gelezen en begrijpen jullie de hype eromheen ook?