Precies een week geleden, in de Donner, was het zo ver: het was de dag van de Hebban Live! Op deze dag werden de Hebban Clubprijzen uitgereikt aan uitgevers en auteurs. Ook was er de uitreiking en een interview met de winnaar van de Hebban Debuutprijs. Tijdens de Hebban Live is onze YA-Clubprijs overhandigd aan Sylvia van Driessche. Ik was erg blij dat ik dit mocht doen! Alle Clubleden, zo ook ik, werden kort door Martijn Lindeboom naar onze gedachten omtrent het uitverkoren boek gevraagd. 

Dit artikel is geschreven door Feline. 

De dag begon met een aantal proza pitches, waarin auteurs twee minuten de tijd kregen om hun boek te vertegenwoordigen. Ze hebben dit stuk voor stuk op hun eigen unieke, leuke manier gedaan. De een hield het heel serieus, de ander wat relaxter, met hier en daar een grapje. Ook Nadine Swagerman heeft het YA-boek Eén Waarheid hier gepitcht. 

Na de prozapitches was het tijd voor de uitreiking van de Clubprijzen. Bij mij begon de spanning inmiddels wel te stijgen, omdat ik als derde iets moest vertellen over onze Clubprijs. Toen het uiteindelijk zo ver was, werden mij drie vragen over het boek gesteld. Allereerst werd mij gevraagd waarom het marge bij de stemmen voor Liefdestips aan mezelf zo hoog lag. Hoewel de andere boeken op de lijst fantastisch zijn denk ik dat de grote kracht van Liefdestips aan Mezelf is dat het heel actueel, herkenbaar en vermakelijk is. De schrijfster weet Olivia als een overtuigende tiener met tienerproblemen neer te zetten. Bloed en beenderen is een fantasy-boek met in het bijzonder aandacht voor Afrikaanse mythologie. Dat is een heel interessant onderwerp, maar nou eenmaal minder treffend voor een lezer als Liefdestips aan Mezelf. 

De dagboekvorm van het boek geeft Liefdestips aan Mezelf bovendien een persoonlijkere draai. Je hebt echt het idee dat je een soort getuige bent van alle gebeurtenissen èn Olivia’s gedachten over dingen. Bovendien wordt je ook gedwongen om zelf over dingen als liefde na te denken. Sommige liefdestips, en meningen daarover zijn erg herkenbaar. Zoals het conflict tussen iemand anders willen pleasen en jezelf zijn.  Wellicht is de oorzaak hiervoor dat, zoals Sylvia van Driessche zelf zei toen ze kort iets zei over haar boek tijdens het evenement,  Liefdestips aan Mezelf vooral geïnspireerd is op haar eigen jeugd.

Nadat ik genoeg had verteld over hoe relatable het boek was, werd het tijd voor de volgende vraag. Namelijk: hoe hadden wij als YA Club rekening gehouden met brede genre. Het antwoord hierop was vrij ongecompliceerd: we hebben ervoor gezorgd dat alles min of meer gelijk vertegenwoordigd werd. Boeken met zwaardere thema's zoals Nieuwe Maan van Sarah Crossan stonden samen met fantasy titels zoals Cassandra Clare's Schaduwheer tussen de mogelijkheden. Wat zijn we toch inclusive.

Martijn vroeg me dan ook waarom Liefdestips aan Mezelf zo'n goed boek is. Naast de bovenstaande redenen benadrukte ik dat, hoewel het boek als een feelgood-boek begint, het steeds duidelijker wordt dat het boek over liefdestips een ontsnapping is aan de gevoelens van Olvia omtrent haar ouders. Als toevoeging hierop spoort het boek aan tot de meest cliché maar toch ook de waarste boodschap die je kan gebruiken als je je verliest in het proberen te veroveren van een jongen (of meisje): wees altijd jezelf. 

Na dit interview vond er een interview plaats tussen de gegadigden van de Hebban Debuutprijs. Als afsluiting was er een gratis (hoera!) borrel. De dag was zeker gelsaagd. Het was fantastisch om alle auteurs, uitgevers en Hebban-leden onder elkaar bezig te zien. Wees er de volgende keer zeker bij! (De entree was gratis.)

Wat vinden jullie? Is Liefdestips aan Mezelf een terechte winnaar? Mocht je dit fantastische boek niet gelezen hebben en er meer over te weten willen komen. Lees dan even dit artikel. 

Fotografie door Sander Verheijen en Harry Scholtes van Scholtes Fotografie.