Interview met... Taran Matharu!
Het is alweer een tijdje geleden, maar 20 april waren Merel, Elke en Brechtje bij de persmeeting voor YALfest om de auteurs van dit jaar te interviewen. Deze week delen we het interview met Taran Matharu met jullie! Helaas had geen van ons drieën Tarans boeken gelezen (oeps), maar gelukkig kletste Taran ook gezellig mee over schrijven, inspiratie voor zijn boek en had hij nog wat tips voor beginnende schrijvers!
Welke deel van de Summoner serie is je favoriet?
Het tweede deel, omdat veel mensen vaak zeggen dat het tweede boek niet zo goed is als het eerste of het derde boek, maar ik krijg vaak te horen dat mensen dat niet vinden van het tweede boek in mijn serie. Daar ben ik best trots op!
Wat was je inspiratie voor de Summoner serie? Het is best wel veel fantasy voor een YA boek, heb je inspiratie uit andere fantasy boeken gehaald? Had je een boekenserie die je inspireerde als kind waardoor je schrijver wilde worden?
De Summoner serie is eigenlijk een mix van al mijn favoriete fantasy boeken door elkaar! Ik heb inspiratie gehaald uit allerlei verschillende soorten fantasy boeken. Veel mensen beschrijven de serie als Harry Potter meets Lord of the Rings meets Pokemon. Ik vind zelf ook dat dat de thema’s zijn die het meest naar voren komen, en dat is ook waar ik het meeste inspiratie vandaan haalde. Harry Potter komt vooral naar voren in het idee van een school waar je met de krachten om leert gaan, alleen is het minder een school en meer een academie. Je leert meer om te vechten dan van de magiewereld. Veel lezers denken aan Lord of the Rings door de verschillende magierassen en wezens die naar voren komen, alleen heb ik de wezens in mijn wereld zelf bedacht. Het Pokemon element is dat je een eigen huisdier hebt, alleen is je huisdier dan geen Pokemon maar een demon! Ze lijken wel erg op Pokemons, zo praten ze bijvoorbeeld niet. Ze communiceren niet direct met je, maar je kan wel hen emoties zien. Bijna alle demonen in de serie zijn gebasseerd op mythische wezens uit verschillende culturen.
''Ik vind het jammer dat veel Nederlandse lezers mijn boeken in het Engels lezen''
Wilde je altijd al schrijver worden?
Ik schrijf al sinds mijn zevende, maar mijn ouders zeiden altijd ‘’schrijven is geen carrière!’’ Omdat mijn ouders heel erg van het zakelijke waren, begon ik een bussiness opleiding, daarom was schrijven meer een hobby voor mij. Ik had nooit verwacht dat ik er iets mee zal bereiken. Ik zag schrijvers ook altijd voor me als mensen die creative writing hadden gestudeerd of naar de universiteit gingen, dan een paar jaar wachtten en toen een boek gingen schrijven. Maar toen ik nadat ik geslaagd was een paar jonge schrijvers ontmoette dacht ik ‘’dit is iets wat ik ook zou kunnen doen’’. Dus gaf ik het een kans, en nu zijn we hier!
Hoe vindt je het dat je boek vertaald is naar het Nederlands?
Dat vind ik gaaf! Ik vind het echt leuk om buitenlandse edities van mijn boek te zien. Wat ik wil jammer vind is dat, wat ik er van begrepen heb, veel Nederlanders de Engelse versie van mijn boek lezen. Ik vind het juist zo bijzonder om een buitenlands boek in je eigen taal te kunnen lezen.
Merel: dat hoor je niet vaak van schrijvers!
Ik sprak laatst een Nederland die zei dat ze Nederlands lezen niet zo fijn vond. Ze vond de boeken wel goed, maar las ze liever in het Engels. Ik vind dat mensen juist lokale uitgevers moeten steunen die vertalingen uitbrengen.
Stel dat het boek verfilmd zou worden en je een acteur moest kiezen om Fletcher te spelen, wie zou dat dan zijn?
In eerste instantie Evan Peters! Hij is alleen een beetje oud nu, volgens mij ergens in de dertig. Hij speelde best vaak tieners, maar hij is daar nu wel wat te oud voor. Een film maken duurt daarnaast ook weer eens drie jaar, dus ik denk dat hij dat stadium nu wel voorbij is. Maar ik keek laatst Love, Simon en de acteur die Simon speelt is ook geweldig. Als hij wil, zal ik hem Fletcher laten spelen. Hij lijkt zelfs al een beetje op hem!
''Het belangrijkste advies voor beginnende schrijvers wordt altijd vergeten''
Is de jongen op de cover op iemand geïnspireerd?
Ik heb de cover zelf ontworpen! Ik heb het niet gemaakt, ik werkte samen met de maker van de cover en was de art director. Van de tweede was ik half de art director, en bij de derde cover had ik geen inspraak. De uitgeverij nam langzaam de controle van mij af, haha. Ik vind de derde cover het minst van allemaal, trouwens.
Elke: ik vind de cover van het tweede boek erg leuk!
Merel: ja, de achtergrond is wat anders.
Ik zie ook niet zo vaak groene covers. Mijn uitgever was al bang dat deel twee daardoor minder verkocht zou worden, maar ik had zo iets van ‘’nah, ik hou van groen.’’
Heb je nog tips voor beginnende schrijvers?
Jazeker! Er is een advies wat volgens mij niet vaak genoeg wordt gegeven, en dat is voor mij 50% van het beste advies dat je kan krijgen, namelijk: wanneer je een goed boek leest, moet je het lezen met een schrijversoog. Dus je moet zien hoe de schrijver het liet gebeuren. Hoe hebben ze het personage gemaakt, en de geschiedenis van het personage? Hoe hebben ze een maand voorbij laten gaan in drie hoofdstukken? Het is bijvoorbeeld heel bijzonder om te zien hoe J.K Rowling een boek schrijft dat begint aan het begin van het schooljaar, en eindigt aan het einde van het schooljaar met niet meer dan een paar scenes. Veel mensen beginnen met het schrijven van een boek en zijn al halverwege als het verhaal pas twee dagen bezig is, ze weten niet hoe ze de tijd moeten verspreiden. Dat is een techniek die je kan leren als je boeken leest met een kritisch oog. Dat vind ik echt belangrijk. Adviezen als ‘’schrijf elke dag’’ beginnen mij echt te irriteren. Ja, het is goed advies, maar het is hoe je een schríjver wordt, niet hoe je een goéde schrijver wordt.
''Mijn uitgever was al bang dat het tweede boek niet zo goed verkocht ging worden!''
Merel: en als laatste… Wil je mijn papiertje signeren?
Brechtje: en mijn boekenleggers?
Natuurlijk! Ik signeer alles wat je mij maar geeft. Tijdens evenementen merk ik vaak dat lezers bang zijn om alle drie de boeken te laten signeren, omdat ze me niet lastig willen vallen. Terwijl ik zo iets heb van ‘’geef maar, en ik signeer het!’’ Ik vind het alleen maar leuk om te doen.