Vandaag gaan we weer verder met de artikelreeks 'Lees mee met mij'. In deze reeks raden de YA clubleden elkaar hun favoriete boeken aan en één ervan mogen ze gaan lezen. Laurie vertelt in dit artikel wat haar ervaring was met het boek Zilvergaren van Naomi Novik, aangeraden door Kimberly!

Kimberly's aanraders:

• The Extinction Trials van S.M. Wilson;
• Zilvergaren van Naomi Novik;
  Lokroep van Amanda Hocking.

Zilvergaren sprong er voor mij meteen uit, want die staat al bijna een jaar op mijn TBR. Ik twijfelde of ik dit boek in het Engels of Nederlands zou lezen, maar koos uiteindelijk toch voor Nederlands. Ik was bang dat het een pittige kluif zou worden in het Engels, ondanks dat ik best veel Engels lees. The Extinction Trials kende ik wel, maar spreekt me niet zo aan. Lokroep ken ik niet. De keus was dus al snel gemaakt.

Over Zilvergaren

Zilvergaren is de nieuwe roman van Ontworteld auteur Naomi Novik. Een sprookjesachtige hervertelling van de klassieker Repelsteeltje.
Miryem stamt af van een lange lijn van geldschieters… Helaas is haar vader daar niet zo goed in. Hij heeft het familiefortuin, waaronder de bruidsschat van Miryems moeder, bijna volledig uitgeleend. Bovendien heeft haar vader er moeite mee om het geld weer te innen, waardoor het gezin in bittere armoede leeft. Miryem besluit zelf de touwtjes in handen te nemen en gaat op pad om het geld op te halen dat de dorpelingen haar familie verschuldigd zijn. Als haar grootvader haar vervolgens een zak met stuivers leent, brengt ze die gevuld met zilvergeld terug, om het in te wisselen voor gouden munten. Maar haar talent om van zilver goud te maken levert Miryem meer problemen op dan haar lief is – zeker als ze te maken krijgt met de kwaadaardige wezens die rondspoken in het woud. Hun koning heeft kennis genomen van haar reputatie, en die reputatie wil hij uitbuiten om redenen die Miryem een raadsel zijn.

Verwachtingen

Zilvergaren is een hervertelling van Rapunzel, maar dan wel een heel vrije hervertelling. Ik verwachtte een boek met intriges, plot twists en bovenal heel veel actie. De achterflap laat je daar ook vanuit gaan. De intriges klopten, maar die actie bleef best wel uit. Ik verwachtte epische vechtscènes, maar deze bleven voor mij een beetje uit.

Schrijfstijl

Ik ben blij dat ik ervoor heb gekozen om Zilvergaren in het Nederlands te lezen, want de schrijfstijl is best pittig. Niet zozeer qua taal, maar qua perspectiefwisselingen. Ik vond dit zo enorm verwarrend dat ik minder leesplezier ervoer. Je krijgt zeker zes perspectieven voorgeschoteld, maar allemaal zonder aankondiging. De perspectiefwisselingen gingen nogal abrupt, zonder stippellijntjes of wat dan ook. Het is niet erg als je per hoofdstuk één perspectief te lezen krijgt zonder aankondiging, maar als er midden in een hoofdstuk op deze manier van perspectief wordt gewisseld is dat enorm verwarrend. Bovendien wordt het hele verhaal van Zilvergaren vanuit de eerste persoon vertelt waardoor het echt even duurde voor ik klaar was met zoeken vanuit wiens perspectief ik nou aan het lezen was. Als Novik vanuit de derde persoon geschreven zou hebben, zou ik hier zeker weten minder problemen mee hebben gehad, want normaal kan ik perspectiefwisselingen goed hebben. De schrijfstijl maakt of breekt een boek en in dit geval slaat de balans om naar negatief.

Plot

Het plot begon goed. De wereld is gebaseerd op Tsaristisch Rusland en werd goed beschreven. Dit is dan weer positief aan de schrijfstijl van Naomi Novik, ik kon me echt even in die sprookjeswereld wanen. Want ja, een sprookjeswereld was het. Wel een sprookjeswereld met bittere kou en armoede, maar dat zijn de meeste sprookjeswerelden.

In het verhaal maken we eerst kennis met Miryem en Wanda, later komt Irina daar nog bij. Deze drie vrouwen gaan elkaars paden kruisen, maar voor de lezer is niet duidelijk hoe en wanneer. Dat maakt je als lezer nieuwsgierig. In het begin was ik ook nieuwsgierig en zat ik lekker in het verhaal. Voor mij was dit een opbouwende fase en dat is goed. Alleen....... werd het niet beter, wilder, heftiger of epischer. Ik had het gevoel dat het verhaal een beetje vast zat. Ik had behoefte aan meer intriges en actie, maar het bleef wat mij betreft wat op de vlakte. De verwarrende perspectiefwisselingen hielpen hier niet bij. Op een gegeven moment verloor ik mijn interesse omdat ik continu het spoor bijster raakte. Jammer, want ik had enorm veel zin om dit boek eindelijk eens op te pakken.

Personages

Doordat er zoveel van perspectief gewisseld werd en doordat dat zo abrupt gebeurde, leerde ik de personages niet goed genoeg kennen. Ik had wel een beeld bij Miryem, Wanda en Irina, maar minder bij wat er nou allemaal gebeurde of wat de beweegredenen waren. Zonde, want ook dit kan een boek maken of breken. Ik kon me met geen enkel personage identificeren en ze deden mij ook niet veel.

Eindoordeel

Zilvergaren is mij helaas enorm tegen gevallen. Ik had erg veel zin om dit boek te lezen en de achterflap klonk aantrekkelijk, maar ik ben een beetje misleid. Ik verwachtte epische actiescènes, maar die kreeg ik niet echt. De personages bleven voor mij wat op de vlakte, evenals het verhaal. Ik herkende wel elementen uit Rapunzel, maar de hervertelling was heel vrij, wat op zich niet erg is. De schrijfstijl van Naomi Novik is verder wel mooi, maar het werkt voor mij niet goed. Ik merkte dat ik mijn interesse in Zilvergaren op de helft al was verloren, puur omdat het verhaal geen vaart maakte. Het kabbelde voort en ik wilde het eigenlijk aan de kant leggen om niet meer op te pakken. Ik kan hieruit concluderen dat het werk van Naomi Novik niet voor mij is en ik heb haar andere boek, Ontworteld, dan ook van mijn TBR afgehaald. Sorry Kimberly, maar ik kan niet anders dan Zilvergaren slechts 2 sterren geven.