Let's Talk: A Curse so Dark and Lonely
Een sprookje over een mooi meisje en een beest... Wie kent hem niet? Misschien ben je, zoals sommige anderen, wel opgegroeid met het verhaal van de slimme en prachtige Belle die verliefd werd op de vervloekte prins. Brigid Kemmerer in ieder geval wel! In A Curse so Dark and Lonely vertelt zij haar eigen versie van dit sprookje, met een moderne en fantasierijke twist. Wat vonden Fien, Anouk en Merel van deze hertelling?
Belle en het Beest of compleet anders?
Merel: Hoewel het boek in grote lijnen wat wegheeft van Belle en het Beest, vond ik het toch enorm origineel en het er niet storend veel op lijken. Ook maakt de schrijfster het extra interessant door de verhaallijn van de prins toe te voegen, en op het einde zelfs een derde perspectief. Vonden jullie dat het verhaal teveel op Belle en het Beest leek?
Fien: Ik ken het verhaal van Belle en het Beest vooral door de Disney-film die in 2017 uitgekomen is, de herwerkte versie. Wanneer je leest waarover A Curse so Dark and Lonely gaat, herken je een duidelijke link met het bekende sprookje. Maar tijdens het lezen verdween dat gegeven naar de achtergrond voor mij, ik had niet de hele tijd het gevoel dat ik een retelling aan het lezen was. Integendeel, dit is het verhaal van Harper en Emberfall, een koninkrijk dat op het randje van de ondergang balanceert. Dus ik ben het helemaal met Merel eens.
Anouk: Ik ben dol op bewerkingen van Belle en het Beest, en dan het liefst vanuit een hele andere invalshoek. Cruel Beauty doet dat echt super, ook met een stukje Blauwbaard erin, dus ik ben vrij kritisch op nieuwe bewerkingen. Daarom was ik zo aangenaam verrast door A Curse so Dark and Lonely. De invalshoek is origineel, de personages hebben diepgang en ik vond het hele verhaal heerlijk om te lezen. Ik vind dit de perfecte mix tussen bekend en nieuw.
Personages om van te houden of te haten?
Fien: Zoals Merel al eerder heeft aangegeven, wordt er ieder hoofdstuk afgewisseld tussen het perspectief van Harper en dat van prins Rhen. Ik heb heel veel bewondering voor allebei de personages. Harper heeft cerebral palsy waardoor ze haar linkerbeen niet altijd onder controle heeft. Je zou verwachten dat dit haar hindert om bepaalde dingen te doen, zoals bijvoorbeeld paardrijden of dansen, maar niets is minder waar. Harper wordt door niets tegengehouden, ze is ongeloofelijk dapper en bereid om te doen wat nodig is om de mensen van wie ze houdt te beschermen. Rhen daarentegen lijkt op het eerste zicht niet zo'n hartelijk personage, hij denkt over iedere stap heel goed na en analyseert een situatie nog voordat die zich kan voordoen. Dat is één van mijn favoriete eigenschappen van de prins: dat hij zo berekenend is. In combinatie met Harper die Rhen meermaals uitdaagt, levert dit een paar hilarische en soms ook tedere momenten op. Ik ben halsoverkop verliefd geworden op de personages en ben nog niet bereid om ze helemaal los te laten.
Anouk: Ik hou van de personages! Harper is lekker pittig en rechtdoorzee, maar toch ook niet bang om kwetsbaar te zijn. Vooral prins Rhen vind ik een fijne verdieping van het oorspronkelijke Beest. Hij kampt met zijn schuldgevoelens en eenzaamheid, en de manier waarop hij en Grey voor altijd verbonden zijn maar toch niet echt vrienden kunnen worden raakte me echt. Ik kon helemaal met ze meevoelen, en de wisselwerking tussen de drie personages stijgt boven de standaard driehoeksverhouding uit, omdat iedereen een diepe, unieke band met iedereen heeft - niemand in het boek bestaat als conflictmechanisme, ze bestaan omdat ze als personage iets toevoegen aan het grote verhaal. Ook Lilith vind ik een "leuke" villain, ze is inventief met haar straffen en dat maakt haar onvoorspelbaar.
Het oordeel
Merel: Dit was tot nu toe mijn favoriete boek van 2019! Het was alles wat ik zoek in een fantasy-YA: Spanning, genoeg worldbuilding, een sterke ontwikkeling van de hoofdpersonen en genoeg wisselingen in perspectieven. Het is een versie van Belle en het Beest, maar niet zo vergelijkbaar dat het storend is. Kemmerer heeft er een totaal andere draai aan gegeven en dat bewonder ik. Ik geef dit boek een dikke 9!
Fien: Ook ik weet nu al dat dit boek één van mijn favoriete boeken van 2019 zal worden. Ik was op zoek naar een nieuwe YA-fantasy serie die ik niet meer zou kunnen wegleggen en met dit boek heb ik die echt wel gevonden. Ik kan niet geloven dat ik nog een jaar moet wachten op het vervolg. Omdat A Curse so Dark and Lonely alles was wat ik maar kon wensen in een boek, geef ik het een 9,5.
Anouk: Ik heb hier zo van genoten, eindelijk weer eens een echt lekker boek om te lezen. Het is origineel, de personages zijn goed uitgediept en hun onderlinge relaties dragen het verhaal echt. Een perfecte mix tussen fantasy, sprookje, badass verhaal, spanning, romantiek, kwelling en luchthartigheid. Wat mij betreft ook echt een 9.
