Soms heb je van die boeken waarvan je meteen weet dat je het wilt lezen. In juni debuteerde Roseanne A. Brown met A song of wraiths and ruin, een young adult fantasy geïnspireerd op West-Afrikaanse folklore. Elke, Laurie, Minca en Roxanne lazen dit boek en vertellen je er vandaag alles over.

Over het Boek

For Malik, the Solstasia festival is a chance to escape his war-stricken home and start a new life with his sisters in the prosperous desert city of Ziran. But when a vengeful spirit abducts Malik’s younger sister, Nadia, as payment into the city, Malik strikes a fatal deal—kill Karina, Crown Princess of Ziran, for Nadia’s freedom.

But Karina has deadly aspirations of her own. Her mother, the Sultana, has been assassinated; her court threatens mutiny; and Solstasia looms like a knife over her neck. Grief-stricken, Karina decides to resurrect her mother through ancient magic . . . requiring the beating heart of a king. And she knows just how to obtain one: by offering her hand in marriage to the victor of the Solstasia competition.

When Malik rigs his way into the contest, they are set on a course to destroy each other. But as attraction flares between them and ancient evils stir, will they be able to see their tasks to the death?

Verwachtingen

Elke had niet per se hoge verwachtingen, maar ze waren dan ook niet laag. 'Ik denk dat ik wel verwachtingen had, maar ik wilde het niet voor mezelf verpesten door torenhoge verwachtingen te creëren, waardoor het misschien zou kunnen tegenvallen. Dat gezegd hebbende, A Song of Wraiths and Ruin werd heel erg gehyped op Twitter, dus dat zorgt er natuurlijk wel voor dat je als lezer benieuwd bent of het ook echt zo goed is als iedereen 'hoopt'.'

Minca: 'Op basis van de cover had ik eigenlijk we hoge verwachtingen van dit boek. De cover springt er voor mij echt uit en ik was zo benieuwd hoe het verhaal zich zou gaan ontwikkelen.' De hype op twitter heeft ze eigenlijk gemist. 'Ik ontving een e-arc van het boek in januari waarna ik er ook redelijk snel in wilde beginnen. Daarna werd ik nog gekozen door Roseanne A. Brown en Swati Teerdhala om deel uit te maken van hun streetteam. Op die manier heb ik voor de publicatie heel veel van dit boek meegekregen.'

Laurie: 'Ik heb de hype rondom dit boek wel meegekregen en ik wist dat ik het wilde lezen. Door de hype besloot ik er geen verwachtingen van te hebben, het zou namelijk niet de eerste keer zijn dat een boek een gigantische hype kreeg en ik het niet uit zou lezen. Ik ontdekte het boek echter wel eerst op Storytel, daarna pas de hype op social media.'

Roxanne: 'De titel deed me vooral denken aan A Court of Thorns and Roses. De cover was ook al erg mooi. Echt hoge verwachtingen had ik niet, het boek leek me gewoon heel erg interessant. Je hoorde er niet heel veel over tot het hele black lives matter fiasco. Het boek stond toch al op mijn TBR en zo besloot ik dus om hem ook iets eerder te gaan lezen dan de bedoeling was.'

Schrijfstijl

Over de schrijfstijl heeft Elke niet veel te melden. 'Het is een fijn, leesbaar boek dat ervoor zorgt dat je wil blijven lezen. Dat gezegd hebbende, moet ik toegeven dat ik de schrijfstijl niet uitzonderlijk vond, of iets dergelijks. Het was gewoon een goed geschreven boek.'

Ook Minca vond de schrijfstijl op zich wel prima. 'Het verhaal leest lekker vlot en er is eigenlijk weinig op aan te merken. Ik kon me goed verplaatsen in de wereld. Zo werden de omgevingsfactoren voldoende uitgewerkt om er een beeld bij te kunnen schetsen. Echt iets bijzonders kan ik er ook niet echt uit aanstippen, maar dat is voor mij ook niet altijd nodig om van een boek te kunnen genieten.'

Laurie sluit zich bij zowel Elke als Minca aan. 'De schrijfstijl is gewoon prettig, ik luisterde het boek voor het grootste gedeelte binnen een dag uit. De eerste hoofdstukken zuigen je al meteen in het verhaal en hebben een cliffhanger waardoor je verder wilt lezen.'

Roxanne sluit zich aan bij alle drie. 'De schrijfstijl is erg fijn. Het leest vlot en makkelijk weg. Er werden geen uiterst moeilijke woorden gebruikt en er werdt voldoende uitgelegd om je te kunnen plaatsen in het boek en waar het zich afspeelt.'

Personages

Daarentegen vond Elke de personages wél heel bijzonder, vooral omdat ze best wel tegen haar verwachtingen ingingen. 'Ik ging het boek in, denkende dat we twee heel sterke personages zouden krijgen die enorm met elkaar zouden botsen. Dit was helemaal niet zo! Malik is echt een van mijn nieuwe favoriete personages geworden. Hij is niet bang om zijn emoties te tonen, is af en toe best wel een lafaard en is iemand die worstelt met angst. Zijn aanwezigheid in het verhaal voelde daarom verfrissend en bood een contrast met de sterke, koppige Karina. Brown zorgt er echt voor dat je helemaal meeleeft met deze personages.'

De personages hadden enkele hoofdstukken nodig om tot hun recht te komen, vond Minca. 'Doordat de perspectieven van Malik en Karina elkaar per hoofdstuk afwisselen kreeg je wel informatie vanuit beide kanten van het verhaal. Zo leer je de verschillen nog beter kennen omdat ze allebei in verschillende omgevingen zijn opgegroeid. Het mooie hiervan vond ik ook dat ondanks dat ze zo verschillend zijn qua status, ze wel voor eenzelfde soort doel strijden, zonder dat ze dat van elkaar weten. Doordat ze elkaar enkele keren kort ontmoeten, groeit hun interesse in elkaar, misschien een beetje voorspelbaar, maar toch wist de auteur daar een mooie draai aan te geven.'

'Ik moet toegeven dat ik Karina in het begin niet echt mocht.', zegt Laurie. 'Het leek haar allemaal niets te interesseren en ze sloot zich af voor alles en iedereen. Gelukkig groeit ze wel naarmate het verhaal vordert, maar ze blijft met zichzelf worstelen. Malik is inderdaad verfrissend. Hij weet wat hij wil, maar hij verliest soms zijn doel uit het oog. Hij moet een taak volbrengen, maar deze taak past totaal niet bij hem. Hij moet hiermee leren omgaan en dat vindt hij knap lastig. Maar ook hij groeit en leert zichzelf steeds beter kennen.'

'Malik verbaasde mij het meeste', zegt Roxanne. 'Waar ik dacht dat we een hele sterke, heldhaftige hoofdpersoon zouden zien, was Malik alles behalve dat. Hij is natuurlijk sterk op zijn manier, maar over het algemeen kwam hij als een angsthaas over. Het was wel heel realistisch, want ook mannen kunnen angsten hebben en dit zag je goed bij Malik. Karina vond ik in het begin vrij arrogant en egoïstisch. Naarmate het boek vordert zie je haar wel groeien, dit was ook wel weer fijn om terug te zien.'

Plot

'De plot vond ik tof bedacht en spannend,' zegt Elke. 'Bij bepaalde aspecten dacht ik wel even: moet dit nu echt? Maar uiteindelijk is de plot gewoon ijzersterk opgezet en merk je echt hoe wanhopig Malik en Karina beide zijn. Voor hen is er allebei een noodzaak om hun doelen te behalen, hoewel die van Malik - in mijn ogen - iets beter werd opgezet. Er zijn ook wat elementen die wat vreemd in het verhaal komen opzetten - uit het niets, lijkt het wel - en dat vond ik jammer. Af en toe voelt het aan alsof Brown te veel in het verhaal wilde stoppen. Maar als je dat negeert, dan is A Song of Wraiths and Ruin echt geweldig.'

Ook Minca was erover te spreken. 'Daar waar in het begin de magie nog niet heel duidelijk aanwezig is, groeit dit langzaam. Het krijgt een steeds belangrijkere rol net als de oude verhalen. De auteur heeft enkele interessante en verrassende plotwendingen in het verhaal verwerkt. Dit zorgt ervoor dat de ontknoping en conclusie van dit boek nauwelijks te voorspellen waren. Op een gegeven moment komen de personages, de magie en de oude verhalen bij elkaar tot een hoogtepunt met drastische gevolgen. Hier en daar voelt het soms een klein beetje geforceerd of voorspelbaar, maar dat doet niet veel af aan het verhaal zelf.'

Laurie sluit zich hierbij aan. 'Het verhaal zorgt ervoor dat je door wilt lezen. Het bleef spannend, maar er was één lullig dingetje dat mij stoorde. Een hoofdstuk eindigt met een cliffhanger en in het volgende hoofdstuk is daar niets meer van terug te lezen. Dan is alles weer koek en ei, waardoor het lijkt alsof er een plot hole is ontstaan. Voor de rest is het plot sterk en goed in elkaar gezet. Het einde vraagt om een vervolg en dat komt er ook. Ik hoop zo snel mogelijk.'

Ook Roxanne is het eens met bovengenoemde. 'Het verhaal heeft een heel sterk plot. Vooral het doel van Malik wordt heel duidelijk besproken. Dat van Karina weten we wel maar deels kwam dat voor mij weer als een egoïstische daad over, al zal ze het goed bedoelen. Het verhaal had wel momenten waarvan ik me afvroeg of deze echt nodig waren en soms had ik wel het idee alsof ik een deel van het verhaal miste. Maar over het algemeen gebeurd er genoeg waardoor je wel door wilt blijven lezen.'

Eindoordeel

Elke: 'Hoewel A Song of Wraiths and Ruin haar fouten heeft, is het een boek dat zeker het randje van perfectie bijna benadert. Het heeft geweldige, diepgaande personages, een intrigerende wereld vol magie en complexiteit en is door en door spannend. In het begin komt het wat langzaam op gang, en er zitten iets té veel elementen in het verhaal, maar wanneer we daar doorheen zijn leest het boek werkelijk als een trein. Ik beoordeel A Song of Wraiths and Ruin daarom met een 8.5.'

Minca: 'Je zou het kunnen zien als een typische YA Fantasy titel maar met hier en daar bijzondere elementen waarmee Brown lezers toch weet te verrassen. Een bijzondere en interessante wereld met unieke en aangename personages. Het verhaal bevat op een gegeven moment genoeg diepgang om de spanning hoog te houden, alleen gebeurde er af en toe zoveel dat het misschien net wat te veel werd. Van mij krijgt A Song of Wraiths and Ruin een 8.'

Laurie: 'Ik zat er wel direct in. Het verhaal zit goed in elkaar, je wilt doorlezen en het bevat diepgang. Het is wat mij betreft een van de beste YA fantasy debuten die ik in tijden heb gelezen. De laatste tijd pakken boeken in dit genre mij minder, maar A song of Wraiths and Ruin had dit totaal niet. Het boek krijg van mij dan ook een 9,5.'

Roxanne: 'Het duurde niet heel lang voor het verhaal me goed in zijn greep had, en ik had het boek ook vrij vlot uit. De titel vind ik wel wat cliche daar zoveel andere boeken ook dit soort varianten hebben. Het magie systeem mag ook wel iets breder uitgelegd worden, maar er gebeurd genoeg en daar houd ik wel van. Al met al was het een vlot boek met veel actie en ik ben echt wel benieuwd naar het vervolg. Ik geef A Song of Wraiths and Ruin dan ook een 9.'

A song of wraiths and ruin van Roseanne A. Brown krijgt van ons een 8,8.

Staat dit boek ook op jouw wil-ik-lezen plankje?