In augustus verscheen het boek Lobizona van Romina Garber. Dit is een Engelstalig boek met een verhaal gebaseerd op Argentijnse folklore en het is het eerste deel in de "Wolves of no world" serie. Lobizona kaart belangrijke thema's aan en het klinkt ook nog eens erg goed: de vrouwen zijn heksen en de mannen zijn weerwolven. Tenminste, dat is zoals het zou moeten zijn. Kortom, Lobizona is een verhaal dat bij Laurie en Maartje behoorlijk wat verwachtingen schiep. Zijn deze verwachtingen uitgekomen?

Over het boek

Some people ARE illegal.

Lobizonas do NOT exist.

Both of these statements are false.

Manuela Azul has been crammed into an existence that feels too small for her. As an undocumented immigrant who's on the run from her father's Argentine crime-family, Manu is confined to a small apartment and a small life in Miami, Florida.

Until Manu's protective bubble is shattered.

Her surrogate grandmother is attacked, lifelong lies are exposed, and her mother is arrested by ICE. Without a home, without answers, and finally without shackles, Manu investigates the only clue she has about her past—a mysterious "Z" emblem—which leads her to a secret world buried within our own. A world connected to her dead father and his criminal past. A world straight out of Argentine folklore, where the seventh consecutive daughter is born a bruja and the seventh consecutive son is a lobizón, a werewolf. A world where her unusual eyes allow her to belong.

As Manu uncovers her own story and traces her real heritage all the way back to a cursed city in Argentina, she learns it's not just her U.S. residency that's illegal. . . .it’s her entire existence.

Verwachtingen

Toen Laurie de achterflap van Lobizona las wist ze dat ze dit boek wilde lezen. 'Lobizona sluit mooi aan bij hedendaagse thema's die helaas nog steeds maar al te actueel zijn in Amerika. Omdat de auteur zelf een migratie achtergrond heeft - ze is met haar familie gevlucht voor het Argentijnse regime - is dit een #ownvoices verhaal. Zo'n gegeven zorgt ervoor dat je verwachtingen hoog zijn. In het begin was ik bang dat ik er niet doorheen zou komen, dat had vooral met het vele Spaans te maken. Toen ik daar eenmaal doorheen was las het boek makkelijker en werden mijn verwachtingen toch nog waargemaakt.'

Maartje zag dit boek al enkele maanden regelmatig langskomen in de media en werd in eerste instantie verliefd op de kaft. 'De prachtige getekende kaft geeft een heel sprookjesachtig en magisch beeld, ik was direct verkocht.' Naast de kaft werd ze erg nieuwsgierig naar de inhoud: 'Een verhaal over weerwolven en geïnspireerd op Argentijnse verhalen, gecombineerd met moderne maatschappelijke problemen? Schrijf mij maar in...'

Schrijfstijl

'Zoals ik hierboven al zei had ik heel veel moeite met het Spaans', zegt Laurie. 'Ik spreek geen woord Spaans en toen zag ik hele zinnen in het boek die niet vertaald zijn. Dat vond ik in het begin vooral erg vervelend, maar een berichtje naar de auteur leerde dat dat precies haar bedoeling was. Dit licht ik verderop toe. Op een gegeven moment werd het Spaans een heel stuk minder en was het prima te volgen. De schrijfstijl was daarna ook fijn en las makkelijk.'

Maartje: 'Net als Laurie ergerde ik me in het begin aan de hoeveelheid Spaans. Een boek dat uit het Spaans vertaald is staat toch ook niet vol Spaanse zinnen? Gelukkig werd het Spaans minder en bleek het verhaal prima te volgen. De schrijfstijl van Romina Garber is wat ik verwacht van een Latijns-Amerikaans verhaal: sprookjesachtig en toch ook realistisch. Ik hou ervan.' 

Personages

In het eerste hoofdstuk maken we kennis met hoofdpersoon Manu. Vanaf het begin weet je dat er iets sluimert, je hebt al zo'n vermoeden wat. Alleen weet Manu dat zelf nog niet, als lezer ben jij dus alwetend. Laurie: 'Manu laat echt een enorme groei zien. Je ziet haar helemaal opbloeien in de loop van het verhaal, ze kan eindelijk zichzelf zijn. Ze weet al wel dat haar iets boven het hoofd hangt, maar daar denkt ze liever niet te lang over na. Ook de andere personages waren aangenaam. In het begin vond ik Catalina best onaardig, maar later kom je erachter waarom dat is. Ook haar zie je groeien, ze leert voor zichzelf op te komen. Sommige personages waren wel wat gereserveerder dan anderen, maar dat is ook een belangrijk thema van het boek.'

'Ik vond de personages heel sterk in dit verhaal', vertelt Maartje, 'ze zijn levensecht en hebben diepgang. Niet alleen Manu heeft een duidelijk karakter en een achtergrond, maar ook haar vrienden krijgen ieder hun eigen stem. '

Thema's

Zoals eerder genoemd zitten er meer thema's verwerkt in het boek. 'Ik haalde er xenofobie, illegaliteit, racisme en het leven als migrant uit', zegt Laurie. 'Omdat Romina Garber zelf een migratie achtergrond heeft en thuis alleen Spaans sprak terwijl ze verder Engels moest spreken, heeft ze ervoor gekozen om de lezer te laten ervaren hoe het is als je als migrant in een land komt waar je de taal niet goed beheerst en niet goed mee kunt komen met de rest. De Spaanstalige stukken die niet vertaald zijn bevatten geen belangrijke informatie om het verhaal goed te kunnen volgen. Deze stukken zijn puur niet vertaald om de lezer een inkijkje te geven in waar de auteur zelf mee te maken heeft gehad. Het heeft haar familie elf jaar gekost om legaal in Amerika te mogen zijn, tot die tijd leefden ze in de illegaliteit. Net als Manu, zij is ook illegaal.'

Maartje: 'Het thema illegaliteit en geen plek hebben wordt dubbel aangesneden in dit boek. Manu is illegaal in de Verenigde Staten, maar blijkt later in het verhaal ook in een andere wereld illegaal te zijn. De pijn die dit met zich meebrengt heeft Garber heel mooi overgebracht. Naast dit thema spreekt Romina Garber ook over verschillende seksualiteiten, over toxische mannelijkheid, rolpatronen en het doorbreken hiervan en angst voor het onbekende.'

Plot

Laurie: 'Ik vond de plot van Lobizona niet bijster bijzonder. Het is een makkelijk plot en het draait wat mij betreft vooral om bovengenoemde thematiek en de karakter ontwikkeling van Manu. Doordat de plot niet heel lastig is werd het voor mij ook makkelijker om door het Spaans heen te lezen. Door alles wat er gebeurde en door het einde ben ik wel benieuwd naar het volgende deel in deze serie.'

Maartje vond het plot ook het minst uitgewerkte onderdeel van het boek, al was het nog steeds een heel ruime voldoende. 'Meisje is een buitenbeentje, meisje moet haar weg vinden in een wereld waarin ze eigenlijk geen plek heeft, meisje ontdekt wie ze is, maar moet vechten voor haar plek. Dat is ongeveer de plot. Garber heeft dit plot gebruikt om belangrijke onderwerpen aan de kaak te stellen en geweldige personages neer te zetten. De plot heeft veel weg van de plot van de Harry Potter boeken en daar wordt ook regelmatig naar verwezen. Omdat de verwijzingen erin zitten heb ik me daar helemaal niet aan geërgerd. Ik vond het een eerlijke manier.'

Eindoordeel

Laurie: 'Hoewel ik het aan het begin wilde opgeven met Lobizona, ben ik blij dat ik dit toch niet heb gedaan. Het boek kaart belangrijke thema's aan in een makkelijk te volgen plot. De plot is niet extreem spectaculair, maar daar draaide het wat mij betreft ook niet om. Ik ben wel benieuwd hoe het in het vervolg allemaal verder zal gaan. Ik had in het begin veel moeite met het Spaans, maar daar kon ik later makkelijker doorheen lezen. Van mij krijgt Lobizona een 8,1.

Maartje: 'Na een wat moeizaam begin werd ik omver geblazen door de geweldige personages in dit verhaal. Zelfs zonder super ontwikkeld plot bleef ik na de eerste 80 pagina's tot het einde geboeid en ben ik verliefd geworden op de mensen en op de schrijfstijl van Romina. Aan het einde wist ze me toch ook nog echt te verrassen en ik kan niet wachten tot deel 2 uitgebracht wordt. Dat duurt helaas nog tot augustus 2021. Ik geef Lobizona een 9.

Wij beoordelen Lobizona van Romina Garber met een 8,6.

Heb jij weleens een boek gelezen met invloeden uit Latijns-Amerika?