Toen Elke, Sam en Feline de beschrijving van Newt's Emerald in de Ready to Read zagen staan, vonden ze alle drie hetzelfde: dit boek móéten we lezen. Newt's Emerald speelt zich af in de negentiende eeuw, maar juist in een wereld die gedefinieerd wordt door haar magie. In deze magische wereld volgen we Lady Truthful, ook wel Newt, een dame die in de toekomst een fascinerende smaragd zal erven: eentje met enorme magische krachten. Echter wordt hij gestolen voordat ze hem ooit om haar nek kan dragen. Wie heeft de smaragd gestolen... en waarom?

Een stapje terug in de tijd

Elke: Het eerste wat me ontzettend aansprak aan dit verhaal, is dat het zich afspeelt tijdens de Regency periode. Hoewel dit misschien nietszeggend overkomt, is het dé tijd van de regency romance, oftewel: superdramatische romantische verhalen tussen twee intelligente personages. Dus het was wel duidelijk wat er in dit verhaal aan bod zou komen. Het idee dat het zich in het verleden afspeelt, vind ik ook ontzettend tof omdat er al zo weinig historische YA-romans zijn. Er komt ook van alles aan bod: baljurken, heren, dames, et cetera. De wereld die Garth Nix creëert vond ik dus ontzettend tof!

Sam: Net als Elke vindt ik de baljurken, echte heren, koetsen en het vroegere leven weer heel leuk om over te lezen. Wat me echt verraste. was dat het boek ook 'oud' was geschreven. Moeilijkere woorden en woorden die vroeger vaak werden gebruikt. Het voelt erg deftig aan en past op die manier precies bij die tijd en het verhaal. OOk lees ik niet vaak over magie in de vroegere periodes, behalve als je het hebt over de boeken van Outlander of Game of Thrones. Het was dus heel interessant, ik leerde allemaal dingen over die tijd en ik kreeg er geen genoeg van.

Feline: Als een dwangmatige Austen-fan wilde ik dit boek natuurlijk meteen lezen. De schrijfstijl doet mij ontzettend aan Jane Austens werk denken (omdat zij natuurlijk een auteur uit de regency periode is), maar heeft toch heerlijk excentrieke afwijkingen die het een modern werk maken. Er zijn weing YA-boeken die de sfeer van de regency periode zo meesterljik omvatten. 

Het mysterie

Elke: Echter gaat het verhaal natuurlijk niet alleen om de wereld, maar om haar personages; en dan met name Lady Truthful. Truthful's vader wil haar op haar achttiende verjaardag een erfstuk geven - een krachtig amulet - maar voordat hij dat kan doen, wordt de smaragd gestolen. Dus zo begint ons mysterie! De smaragd moet gevonden worden, en Truthful is vastberaden om dit te doen - maar moet dit dus wel doen als man - ook al houdt het patriarchaat haar stiekem tegen. Ik vond Truthful's zoektocht erg grappig, vooral door haar masquerade, maar het was wel een teleurstelling. Het mysterie dat zó wordt opgehemeld op de achterflap wordt binnen no time opgelost en speelt nauwelijks een rol. De zoektocht duurt langer, maar dan is de spanning voornamelijk weg en draait het vooral om de verboden romance die vol met misverstanden verloopt. Dit vond ik persoonlijk jammer.

Sam: Bij mij begon het mysterie al rondom de smaragd. We weten dat wat families magie hebben, maar wat is er dan zo speciaal aan die smaragd? Wat kan er mee gedaan worden en wie kan hem gebruiken? Ik wilde al meteen de antwoorden hierop vinden, maar dat gebeurt natuurlijk in de loop van het verhaal. Dat de smaragd gestolen wordt en door wie is niet het enige mysterie, natuurlijk, het grootste wel, maar wie is de mysterieuze jonge man die Thruthful wilt helpen? Kan ze hem vertrouwen? Al deze vragen spookte door mijn hoofd tijdens dat ik het boek las. Het verhaal was zo interessant en leuk, met al deze vragen erbij die ik wilde oplossen las het zo weg!

Feline: Ook ik vond het erg jammer dat het mysterie wegviel in de tweede helft van het verhaal. In de eerste helft van het boek is er al ongetwijfeld een regency sfeer, maar ligt de focus voornamelijk op de gestolen smaragd en diens geheimzinnige krachten. Plots slaat de stemming om, en draait het verhaal om romantiek. Het verhaal had iets beter samengevoegd kunnen worden, want nu is het alsof je twee verschillende boeken leest. 

Amuletten, spreuken en glamours

Elke: Om eerlijk te zijn wist ik niet eens dat magie een rol zou spelen in Newt's Emerald. Ik dacht eigenlijk dat het zou gaan over een gestolen amulet, maar dit amulet blijkt dus de drager immense krachten te schenken. Ook is Truthful is een heks - maar dan héél lichtjes - want ze kan eigenlijk nauwelijks iets. Haar tante kan haar van haar mannelijke glamour voorzien, maar dat is het dan ook. Magie is erg subtiel aanwezig in het verhaal, misschien eigenlijk té subtiel. De wereldopbouw van het oude Londen is goed, maar de magie lijkt eerder een plotmotief voor de slechterik om een motivatie te hebben voor het stelen van de smaragd. Het einde, daarentegen, is dan wel weer spectaculair maar staat eigenlijk ook weer bol van de romantiek. 

Sam: Net als Elke wist ik het ook niet, maar magie maakt alles beter! En gevaarlijker... daar zijn we er natuurlijk voor. De magie was tegelijktertijd niet overheersend of wat mij betreft een van de meer aanwezige onderwerpen in het verhaal. Het ging echt om de zoektocht naar het amulet en wat Thruthful voor reis had, wat en wie ze ontdekte, wat ze leerde. Dat vond ik echt goed, ze ontdekte de wereld steeds meer en kreeg meer inzicht, wat haar echt veranderde.

Feline: De magische toevoegingen vond ik meesterlijk gevonden. Het gaf het verhaal net wat extra's, wat het af deed wijken van de standaard fantasy-YA of de historische YA. Vooral in Lady Truthful's oudtante, Lady Badgery, komt de combinatie van magie en historie sterk naar voren. Aan de ene kant is zij een rijke weldoener met een hoge status, maar aan de andere kant is ze een befaamde tovenares, die gewapend met een zwaard in haar wandelstok een bal bezoekt. Een ander leuk detail wat het verhaal meer historische, en magische, achtergrond geeft is dat Napoleon ook magische gaven heeft. 

Het oordeel

Elke: Ik vond Newt's Emerald een vermakelijk verhaal over een meisje dat haar erfstuk terug wil vinden en tegelijkertijd verliefd wordt. Echter wordt het boek gepromoot als een spannend mysterie dat opgelost moet worden, en dat is absoluut niet zo. Garth Nix heeft duidelijk een echte Regency Romance geschreven, niet echt een spannend mysterie. Het verhaal draait vooral om Truthful's ontwikkeling als jonge vrouw, maar af en toe was ze wel héél onzeker, en de romance die kan ontstaan. Echter is het wel heel erg gebonden aan allerlei misverstanden, wat het weer een groot cliché maakt. Desalniettemin was het een vermakelijk boek, al dan wel voor de wat jongere YA-lezer die houdt van een grote dosis romance en een historische, magische setting. Daarom geef ik Newt's Emerald een 7.

Sam: Newt's Emerald was veel meer dan ik had verwacht! Ik wist eerlijk gezegd niet wat ik moest verwachten, maar het was verassend leuk. De magie, de karakters in het boek, niet al te gecompliceerd maar erg leuk! Het leukste vond ik echter het avontuur dat ze meemaakte door op zoek te gaan naar de smaragd, dat ze realiseerde dat het leven heel anders was dan ze had gedacht. En de liefde natuurlijk, weer een ship erbij. Het boek las zo weg omdat ik geïnteresseerd bleef en er best veel gebeurde. Goed tempo, spannende events, all in all vond ik het echt een leuk boek. Ik geef het een 7.5 want ik miste echter de WOW factor, en net als Elke waren er wat cliché's bij die ik niet top vond. Toch een aanrader!

Feline: Standaardelementen uit de comedy of manners komen in deze regency romance ook naar voren. Dit kun je als een cliché zien, maar vreemd genoeg vond ik het niet al te storend. In tegendeel, voor mij was het een feest van herkenning. Het echte jammere vond ik de vreemde omslag halverwege het boek, en het gebrek aan uitwerking voor sommige personages. De Newington-Lacy's, de neven van Lady Truthful, vond ik erg vermakelijk. Ik had meer scènes met hen willen lezen. Ondanks de clichés vond ik dat de combinatie van thema's dit boek veel originaliteit gaven. Ik geef het boek een 8.