Onlangs verschenen er bij Blossom Books twee boeken in de 'Vrees Me' serie van Tahereh Mafi. Als eerste kwam Schaduw Me uit, die nu alleen nog als ebook verkrijgbaar is. Dit is de novella van Kenji en is het beste te lezen tussen Heel Me en Weersta Me. Vervolgens was daar eindelijk het langverwachte vijfde deel in deze serie: Weersta Me. Minca, Miranda en Laurie lazen beide boeken en vertellen jullie vandaag wat ze ervan vonden. Let op: dit artikel bevat spoilers van alle voorgaande delen in deze serie, want Weersta Me is niet te lezen zonder gespoilerd te worden. Wees dus voorzichtig als je de andere boeken nog niet hebt gelezen en scroll dan meteen door naar het oordeel.

Over Schaduw Me

Kenji is favoriet bij veel lezers, en een novelle vanuit zijn perspectief kon dan ook niet uitblijven. Schaduw me speelt zich af tijdens de explosieve gebeurtenissen in Heel me.
Juliette is nog steeds in shock door Warners verraad, en Kenji probeert een goede vriend voor haar te zijn, maar heeft ondertussen ook verantwoordelijkheden als leider van het verzet. En alles wordt nóg interessanter als een onverwacht persoon uit het verleden van Omega Point opduikt.

Over Weersta Me

Juliette is iedereen kwijt.
Na haar vrij rampzalig verlopen periode als opperbevelhebber is ze ontvoerd en bevindt ze zich ergens op een basis ver van sector 45. Terwijl ze de eenzaamheid en martelingen probeert te doorstaan, moet ze ook haar herinneringen op een rijtje zien te krijgen. Warner heeft haar hart gebroken door te onthullen dat hij veel meer weet over haar familie en haar identiteit dan hij tot nu toe liet blijken, en deze geheimen veranderen alles.
Juliette wordt verscheurd door verdriet, en de duisternis die zich nog altijd in haar schuilhoudt dreigt haar over te nemen. Maar door een onverwachte bondgenoot lijkt er toch nog een kans te zijn om te ontsnappen, en om de schade die ze heeft aangericht te herstellen.

Yes, meer Kenji

Laurie: 'Kenji is mijn favoriete personage uit deze serie, dus ik was heel blij toen ik erachter kwam dat Schaduw Me vanuit zijn perspectief is geschreven. Kenji is een lolbroek die ook heel serieus kan zijn en hij heeft van die heerlijke acties en opmerkingen. Ik heb vaak wat moeite met personages die alleen maar lollig willen doen - zoals Puck uit The Iron Fey van Julie Kagawa -, maar bij Kenji kan ik het goed hebben. Schaduw Me is net als alle eerdere novellas in deze serie het laatste gedeelte van het vorige hoofdboek. Deze keer is het dus het laatste gedeelte van Heel Me, maar dan vanuit Kenji. En het is minder dramatisch gesteld met hem dan ik zou denken. Dat ene, aan het einde. Maar goed, er gebeurt ook nog iets op liefdesgebied, maar dat houd ik voor me. Ook in Weersta Me krijgt Kenji een dominantere rol, hij krijgt zelfs zijn eigen perspectief. Dat zorgde er mede voor dat ik dit boek binnen een paar uur uit had. Niet alleen Kenji hoor, maar alles. Ik ben dus zeer enthousiast over het feit dat we meer Kenji krijgen in deze twee boeken.'

Minca: 'Ook mijn favoriete personage uit deze serie is Kenji. Ik stond echt te springen toen Schaduw Me uitgebracht werd. Ik ben echt helemaal fan van zijn humor, eerlijk- en directheid. Nadat we Verwoest Me vanuit Warners perspectief en Versplinter Me vanuit Adams perspectief hebben gelezen, kon Kenji eigenlijk niet achterblijven. Ik ben erg blij dat Tahereh Mafi ervoor heeft gekozen de laatste hoofdstukken uit Heel Me vanuit Kenji's perspectief in een novella uit te brengen. Zijn vertrouwen in en toewijding aan Juliette wordt mooi uitgewerkt en zijn privé leven komt ook nog even aan bod. Ja, dus ook wel wat romantiek. Waar ik helemaal hyped over was, was dat Kenji, zoals Laurie hierboven zegt, in Weersta Me zijn eigen perspectief krijgt. Dat viel stiekem ook wel een beetje te verwachten na zijn novella. Ik vond het gewoonweg interessant en leuk om vanuit zijn perspectief te kunnen lezen.' 

Miranda: 'Voor mij was de serie nieuw, en het was dus mijn eerste kennismaking met Kenji. Ik had meteen een boontje voor die gast. Of het verhaal in een novella uitgebracht moest worden? Voor mij hoefde het niet persé, maar het was wel een leuke aanvulling. Ik kreeg in Weersta me ook al een aardig beeld van hem. Er wordt veel dieper op zijn personage ingegaan.  Sommige zaken waren voor mij verrassend, anderen erg leuk om te lezen. Ik kan wel begrijpen waarom hij populair is bij veel lezers.'

Juliette, of toch Ella?

Laurie: 'Let op: dit is een enorme spoiler voor Heel Me, maar ik kan er niet om heen. In Heel Me horen we de naam Ella voor het eerst en daarmee vangen we een glimp op van Juliette haar verleden. In Weersta Me wordt haar verleden verder uitgediept en wordt de naam Juliette in bijna al haar hoofdstukken vervangen door Ella. Kenji blijft steevast de oude bijnamen gebruiken, dus soms is dat een beetje verwarrend. Dit is één van de redenen waarom je Weersta Me moeilijk los kunt lezen, want er wordt minder terug gegrepen op gebeurtenissen uit de andere boeken. De oorspronkelijke trilogie (Vrees Me, Breek Me en Vertrouw Me) kun je op zich volgen als je deze los leest, maar vanaf Heel Me is dat bijna onmogelijk. Maar je wilt deze boeken niet los lezen. Ik ben heel benieuwd of het in het slotdeel nou Juliette of Ella zal zijn.'

Minca: 'Tja... Ella of Juliette. Op de een of andere manier bleef ik haar nog steeds wel zien als Juliette. De eerste drie boeken hadden mij zo geraakt dat ik net als Kenji haar nog steeds als J. (of Juliette) zag. Het feit dat er minder terugblikken voorkomen in dit boek, was voor mij niet echt verwarrend, maar in het begin moest ik sommige dingen toch even wat dieper terughalen uit mijn herinneringen. Wat ik me wel afvroeg tijdens het lezen, is of Tahereh Mafi deze verhaallijn al vanaf het begin in gedachten had op deze manier, of dat ze belangrijke details heeft toegevoegd of dingen heeft aangepast. Want het verhaal verandert naar mijn gevoel 180 graden in vergelijking met de eerste drie boeken.'

Miranda: 'Je moet er je hoofd bijhouden. Weersta me is geen boek om snel eventjes tussendoor te lezen. Er wordt flink gegoocheld met namen en je raakt er snel van in de war. Ook omdat Kenji Ella nog steeds J(uliette) blijft noemen.  Naarmate het verhaal evolueerde kreeg ik steeds meer ontzag voor Juliette.  Vreselijk, wat er allemaal in dit boek beschreven word. Ik heb echt zitten gruwelen. Maar ook veel respect voor Ella en de keuze die ze nu maakt of moet gaan maken. Ik ben het niet helemaal eens met Laurie wat betreft het kunnen volgen van het verhaal. Het kost inderdaad meer moeite, maar eens je in het verhaal zit en de namen fatsoenlijk doorhebt, kan je best goed volgen. Of het verhaal dus inderdaad 180 graden gedraaid is, zoals Minca aangeeft, daar kan ik dus niet over meepraten.'

Meer achtergrond

Laurie: 'In Weersta Me wordt er door Tahereh Mafi veelvoudig gebruik gemaakt van flashbacks. Dit zijn flashbacks naar de levens van Juliette/Ella en Warner voor de gebeurtenissen uit Vrees Me. En echt, het is allemaal nog veel gecompliceerder en wreder dan ik ooit voor mogelijk had gehouden. Door deze flashbacks wordt er veel meer duidelijk. Achter Warner zijn façade zit een hele gevoelige jongen die een regelrechte rotjeugd heeft gehad. Ik wist dat vader Anderson een tiran was, maar het is verschrikkelijk. Je leert Warner door deze flashbacks beter begrijpen en je krijgt zelfs medelijden met hem. Ook Juliette/Ella heeft geen fijne jeugd gehad. Daar wisten we al iets meer van, maar ook dat is erger dan gedacht. Zo komt er nog veel meer aan het licht wat ik al vermoedde, maar wat ook waar blijkt te zijn.'

Minca: 'Zoals ik hierboven al zei, vraag ik me af wat de auteur nog allemaal extra heeft toegevoegd aan de verhaallijn. Want de details, en vooral de geschiedenis van Juliette, komt in dit verhaal bijna volledig aan het licht. En dat is nogal wat. Ik zou wel benieuwd zijn of ze dit van te voren altijd al in gedachten had of wat extra details uit Juliettes verleden heeft toegevoegd om de volgende drie delen te kunnen schrijven. En zoals Laurie zegt is dit verhaal veel gecompliceerder dan je in eerste instantie zou verwachten. Er komt veel informatie bij, voornamelijk over de geschiedenis van Juliette, maar ook van Adam en Warner.'

Miranda: 'En laat het nou net die flashbacks zijn, die het voor mij prima mogelijk maakten om het verhaal te kunnen volgen! Zonder was het nooit gelukt vrees ik. Ze puilden uit van de informatie. Nu heb ik, zoals ik al eerder aangaf, echt zitten gruwelen. Ik vond het op een gegeven moment echt een afschuwelijk boek! Pure horror! En toch kon ik niet stoppen met verderlezen. Ik kreeg een heel duidelijk beeld van de personages en met sommigen had ik echt medelijden.'

Meer fantasy elementen

Laurie: 'Deze serie is een dystopie, maar in Weersta Me wordt meer gebruik gemaakt van enkele fantasy elementen. Zo worden de gaven meer belicht en komt er een nieuwe gave bij: telekinese. Hoe dat zit houd ik even voor me, maar de wereld wordt met ieder boek rijker.'

Minca: 'Dit boek bevat eigenlijk meer een ontstaansgeschiedenis dan fantasy/dystopische elementen dan we in de eerste drie delen gewend zijn. Het komt even goed nog aan bod, maar de focus ligt meer op de ontdekkingen en geheimen die onthuld worden.'

Miranda: ' Ik vond het eigenlijk best wel meevallen met de fantasy elementen. Ik dacht dat het feller aan bod zou komen. Misschien komt dit in de eerdere boeken duidelijker naar voren? Maar er zitten inderdaad interessante zaken tussen, die ik goedgevonden vond. Maar ik was onder de indruk van het stukje waar de telekinese aan bod komt.'

Nieuwe personages

Laurie: 'In Weersta Me leren we nieuwe personages kennen die stuk voor stuk iets toevoegen aan het verhaal. Een oude bekende komt weer tevoorschijn en Nazeera gaat een hele belangrijke rol spelen. Ik ben heel benieuwd hoe dit zich allemaal gaat ontwikkelen in het slotdeel van deze serie. Het belooft een spectakel te worden, want dat kan gewoon niet anders. Maar het einde van Weersta Me was echt heel erg lief, dus wie weet.'

Minca: 'Er komen in dit verhaal weer wat nieuwe personages bij. Ieder met zijn of haar eigen verhaal en ieder met een eigen betekenis en die een eigen toevoeging aan het verhaal geven. Maar het verhaal bestaat nog altijd voornamelijk uit bekende personages die zich verder ontwikkelen. Ook ik ben heel benieuwd hoe alles uitgewerkt wordt in het slotdeel van de serie. Als dat het slotdeel wordt.'

Miranda: ' Daar kan ik me niet echt over uitspreken. Ik vond wel dat het veel personages waren, waarvoor soms twee of meerdere namen gebruikt werden en dat maakte het soms verwarrend.  Door de flashbacks kreeg je wel een redelijk goed beeld wat er zoal speelde met sommige personages. Ik ben in ieder geval erg benieuwd hoe ze zich in de volgende boeken gaan ontwikkelen.'

Eindoordeel

Laurie: 'Ik kon echt niet wachten op deze twee boeken en was er dan ook meteen in begonnen zodra dat kon. Om eerlijk te zijn vind ik de novella's leuk om te lezen, maar voor mij bieden deze niet veel toegevoegde waarde aan het verhaal. Schaduw Me is een erg leuke toevoeging aan de collectie, maar er gebeurt, op dat ene ding na, niet veel nieuws. Ik beoordeel Schaduw Me dan ook met een 8. Weersta Me is een heel ander verhaal. Tahereh Mafi heeft het in het vijfde deel van de "Vrees Me" serie voor elkaar gekregen om de wereld uit te breiden en weer nieuwe elementen aan het verhaal toe te voegen. Dit had ik niet verwacht. Ik ben erg benieuwd naar het slotdeel, want dat belooft een waar spectakel te worden. Dat kan haast niet anders. Door al die nieuwe elementen en de perspectiefwisselingen tussen Kenji, Warner en Juliette krijgt het verhaal nieuwe, diepere lagen die ik niet had zien aankomen. De schrijfstijl is weer als vanouds vlot en scherp, wat er toe leidde dat ik dit boek binnen een dag uit had. Ik kon het niet weg leggen. Ik beoordeel Weersta Me met een 9.'

Minca: 'Ik kan niet anders zeggen dan dat Tahereh Mafi nog steeds weet hoe ze me moet raken, intrigeren en in spanning moet houden. Ik kan gewoon geen genoeg krijgen van deze boeken, want ze raken me nog steeds. Schaduw Me vond ik niet alleen fantastisch omdat het om Kenji ging (al speelt dat natuurlijk ook wel een beetje mee) maar de manier waarop Tahereh Mafi een stuk van een verhaal vanuit een ander personage kan beschrijven vind ik erg mooi. Daarom krijgt deze novella een 8.5. De groei die de personages doormaken in Weersta Me, de geheimen die onthuld worden en alle spannende en interessante gebeurtenissen zorgen ervoor dat ik het boek gewoon niet weg heb kunnen leggen. Ik begon rond 15:30 met lezen, tussendoor toch even tijd gemaakt om te dineren en daarna doorgelezen tot 21:00 en toen had ik het boek al uit. Aan de ene kant misschien jammer, maar ik houd ervan als ik een boek zo in één ruk uit kan lezen. Dat betekent dat een boek mij goed ligt en ik er alleen maar meer van wil. Daarom beoordeel ik Weersta Me met een 9!'

Miranda:' Ik ben onder de indruk van de schrijfstijl van Tahereh Mafi. Ze weet je feilloos mee te slepen in het verhaal. Ik kon het boek niet neerleggen. In het begin had ik een beetje schrik. Er werd me gezegd de eerste delen ook te lezen, omdat ik het anders niet kon volgen, maar dat is me, door omstandigheden, niet gelukt. De novella had voor mij niet echt gehoeven.  Ik kreeg zo ook een duidelijk beeld van Kenji. Maar het was wel een leuk extraatje. Schaduw me krijgt van mij een 7.5. Weersta me beoordeel ik met een 8.5 omdat ik het zo meeslepend en gruwelijk geschreven vond. Er kwamen allerlei geheimen aan het licht en er gebeurde constant vanalles. '

Wij beoordelen Schaduw me met een 8 en Weersta Me met een 8,8.

Heb jij de "Vrees Me" serie al gelezen en wat is je favoriete boek? Wie is je favoriete personage?