In plaats van een Yay or Nay, gaan we het vandaag een beetje anders doen! Jullie hebben al bij veel Hebbanisten mogen genieten van een soort 'boekenpraat' en vandaag gaan wij (Iris, Elke, Claudia en Merel) met elkaar en met jullie kletsen over het boek They Both Die at the End (in het Nederlands: 'Op het einde gaan ze allebei dood'). Welke thema's komen er naar voren, wat vonden we er goed aan en welke beoordeling krijgt het boek, dat lees je hieronder!

Waar gaat het boek over?

Iets na middernacht krijgt Mateo een telefoontje. Het is Death-Cast, de organisatie die mensen inlicht dat ze binnen 24 uur zullen sterven. Ook Rufus wordt gebeld. De twee kennen elkaar niet, maar sluiten vriendschap tijdens hun End Day. Ze besluiten samen nog een laatste avontuur te beleven, een onvergetelijke dag die hun beider levens voor altijd zal veranderen. Maar maak je geen illusies: op het einde gaan ze allebei dood.

Wat doe je met 24 uur te leven?

Merel: Phoe, dit boek heeft me wel aan het denken gezet over wat belangrijk is in het leven, aangezien Mateo en Rufus in deze 24 uur een hoop leren over grenzen verleggen, vriendschap, liefde en wie en wat ze belangrijk vinden. Het zette me aan het denken wat ik zou doen met 24 uur te leven... Waarschijnlijk een groot feest houden met al mijn vrienden en familie, en misschien ook naar zo'n Reisgenootschap gaan waar je nog even snel alle landen ter wereld kan bezoeken. Wat zouden jullie doen?

Claudia: Zoals Merel al zegt, heeft dit boek mij ook aan het denken gezet. Ook de vraag wie je het vertelt dat je nog maar 24 uur te leven hebt. Ga je dit aan je vrienden en familie vertellen, die je laatste dag dan constant verdrietig zullen zijn? Maar aan de andere kant, hoe kun je het ze niet vertellen. Ook ik zal mijn laatste uren het liefst met vrienden en familie doorbrengen; ik denk dat dat voor mij het belangrijkst is.

Elke: Wat een intrigerende vraag... Eentje die auteur Adam Silvera goed heeft uitgewerkt in zijn boek! Het is zo moeilijk om je voor te stellen dat je te horen krijgt dat je nog maar 24 uur te leven hebt. Wat zou je doen? Er zijn niet veel mogelijkheden... de dromen die je altijd al voor ogen had gaan in rook op, en je geliefden zijn misschien mijlenver weg. De twee personages in They both die at the end zijn zó verschillend, maar ze vullen elkaar echt aan. Hun antwoorden op deze vraag buigen daarom ook naar elkaar toe, hoe meer tijd ze met elkaar doorbrengen.

Iris: Ik ben het met de drie meiden eens. Het boek zet je erg aan het denken over wat jij zou doen als je nog 24 uur te leven had. Daarnaast zette het boek mij nog ergens anders over aan het denken, namelijk dat het leven op ieder moment een plottwist kan hebben. Je leeft eerst je onbezorgde leventje als zeventien- of achtienjarige en vervolgens ben je dood.

Zou jij willen weten dat je nog 24 uur te leven hebt?

Claudia: Wat mij erg intrigeerde aan dit boek, was het feit dat je weet dat je doodgaat. Deze laatste uren spendeert iedereen anders; sommigen gaan dingen doen waar ze altijd al bang voor waren, zoals bungee jumpen of met haaien zwemmen. Anderen denken dat zij als enige de uitzondering zijn op de regel en nog wel in leven blijven. Nog andere brengen de laatste uren door met hun familie en vrienden. Maar wat ik me afvraag, is of het feit dat je weet dat je nog 24 uur te leven hebt in sommige gevallen juist de dood kan veroorzaken. Deze laatste dag leef je anders dan normaal. En wat nou als dit juist de reden is dat je doodgaat? Aan de ene kant zou ik het wel willen weten, omdat je dan afscheid kunt nemen van vrienden en familie. Maar het lijkt me ook heel moeilijk om het te weten omdat je je op de dag zelf constant bang bent en je af gaat vragen hoe je dan precies doodgaat. Een lastige keuze, maar ik zou het liever niet willen weten.

Elke: Ik ben het helemaal eens met Claudia. Hoewel het enigszins makkelijk is om afscheid te nemen en dingen te doen die je nog wilde doen, is het redelijk traumatiserend om te weten dat je elk moment dood kunt gaan. Dan voel ik me net Mateo - die altijd bang is om dood te gaan, op elk momentje dan ook. Door de lift te nemen, door achterop een fiets te stappen of door zelfs met de metro te gaan. Ik zou dan niet zo vrij kunnen leven, denk ik. Dus uiteindelijk houdt het je toch binnen bepaalde grenzen, denk ik. Ik zou het daarom niet willen weten - je leeft dan zoals je altijd hebt geleefd. En je hebt geen enorme last op je schouders. Ja, ik zou het niet willen weten.

Iris: Ik denk dat ik het hier ook weer met de meiden eens moet zijn. Enerzijds zou ik het wel willen weten om afscheid te kunnen nemen van mijn familie, maar anderzijds zou het me ook doodsbang maken en zou ik mijn laatste dag doorbrengen met alleen maar stress en angst. Als ik mezelf een beetje zou kennen, zou ik weten dat ik na dat telefoontje in mijn bed zou kruipen en de hele dag zou liggen huilen. Dan leef ik liever per dag tot ik dood ga dan dat ik op het laatste moment te horen krijg dat ik zal sterven. 

"Two dudes meet. They fall for eachother. They die."

"Two dudes met. They fell in love. They lived."

Oordeel

Merel: They both die at the end is een hartbrekend en tegelijkertijd hartverwarmend verhaal dat je laat nadenken wat belangrijk is in het leven en dat je moet genieten van elke seconden. De opbouw van het boek is bijzonder, in maar 24 uur en vanuit wisselende perspectieven die het boek interessant houden. Ik geef het een 8! 

Claudia: Dit was een emotioneel boek dat me vanaf het begin tot aan het eind geboeid heeft. Ondanks het heftige onderwerp van het boek kwam er ook heel veel humor in voor. De bijzondere setting van dit verhaal en de vriendschap die opbloeit hebben me enorm geraakt, en ik zou dit boek aan iedereen aanraden. Dit is een boek dat je enorm laat nadenken en dat mij nog lang bij zal blijven. Ik geef dit boek een 9.

Elke: Hartverscheurend, diep en mooi. Met die drie woorden beschrijf ik They both die at the end. Mateo en Rufus zijn samen het kloppende hart van dit verhaal. Hun ontwikkeling, samen, tijdens hun 24-uur lange avontuur, vult dit boek met een soort hartverwarmend en hartverscheurend gevoel dat je niet vaak meemaakt als lezer. Het enige minpuntje waren de POV's van de andere personages en het onderbenut van personages als Aimee en de rest van de Plutos. Maar dit is een klein minpuntje, vandaar dat ik They both die at the end een 8.5 geef. 

Iris: They both die at the end is een heel intrigerend boek gedurende alle 368 bladzijden. Silvera heeft op de juiste manier hele moeilijke onderwerpen bespreekbaar weten te maken en hij confronteert je op een humoristische, maar ook een hele mooie wijze met een angst die veel mensen kennen. Echter, ik moet bekennen dat ik het met Elke eens ben wat betreft de verschillende en snel afwisselende perspectieven van andere personages alleen was het voor mij een grotere ergenis dan voor Elke. Dat is ook de reden waarom ik They both die at the end een 8 geef. 

Gemiddeld krijgt They both die at the end van de Hebban Young Adult Club een: 

8.4!

Heb jij het boek gelezen, welk cijfer zou je het geven, en wat zou jij doen als je nog maar 24 uur te leven had?