In het kader van ons Lees eens wat anders-thema van april besloot Nicole geheel uit haar comfortzone te stappen en de nieuwste roman van feelgood-koningin Gillian King te lezen. Ik vergeet je niet werd op social media heel goed ontvangen, maar wist het verhaal Nicole ook te overtuigen? Je leest het hier.

Over het boek

Ze weigert achterom te kijken. Maar wat als het verleden haar inhaalt? Maddy heeft altijd in de schaduw van haar zus Elisa gestaan. Elisa was overal goed in en werd op handen gedragen door hun ouders. Zij wel. Maar Elisa is er al veertien jaar niet meer. Op een dag loopt Maddy op een terras in de stad Frenkie tegen het lijf, het ex-vriendje van haar zus. Zij herkent hem meteen, hij haar niet. Ze weet weinig van hem, maar één ding is zeker: Frenkie is foute boel. Want wat is er destijds tussen hem en Elisa gebeurd? Is hij wel te vertrouwen? En waarom staat hij daar zo ongelooflijk sexy te doen, zodat ze daar niet meer helder over na kan denken?

Leeservaring

Met dit verhaal ben ik dus buiten mijn comfortzone gegaan. Ik lees normaal gesproken alleen YA en NA, maar deze roman kwam ik echt overal tegen op social media. Ik was nog licht aan het twijfelen toen ik een winactie op Facebook voorbij zag komen. Ik waagde een kans en WON! Ik merkte dat ik in de tussentijd, door het lezen van andere reviews, heel enthousiast werd geworden en toen ik het boek een paar dagen later ontving, ben ik meteen begonnen. Ik vergeet je niet is het eerste boek dat ik van Gillian lees, dus ik ging er geheel blanco in.

We maken kennis met Maddy, een vrolijke 27-jarige vrouw die meteen heel sympathiek overkomt. Gillian maakt geen gebruik van een lange inleiding, wat ik altijd erg kan waarderen. Het duurt dan ook niet lang voordat Maddy de knappe Frenkie tegenkomt en deze gebeurtenis zet haar leven op zijn kop. Frenkie is namelijk de ex-vriend van haar overleden zus Elisa en ook degene die haar hart heeft gebroken. Frenkie is slecht nieuws, maar waarom begint haar hart dan sneller te kloppen als ze hem ziet?

De hoofdstukken spelen zich af in het heden, waar we Maddy volgen, en in het verleden, waar we Elisa leren kennen. In het begin was ik een beetje huiverig en bang dat het verwarrend zou worden, maar niets was minder waar. Dit is echt een briljante manier van schrijven geweest, blijkt achteraf.

De twee zussen zijn ogenschijnlijk twee uitersten op alle manieren, maar in dit verhaal is echt niets wat het lijkt. Gaandeweg het verhaal verandert de tendens heel geleidelijk en dit zorgt ervoor dat je niet meer wil stoppen met lezen. De grens tussen het verleden en het heden vervaagt en vloeit naadloos in elkaar over. Door het weerzien met Frenkie, wordt Maddy weer met haar verleden geconfronteerd en het verlies van haar zus.

Ik vind het altijd heel moeilijk om een objectieve recensie te schrijven over een boek waar zoveel gevoel bij komt kijken. En geloof me, Ik vergeet je niet gaat je niet in de koude kleren zitten. Het brengt een zeer duidelijke boodschap over die je pas begrijpt als je het hele boek gelezen hebt.

De zwaarte van de diverse onderwerpen die aan bod komen, wordt verlicht door de fijne en toegankelijke schrijfstijl van Gillian en de intensiteit van de gevoelens van de personages komt feilloos over. Ik was ontzettend onder de indruk van dit verhaal en ben zeker van plan meer boeken van deze auteur te gaan lezen.

Lees jij ook weleens een boek dat niet binnen jouw favoriete genre(s) valt?