Music Monday #3
Het is weer maandag, en bij een nieuwe maandag hoort een nieuwe Music Monday! Vandaag gaf Claudia vijf nummers door aan Romée. Is het Romée gelukt om bij elk nummer een passend boek te vinden?
Riptide- Vance Joy
Ik vond dit nummer echt heel lastig. Ik heb namelijk geen idee waar dit nummer nou precies over gaat en dat maakte het niet bepaald makkelijk! Ik heb dus vooral naar de sfeer van het nummer gekeken en naar wat ik wel uit de lyrics kon halen. Hierdoor heb ik gekozen voor My heart & other black holes van Jasmine Warga. Het nummer geeft in mijn ogen eerst een perfect uitziende relatie weer, die achteraf toch niet zo geweldig blijkt te zijn. In het boek is er helemaal geen sprake van een slechte relatie, maar er is wel sprake van een perfect uitziend leven. Aysel en Roman lijken beiden een perfect leven te hebben, maar achter gesloten deuren zijn er zo veel problemen waardoor ze het gevoel hebben dat er maar één uitweg is.
Drops Of Jupiter- Train
Oké, misschien een beetje cliché maar ik dacht natuurlijk direct aan Phobos van Victor Dixen. In het lied wordt de benoemde ruimtereis natuurlijk niet zo letterlijk genomen, maar in mijn ogen gaat het lied over het vluchten voor verleden of emoties en ook niet bepaald onbelangerijk; jezelf leren kennen. Als je de personages leert kennen, kom je er namelijk achter dat veel gevlucht zijn voor bepaalde situaties die zich op aarde hebben afgespeeld en in de ruimte konden ze dat allemaal loslaten. Zo leren ze elkaar en zichzelf beter kennen.
Under the bridge- Red Hot Chili Peppers
Ook deze vond ik erg lastig! Na lang twijfelen heb ik voor Kids of appetite van David Arnold gekozen. Het lied heeft namelijk iets eenzaams en verdrietigs en dit kan ik goed koppelen aan de hoofdpersoon, Victor, die na een ruzie wegloopt van huis en zwervend over straat een ietwat merkwaardige vriendengroep krijgt. Hierdoor breekt er voor hem eindelijk een zware maar zeker ook goede periode aan.
Arms open- The Script
Ik ben echt verliefd op dit nummer! Bij dit nummer kan ik maar aan één boekenserie denken, die in mijn ogen veel meer erkenning verdient, namelijk The River of Times- serie van Lisa Tawn Bergren. Dit verhaal speelt zich af in de middeleeuwen en de relatie tussen de hoofdpersoon, Gabriella, en Marcello is zo schattig dat ik er telkens weer van smelt, net zoals bij dit nummer.
It's my life- Bon Jovi
Ik koos hiervoor voor het boek Extraordinary Means van Robyn Schneider. Het boek begint helemaal niet zo optimistisch en powerful als het nummer; Lane heeft infectieziekte die voor de meesten het einde betekent. Hij wordt naar een kostschool gestuurd waar alleen jongeren wonen met dezelfde ziekte. Ondanks zijn situatie besluit hij, samen met zijn klasgenoten, om er nog het beste van te maken en proberen te leven zoals elke jongere, omdat het leven nou eenmaal te kort is om stil te zitten. I just want to live while I'm alive. It's my life.