Prachtige zinnen, melodische tonen en hartverscheurende thema's. Poëtische YA bevat deze drie dingen, en dat is wat het zo bijzonder maakt. Persoonlijk vind ik poëtische YA heel erg bijzonder omdat er met véél minder woorden wordt gewerkt, en je juist toch wordt geraakt. Het heeft vaak diepere lagen die je moet ontcijferen voordat je verder kunt lezen, waardoor je als lezer gedwongen wordt om dieper het boek in te duiken. Welke poëtische YA zou ik jullie aanraden?

Dit artikel is geschreven door Elke

1. One van Sarah Crossan

"This is my story.

It is a single story,
not two tales tangled up in each other
like lover’s limbs,
as you might expect."

One bevat een hartverscheurende en emotionele verhaallijn: we volgen Tippi en Grace, een siamese tweeling, die al hun leven lang aan elkaar vastzitten (letterlijk). Maar dit brengt natuurlijk vele complicaties met zich mee. Deze soms hartverscheurende, maar vaak liefdevolle situatie wordt emotioneel beschreven door het vrije vers dat Sarah in haar boeken verwerkt. De twee meiden willen zich alleen maar normaal voelen, maar in een wereld die zo ontzettend veroordelend is, is dat nog niet zo gemakkelijk.

2. Long Way Down van Jason Reynolds

“ANAGRAM

is when you take a word and rearrange the letters to make another word. And sometimes the words are still somehow connected ex: CANOE = OCEAN. Same letters, different words, somehow still make sense together, like brothers.” 

Hoewel ik Long Way Down nog niet heb gelezen, staat hij al een hele tijd om mijn TBR-lijst en kijk ik er echt naar uit om hem te lezen. In deze emotionele lift - hele leuke woordgrap - volgen we Will, wiens broer Shawn is doodgeschoten en hij is uit op wraak. Dit boek draait helemaal om de cyclus van geweld en hoe deze door het idee van 'een oog voor een oog' nooit ophoudt. Aan het vrije vers te zien is het echt een boek dat je raakt. Jason Reynolds is echt een woordkunstenaar en het vrije vers maakt dit boek nog specialer.

3. Moonrise van Sarah Crossan

“Time travel me back.
Let me say good-bye again.
A minute more,
a moment,
a chance to see. . .” 

Moonrise oftewel Nieuwe Maan is een van mijn huidige favorieten. In dit emotionele boek volgen we Joe, een jongen die naar Kirkland gaat om zijn broer te zien - zijn broer die vastzit voor de moord op een politieagent en veroordeeld is tot de doodstraf. Je weet nooit echt of de broer van Joe de moord heeft gepleegd, maar dat doet er eigenlijk niet toe in dit verhaal. In elke poëtische zin voelen we Joe's strijd: zijn liefde voor zijn broer maar ook zijn onwetendheid over de hele situatie. En vooral hoe hij zich zo verloren voelt in zijn dysfuncionele familie. Dit prachtige boek is écht een must-read.

Zoals jullie kunnen zien ben ik nogal fan van Sarah Crossan, en dat mag iedereen weten! In mijn ogen is ze een van de beste YA-schrijfsters van het moment. Haar boeken zijn hartverscheurend, prachtig geschreven en mooi vormgegeven. Jason Reynolds is een opkomende schrijver die alle aandacht verdiend! Dit zijn er maar een paar, maar er zijn vast meer poëtische YA die in de spotlight gezet moeten worden. Wat is jouw favoriet?