Bloed en beenderen van Tomi Adeyemi werd beloond met een mooie tweede plaats voor de Hebban YA clubprijs. Toen wij een paar weken geleden aan jullie vroegen om het volgende meeleesboek te kiezen, werd er massaal voor dit debuut gekozen. Na lang en ongeduldig wachten, is het eindelijk zo ver! Vandaag is de dag dat we aan deze klepper van formaat mogen beginnen.

UPDATE 1: Hoofdstuk 1 t.e.m. 15:

Fien: Voor ik aan Bloed en beenderen begon, had ik nog niet echt gelezen over wat het boek zou gaan. Zo gaat het meestal bij mij: ik ga af op de cover en/of de naam van de auteur en laat me verrassen door het verhaal. Meestal hoor ik hier en daar wat flarden over de korte inhoud van het boek en dan word ik ofwel nog nieuwsgieriger ofwel zwakt mijn interesse niet af. Nu ben ik heel erg benieuwd hoe het er bij jullie aan toe ging om voor dit boek te kiezen. Hebben jullie de korte inhoud gelezen of die net angstvallig vermeden om blindelings aan het verhaal te beginnen? Naast het feit dat ik dus niet echt wist waarover het zou gaan (magie en de wereld redden: het gebruikelijke dus), moet ik wel toegeven dat ik heel erg hoge verwachtingen heb gekregen door alle lovende commentaren die ik voorbij heb zien komen op internet. Bloed en beenderen is van zodra het boek verscheen al een waar fenomeen en dat is het nog steeds. Deze read-a-long is dan ook de uitgelezen kans om dit boek te gaan lezen. Hoe verliep de eerste kennismaking met Zélie? Best goed, ze is een pittig tante met het hart op de tong. Die tong brengt haar al vanaf het eerste moment in de problemen en ik heb zo het gevoel dat dat niet de laatste keer zal zijn, wat denken jullie? Wat meteen opvalt is dat Zélie heel erg beschermend is ten opzichte van Tzain en haar vader. Maar ze is niet alleen zorgzaam tegenover haar familie, wanneer ze een vreemd meisje ontmoet dat om haar hulp vraagt, aarzelt ze geen moment en helpt Zélie haar te ontsnappen. Later komt ze er dan achter dat die vreemdeling Amari is, de prinses van Orïsha, en probeert ze haar bijna te vermoorden, maar hoeveel vriendschappen starten er niet op die manier? Een intrigerend personage vind ik Inan, Amari's broer, die toch even moest slikken toen de koning hem opdroeg om Zélie's dorp met de grond gelijk te maken. Dat doet me vermoeden dat hij wel nog eens verrassend uit de hoek kan komen en hij diep vanbinnen een echte rebel is. Wat zijn jullie eerste indrukken van Zélie, Amari en Inan? Hoe denken jullie dat hun onderlinge relaties zich nog verder zullen ontwikkelen?

Iris: Ik heb hetzelfde als Fien. Als ik aan een boek begin, weet ik meestal niet meer dan alleen de titel en de auteur. Meestal hoor ik er dan op Bookstagram nog wat over, maar daar blijft het ook bij. Ik heb hele goede dingen gehoord over Bloed en Beenderen en heb dan ook onbewust hoge verwachtingen aan dit boek gesteld. Ik zit nu in hoofdstuk 6 en ik probeer vanavond nog tot hoofdstuk 15 te lezen, maar ik ben nu al hooked. Vanaf het begin zat ik al op het puntje van mijn stoel toen Zénia met Yemie moest vechten. Ik heb nog wel wat moeite met de fantasy termen, maar volgens mij gaat het me snel genoeg lukken om die uit elkaar te houden en te leren wat ze betekenen. Op dit moment is Zénia mijn favoriete personage, omdat ze aan de ene kant heel impulsief is en aan de andere kant heel zorgzaam en omdat ik nog niet zo veel over de andere personages heb gelezen. Ik vind dat Mama Agba ook wat lof verdient! Zij leert al die meiden in het geheim te vechten om te overleven, terwijl dat haar dood kan worden als de soldaten erachter komen. Haar relatie met Zénia vind ik ook heel interessant. Volgens mij heeft Mama Agba een beetje de rol van Zénia’s moeder overgenomen nadat zij stierf. Tot nu toe vind ik het dus een heel leuk en vooral spannend boek. Of het aan mijn verwachtingen gaat voldoen, kan ik nog niet zeggen.