Recensie: Niemand behalve jij
Afgelopen december verscheen bij De Fontein Jeugd de YA-thriller Niemand behalve jij. De mysterieuze uitstraling van het boek wekte direct de interesse van Nicole. Al is een thriller over het algemeen niet haar eerste keuze, wilde ze dit boek zeker een kans geven. Zij deelt graag haar recensie met jullie.
Dit artikel is geschreven door Nicole
Over het boek
Als Kayla op zomerkamp de populaire Lainie ontmoet, kan ze haar geluk niet op. Ze worden onafscheidelijk, delen al hun geheimen. Maar wie spreekt de waarheid als er een moord wordt gepleegd?
Wie spreekt de waarheid in deze spannende jeugdthriller van Anica Mrose Rissi? Niemand behalve jij is voor fans van Mel Wallis de Vries en Abigail Haas, en alle lezers vanaf 13 jaar die van spanning houden.
Kayla heeft totaal geen zin in zomerkamp, maar als ze op eerste dag de populaire Lainie ontmoet, verandert alles. De meiden worden onafscheidelijk en Kayla’s zomer kan niet meer stuk.
Ook niet als ze Lainie steeds vaker op leugentjes betrapt. En zelfs niet als Kayla ziet hoe haar vriendin in de ban raakt van Jackson. Hun geheimen zijn veilig bij elkaar, toch? Want beste vriendinnen verraden elkaar niet, zelfs niet als er een moord wordt gepleegd…
Verwachtingen
Niemand behalve jij kwam geheel onverwachts op mijn pad en in eerste instantie was ik niet van plan geweest het te lezen. De elastiek om de kaft en de mysterieuze uitstraling van de cover maakten mij toch wel erg nieuwsgierig. Ik kende de auteur nog niet en op internet had ik nog niet veel recensies gevonden. Ik sloeg het boek dan ook geheel zonder verwachtingen open.
Personages
Het verhaal draait om Kayla en Lainie. Kayla leren we meteen heel goed kennen door de manier van schrijven. Haar gedachten en gevoelens staan centraal en worden op een hele bijzondere en verontrustende manier beschreven. Lainie is een personage dat meteen een stempel krijgt opgedrukt en gaandeweg het verhaal leren we haar kennen door de ogen van Kayla. Jackson speelt ook een belangrijke rol en zowel Lainie als Jackson leren we kennen aan de hand van beschrijvingen van Kayla. Het is moeilijk om een eigen mening te vormen over de karakters, maar dat maakt het verhaal juist grimmiger.
Schrijfstijl
Uitgaande van de achterflap, komt het verhaal niet heel bijzonder of origineel over. Het is de manier waarop het is geschreven, dat dit verhaal speciaal maakt. Toen ik het boek opensloeg, was ik heel even in de war. Dit is namelijk geen gewoon verhaal, waarbij je aan het begin begint en langzaam naar de spannende ontknoping toe leest. Je leest het verhaal aan de hand van brieven van het hoofdpersonage aan haar beste vriendin (die ze overigens niet verstuurt, dus meer lijkt op een dagboek), nieuwsberichten en getuigenverklaringen. Ik moest heel erg wennen aan deze manier van schrijven, maar toen ik eenmaal in het verhaal zat en eraan gewend was, las het als een trein. Ik ben erg onder de indruk van de manier waarop de auteur Kayla heeft neergezet. Haar gedachten bij bepaalde gebeurtenissen worden op zo’n goede manier neergezet, dat je soms geen idee hebt hoe je het moet opvatten. Tijdens het lezen van de brieven, komt de lading van het verhaal heel goed naar boven en de intense schrijfstijl zorgt ervoor dat sommige stukjes verontrustend overkomen, al weet je niet goed waar dat gevoel dan vandaan komt.
Verhaallijn
Dit is een boek dat bijzonder is op een manier zoals geen ander boek dat is. Dat komt mede doordat het verhaal begint bij het eind en teruggaat naar het begin. De kunst is dan om het boeiend te houden. Dat is zeer zeker gelukt door de manier van schrijven. Omdat het boek leest als een soort dagboek in briefvorm, leren we Kayla heel goed kennen. Ze schrijft haar beste vriendin Lainie hele lange brieven waarin ze, behalve een uitgebreide beschrijving van de gebeurtenissen, uitvoerig haar gevoelens en gedachten uitdiept. Langzaam vormt zich een beeld van wat er gebeurd is en word je als lezer een bepaalde richting uit geduwd. De ontknoping had ik niet op deze manier zien aankomen, maar voelde voor mij als het perfecte einde.
Conclusie
Nadat ik het boek had gelezen, moest ik het even laten bezinken en kon ik de manier van schrijven nog meer waarderen. Als dit verhaal op de gebruikelijke wijze was geschreven en niet op deze bijzondere manier, had dat de lading van het verhaal maar voor de helft gedekt. Gedurende het hele verhaal bekruipt je een onheilspellend gevoel waar je de vinger niet op kunt leggen en het verontrustende gevoel dat ik regelmatig kreeg zonder precies te weten waardoor, zorgden ervoor dat ik enorm onder de indruk ben van deze zenuwslopende thriller! Dit krijgt van mij 4 sterren!
Heb ik jullie interesse kunnen wekken met deze recensie? Hopelijk geven jullie dit bijzondere boek ook een kans!