Eindelijk is het zover en kunnen we het derde deel van Duizend Hoog lezen, Torenhoog! In dit laatste deel van de triologie volgen we de levens van Leda, Avery, Watt, Rylin en Calliope na het ongeluk met Eris en de mysterieuze dood van Mariël. Leda worstelt nog steeds met haar schuldgevoel en nu ook een politieonderzoek, Avery keert terug naar New York met haar nieuwe vriend Max, Rylin wordt verscheurd tussen twee heel verschillende werelden én jongens, Watt doet er alles aan om Leda terug te winnen en Calliope voelt zich gevangen in het bedrog van haar nieuwe leven. Wanneer je alles hebt, valt er heel veel te verliezen... 

Dit artikel is geschreven door Brechtje 

Pas op: dit artikel kan spoilers bevatten als je de vorige twee delen nog niet hebt gelezen! 

De Duizend Hoog triologie

Duizend Hoog is het allereerste boek dat ik ooit van Hebban heb ontvangen. Ik deed eind 2016 mee aan de leesclub van het boek, en ik was meteen verliefd! Duizelingwekkende hoogte heb ik ook voor Hebban mogen recenseren, en om de reeks af te sluiten mag ik nu voor Hebban het laatste deel van de serie recenseren. Hierdoor heeft de serie ook wat sentimentele waarde gekregen, haha! 

De triologie speelt zich af in het New York van 2119, in een toren van duizend verdiepingen hoog. Hoe hoger je woont, hoe rijker je bent en hoe meer aanzien je hebt in de Toren. De Duizend Hoog triologie volgt het leven van 5 jongeren in de Toren, die na de dood van een meisje verbonden met elkaar raken ondanks hun grote verschillen. De serie zit vol drama, mysterie, technische snufjes en heel veel glamour! 

Plot en schrijfstijl

Ik had onbewust best wel hoge verwachtingen van Torenhoog. Duizend Hoog vond ik een geweldig eerste deel, maar Duizelingwekkende Hoogte vond ik al wat minder. Omdat ik het tweede boek in een triologie vaak het minst goede boek vind, had ik er al alle vertrouwen in dat Torenhoog alles weer goed zou maken en een verpletterend einde van de serie zou hebben. Nou heeft Katharine McGee zeker een heel goed slotdeel neergezet, maar toch vond ik het boek ergens ook weer nét niet. Net te weinig glamour, net te weinig spanning, net te weinig verassingen. Vooral vergeleken bij het eerste boek vond ik het met de spanning erg tegenvallen. Zelfs in de laatste hoofdstukken, midden in de ontknoping, voelde het niet alsof ik de ontknoping aan het lezen was. Ik vond het einde erg voorspelbaar, en dat vond ik heel jammer. Gelukkig maakte de onthulling van de moordenaar van Mariël wel wat goed, maar niet genoeg om het boek zonder een beetje teleurstelling dicht te slaan. 

Hiermee wil ik trouwens niet zeggen dat het plot slecht in elkaar zit! Het was op sommige punten misschien voorspelbaar en niet heel spannend, maar toch weet Katherine wel weer heel knap alle personages en gebeurtenissen met elkaar te verbinden. De manier waarop alle puzzelstukjes ook in dit boek weer langzaam in elkaar vallen, vind ik heel leuk gedaan. Het plot blijft wel boeiend, en door de korte, pakkende hoofdstukken word je ook steeds weer nieuwsgierig gemaakt. Katherine heeft een hele fijne, eigen schrijfstijl waarbij het voelt alsof je in het hoofd van de personages duikt, ondanks dat het in de derde persoon is geschreven. Hierdoor had ik het boek ook binnen een paar dagen uit! 

De personages

Wat ik een heel groot pluspunt vond van Torenhoog is de ontwikkeling van de personages. In dit deel leer je ze Watt, Leda, Avery, Rylin en Calioppe nóg beter kennen, en dan vooral de persoon die ze zijn achter het masker dat ze naar de buitenwereld ophebben. Vooral Leda is erg verandert vergeleken met Duizend Hoog, wat het boek heel realistisch maakt. De heftige gebeurtenissen uit de vorige delen hebben haar gevormd tot wie ze nu is, en daardoor kijk je als lezer ook heel anders tegen haar aan. Hetzelfde geldt voor Avery, Rylin, Calioppe en Watt. Katharine zet geen stereotype personages neer, waardoor alle personages als meer voelen dan een omschrijving op papier! 

Eindconclusie

Katharine Mcgee heeft een goed slotdeel neergezet en bewezen dat ze weet hoe je een serie afsluit, maar ik ben niet zo verpletterd door dit boek als ik had gehoopt. De thema's die in dit boek naar voren komen (het verleden loslaten en kijken naar de toekomst, jezelf zijn, naar je hart luisteren) worden goed verweven met de verhaallijnen die weer worden opgepakt, maar ik miste toch heel erg de spanning in dit boek. Dat vond ik jammer. Toch voelt Torenhoog ook als thuiskomen. Voor de laatste keer weer even verdwijnen in een wereld vol coole technische snufjes (die trouwens weer volop aanwezig zijn in dit boek, inclusief allemaal nieuwe uitvindingen! Zo vet!), glamour, veel drama's en dat Gossip Girl - sfeertje. Katharine wist mijn verwachtingen dit keer misschien niet waar te maken, maar toch heb ik wel genoten! Een aanrader voor iedereen die van futuristische, romantische en realistische boeken houdt. 

Torenhoog krijgt van mij 3,5 sterren, afgerond naar 4 sterren!

Heb jij de Duizend Hoog trilogie al gelezen?