In de artikelenreeks Schrijvers van de Lage Landen interviewen we schrijvers uit Nederland en België over hun motivatie, het schrijfproces en hun (nieuwste) boek(en). Daniëlle Bakhuis trapt deze reeks af. Ze studeerde journalistiek in Zwolle, schreef voor verschillende tijdschriften en heeft enkele jeugdromans uitgebracht. In 2017 verscheen bij Best of YA De Eliminatie en vandaag is de officiële releasedate van De Executie. 

Dit artikel is geschreven door Natasha.

Motivatie

Waarom ben je begonnen met schrijven?
''Er zullen vast diepere dingen aan ten grondslag liggen (orde willen scheppen in de chaos, een stem willen hebben), maar de basis is dit: ik ben gelukkig als ik schrijf. Waar anders kun je een verhaal precies zo naar je eigen hand zetten? Mag je tig pogingen doen totdat die ene zin wél lekker loopt? Je kunt de grootste oorlog starten en er geen mens mee schaden. Dat blijf ik magisch vinden.''

Waar haal je je inspiratie voor verhalen vandaan?
''Overal. Alles kan inspiratie zijn voor een zin, verhaal of plottwist. Iets concreter: het boek Zes Seconden is bijvoorbeeld gebaseerd op het spel dat aan het begin van de videoclip Animals van Martin Garrix wordt gespeeld. Bij De Eliminatie zat ik in een bus die zo hard reed dat ik dacht: als ik nu een ongeluk krijg en ik kan maar één iemand van de andere passagiers redden, wie zou ik dan kiezen? De Executie komt voor een deel voort uit mijn slechte smaak voor reality-tv als Temptation Island, Just Tattoo of Us en Love Island.'' 

Wat doe je als jouw inspiratie en creativiteit stokt?
''Ik wil het niet jinxen, maar dat is me tot nu toe nog niet overkomen. Ik heb juist het tegenovergestelde: ik ben bang dat ik nooit genoeg tijd heb om al die ideeën in mijn hoofd op papier uit te werken. Ik ken het wel als het schrijven even niet lukt. Dan krijg ik dat wat ik in mijn hoofd heb maar niet uit mijn handen. Honderd woorden is dan al een hele prestatie.''

Welke tip heb je voor beginnende schrijvers?
Qua motivatie: ''Een boek schrijven is vooral een erg lange adem hebben. Neem jezelf serieus en plan voor jezelf elke dag/week schrijftijd in. Telefoon uit, deur dicht: jij ben niet bereikbaar. En wat bij mij ook erg goed werkt, is een boek opdelen. 70.000 woorden is een veel te grote hap. Elke dag 500 woorden is veel beter te verteren.''  
Qua verhaal: ''Laat je personage zelf zoveel mogelijk ondernemen. Zo maak je hem of haar letterlijk de held van je verhaal.''

Het schrijfproces

Welk thema en/of onderwerp komt vaak terug in je werk?
''Het trouw blijven aan jezelf. In De Executie is bijvoorbeeld het Collectief aan de macht. Iedereen ziet er hetzelfde uit, draagt dezelfde kleding en heeft zelfs dezelfde haardracht. Iedereen is gelijk, maar het vlakt ook alle persoonlijkheid weg. Wie ben je dan nog als je hetzelfde leven als dat van andere mensen leeft? Er is maar één iemand met wie je de rest van je leven moet doorbrengen en dat ben jezelf. Wanneer je het kunt vinden met jezelf, ben je al een heel eind in het leven.''

Hoe bepaal je de namen van je personages?
''Er komt geen hogere wiskunde bij kijken; het is vaak een gevoelskwestie. Wanneer ik ergens een goede naam hoor (op schoolbezoeken/in de trein/waar dan ook) schrijf ik ‘m meteen op.''

In je verhalen kies je ervoor om te schrijven vanuit een ik-figuur. Waarom heb je die keuze gemaakt?
''Bij een ik-personage kruip je onder iemands huid. Op die manier kan ik echt vanuit andersmans ogen een situatie beschrijven.''

Wat kun je vertellen over het proces bij de uitgever?
''Voordat ik met het manuscript aan de slag ga, pitch ik mijn idee eerst bij mijn uitgever Susanne (Diependaal). Is zij enthousiast, dan spreken we een datum af waarop ik de eerste versie inlever. Wanneer die af is, krijg ik die terug met op- en aanmerkingen. Die verwerk ik in de tweede versie en dan leest ook mijn redacteur Linda (van Scherrenburg) mee. Bij De Executie zijn er nog behoorlijk wat dingen veranderd. Flink wat herschrijfwerk, maar het is het allemaal waard.''

De Executie

Waar gaat het boek over in het kort?
''Mijn nieuwe boek De Executie speelt zich af in de nabije toekomst, 2048. Sinds de doodstraf weer is ingevoerd, worden jongeren in enorme kooien boven een afgrond in een live tv-show terechtgesteld. Niets is meer zeker, behalve dit: voordat het uur voorbij is, zijn bij vier kandidaders de bodem onder hun kooi weggeklapt.''

Hoe ben je op dit verhaalidee gekomen?
''Niet heel vrolijk, maar herinner je je de beelden nog van mannen in oranje pakken die door IS-leden in een kooi werden gestopt? In een filmpje dat ik zag, werden er een stuk of twintig op auto’s door de stad gepareerd. Een krankzinnig, gestoord beeld. Maar ik dacht ook meteen: dit zien we al op het journaal. Hoe lang zal het nog duren voordat we de daadwerkelijke executies ook zien? We zijn al zo gewend om te kijken naar mensen die vreemdgaan, failliet gaan, doodziek zijn, hoe lang zal het duren voordat we iemand live op tv zien sterven?'' 

Wat maakt dit boek anders dan je andere boeken?
''Het grootste verschil is toch wel dat het zich in de nabije toekomst afspeelt (2048). Ik vond het geweldig om een compleet nieuwe maatschappij te verzinnen. Een maatschappij die heel veel op die van ons lijkt, maar waar bijvoorbeeld ook contant geld is verdwenen en leden van het Collectief betalen met hun vingerafdruk.''

Waarom beveel je dit boek aan?
''Omdat je natuurlijk wilt weten wie van de vijf kandidaders de executie wint!''  

Ga jij De Executie ook lezen? Hij is vanaf vandaag te koop!

Fotocredits: http://daniellebakhuis.nl/over/