Je kent het wel, van die boeken die al een paar jaar oud zijn en die net zo lang ongelezen in je kast staan. Laurie en Maartje hadden dit probleem met een boek dat in 2017 verscheen, Al het moois is niet verloren van Danielle Younge-Ullman. Toen Laurie haar planken aan het opruimen was kwam dit boek weer boven water en Maartje bedacht dat zij dit boek ook nog had. Het idee voor deze Throwback Thursday was geboren en vandaag lees je wat wij van dit wat oudere boek vonden.

Over het boek

De 17-jarige Ingrid, dochter van de beroemde operazangeres Margot-Sophie, heeft een grote droom: ze wil dolgraag een prestigieuze zangopleiding volgen. Om dat te bereiken moet ze een deal maken met haar moeder. Margot-Sophie laat haar alleen gaan als ze eerst in haar eentje drie weken op een natuurkamp gaat. Ingrid is bepaald geen nature girl, maar hoe erg kan het zijn om een paar weken bij een kampvuur te zitten en nieuwe vrienden te maken? En bovendien is het een goede afleiding van Isaac, de jongen die ze net gedumpt heeft. Maar dat valt allemaal behoorlijk tegen. Het kamp lijkt meer op een bootcamp-achtig survivalprogramma en ze komt terecht in een groepje getroebleerde jongeren die elk hun eigen problemen hebben. Ingrid begrijpt niet hoe ze daarin is beland, maar ze heeft een belofte gedaan aan haar moeder en is vastbesloten om vol te houden. Zelfs als dat betekent dat ze onder ogen moet zien dat ze minstens zo getroebleerd is als de mensen om haar heen – of misschien wel meer.

Verwachtingen

Laurie had niet zulke hoge verwachtingen van Al het moois is niet verloren. "Ik had wel een positieve recensie gelezen en naar aanleiding van die recensie belandde dit boek op mijn wil ik lezen lijstje. Ik las slechts één recensie en daardoor raakte het boek een beetje in de vergetelheid. Ik hoorde er gewoon niet veel over, er hing geen hype omheen. Het boek bleef dus ongelezen en ik ging er blanco in.'

Maartje was het boek alweer bijna vergeten toen Laurie het noemde. 'Ik heb wel eens Amerikaanse booktubers enthousiast horen vertellen over dit verhaal en toen ik het boek zag langskomen op Boekenkraam voor een leuk prijsje heb ik het aangeschaft. Vervolgens stond het dus stof te verzamelen en was ik eigenlijk al lang vergeten waar het over ging. Ik hou wel van survivalboeken, dus wat dat betreft heb ik zin om te beginnen.' 

Help, een boek over natuur en muziek

'Om eerlijk te zijn was ik een beetje bang dat dit boek niets voor mij zou zijn', moet Laurie toegeven. Er is heel veel wildernis en muziek speelt daarnaast een belangrijke rol in het leven van Ingrid en haar moeder. 'Ik was bang dat het boek vol zou zitten met muzikale terminologie en dat er uitgebreid uitgewijd zou worden over alle planten en dieren in de wildernis. Daar had ik echt geen trek in.' Gelukkig voor Laurie viel dit heel erg mee. 'Er zaten amper muzikale termen in en het beschrijven van de planten en dieren in de wildernis bleef ook achterwege.'

'Ik kocht het boek juist om de natuur en de muziek' lacht Maartje. 'Een boek met een operazangeres als moeder, dat leek me weer eens wat anders. En ondanks dat de beschrijvingen inderdaad wel mee vielen, is het boek toch goed bevallen.'

Schrijfstijl

De schrijfstijl werd door Laurie als prettig ervaren. 'Ik moest in het begin wel even wennen aan het continue sarcasme van Ingrid en ik hoopte dat ze dat masker eens af zou zetten. Ik houd niet zo van hoofdpersonages die de hele tijd sarcastisch zijn. Met sarcastische bijfiguren heb ik wat minder moeite.' Younge-Ullman maakt gebruik van flashbacks. Door het gehele boek krijg je als lezer stukje bij beetje meer informatie over het verleden van Ingrid, haar relatie met Isaac en waarom ze naar Peak Wilderness moest. 'Deze flashbacks zorgden ervoor dat je door wilde lezen, je wilde per se weten wat er was gebeurd.' 

Ook Maartje is te spreken over de schrijfstijl. 'Het sarcasme in de brieven van de hoofdpersoon aan haar moeder vond ik goed gevonden. De hoofdpersoon heeft zichzelf aangeleerd om haar gevoelens binnen te houden, om haar problemen zelf op te lossen en laat daarom naar de buitenwereld een masker zien. Inderdaad zijn de flashbacks fijn. Hierdoor ga je het gedrag van Ingrid steeds beter begrijpen en word je echt in haar levensverhaal getrokken.'

Plot

Al het moois is niet verloren draait niet per se om een heel groots en episch plot. 'Natuurlijk maak je het ruige van de wildernis mee, het primitieve kamperen, de trektochten en de ontberingen', zegt Laurie. 'Maar eigenlijk is dit verhaal een zoektocht van Ingrid, de zoektocht naar zichzelf en wie ze nou eigenlijk is. Dit geldt niet alleen voor Ingrid, maar evengoed voor de andere jongeren die meedoen aan dit zomerkamp. Langzaam maar zeker begint Ingrid in te zien dat zij net zo goed aan dit programma mee hoort te doen als alle andere deelnemers. Ze maakt een enorme groei door en leert om te gaan met alles wat er is gebeurd. Ja, ze komt absoluut sterker uit Peak Wilderness terug. Als je op zoek bent naar een coming of age roman waar karakterontwikkeling een belangrijke rol speelt, dan heb je aan dit boek een goede.'

'Karakterontwikkeling speelt in dit verhaal inderdaad een heel belangrijke rol, niet alleen de ontwikkeling die Ingrid meemaakt op het kamp, maar ook in de jaren daarvoor. Hoe is ze geworden zoals ze is? Ook mooi is de therapeutische kant die in het boek naar voren komt. Hoe kun je jezelf en elkaar helpen om je meer thuis te voelen in de wereld en daarin meer je eigen weg te gaan? Tot slot laat dit boek ook heel goed zien hoeveel invloed opvoeding kan hebben op iemands gemoedstoestand.' Volgens Maartje maakt dit alles dat het een bijzonder boek is. 

Eindoordeel

Laurie: 'In het begin wist ik niet waar mijn eindoordeel heen zou gaan. Dat het geen onvoldoende zou worden wist ik wel zeker. Ik had in het begin moeite met Ingrid en haar sarcasme, maar naarmate het verhaal vorderde, ging dat masker af en leerde je haar en haar situatie steeds beter kennen en begrijpen. Je zag Ingrid gewoon groeien. Het boek bevatte niet al te veel muzikale terminologie of heel veel feiten over de planten en dieren in de wildernis, wat ik erg kon waarderen. Hierdoor werd de leesbaarheid van het verhaal vergroot en werd het geen informatief boek, waar ik eerst eigenlijk een beetje huiverig voor was. Al met al vond ik Al het moois is niet verloren een goede en interessante coming of age roman waarin karakterontwikkeling een prominente rol speelt. Ik beoordeel Al het moois is niet verloren dan ook met een 8,5.'

Maartje: 'Ik had even wat moeite om in het verhaal te komen. De omstandigheden van de kampeertocht leken wel heel erg en daar werd ook steeds de nadruk op gelegd. Toen deze verhaallijn meer begon te laten zien van de andere karakters en van de therapeutische processen, vond ik het een stuk prettiger lezen. Het boek heeft mij twee keer in tranen gekregen en ik heb regelmatig een uitspraak of gedachte van één van de personages opgeschreven omdat ik deze zo mooi, toepasselijk of wijs vond. Een mooi, maar ook heftig boek over opgroeien in een niet altijd even gemakkelijke wereld. Ik beoordeel Al het moois is niet verloren met een 9,5.'

Ons eindoordeel van Al het moois is niet verloren van Danielle Younge-Ullman is een 9.

Heb jij Al het moois is niet verloren al gelezen? Of heb jij tips voor nog meer goede coming of age romans binnen het Young Adult genre?