Turtles all the way down: einddiscussie
De afgelopen twee weken hebben Manon en Iris het boek Turtles all the way down of Schildpadden tot in het oneindige van John Green gelezen. In dit artikel kun je de leeservaringen van de twee meiden lezen tijdens het lezen met spoilers. In dit artikel hier kun je hun eindoordeel vinden.
Iris
Het opvallendste aan dit boek is dat de mentale struggles zo goed weergegeven zijn. Green weet de gedachtespinsels en emoties heel goed over te brengen op de lezer. Het komt gewoon heel realistisch over. Verder is de ontwikkeling die Aza doormaakt met haar mentale stoornis heel goed uitgewerkt. Je voelt haar emoties en raakt net zo gefrustreerd van dat duiveltje in haar geest als Aza zelf.
Daarnaast heeft Green heel goed de spanning in dit verhaal aangebracht. Aan de ene kant zitten er niet te veel gebeurtenissen in zodat je de draad kwijt raakt, maar aan de andere kant zitten er ook niet te weinig gebeurtenissen in zodat het te saai wordt. Daarnaast is alleen al de ontwikkeling van Aza genoeg reden om door te lezen.
Kortom, Turtles all the way down is echt een heel goed boek. Daarom geef ik het boek 4.5 sterren. Geen 5 sterren, omdat er naar mijn mening er heel af en toe een onduidelijke dialoog in het boek zit en soms zijn de gedachtespinsels een beetje ingewikkeld en moeilijk te volgen. Desondanks zal ik toch tegen iedereen zeggen die het boek nog niet gelezen heeft: ga dit boek lezen. Het is het lezen helemaal waard.
Manon
Toen ik in dit boek begon was ik als de dood dat ik het boek niet leuk zou vinden. Alhoewel ik The Fault In Our Stars geweldig vond waren de andere boeken heel anders en vond ik ze minder leuk. Het enige overkoepelende waren de unieke karakters en de mooie schrijfstijl van John. Turtles begon voor mij erg langzaam. We lazen ongeveer twee hoofdstukken per dag en ik had geen moeite om het boek aan het einde van de hoofdstukken weg te leggen.
Ik vind het boek heel realistisch geschreven. Aza is aan het einde van het boek niet wonderbaarlijk genezen van haar anxiety. Hoe graag ik dat ook wilde. Ik ben echt een persoon die houdt van Happily ever afters en daar zijn de boeken van John Green te realistisch voor, te echt. Hoewel ik het einde graag anders had gezien was dit einde ontzettend mooi geschreven. John green is het stukje realisme die ik eens in de zoveel tijd moet lezen om niet verdwaald te raken in een wereld van perfecte koppels.
Ik raad iedereen het boek aan om te lezen. Ik vind dat het thema's zoals mentale gezondheid goed naar voren brengt. Ik zei het tijdens de buddy read steeds al. Dit is mijn tweede favoriete John Green boek. Ik kan nu nog zeggen dat het mijn favoriete boek is dit jaar ;). Ik loop een beetje te dubben over hoeveel sterren ik dit boek ga geven. Ik ga net zoals Iris voor 4,5.
Hebben jullie Turtles all the way down ook gelezen? Wat vonden jullie ervan? Laat het ons weten in de comments, maar let op: geen spoilers.