Een vertaling waar veel YA-lezers op zaten te wachten is Een vloek zo eenzaam van Brigid Kemmerer. Deze hertelling is gebaseerd op het sprookje Beauty and the Beast. Is de hype rondom dit verhaal terecht of toch overdreven? Laten we het elkaar vragen. 

Dit artikel is geschreven door: Roxanne, Minca, Laurie en Nicole 

Over het boek

‘Er zit bloed onder mijn nagels. Ik vraag me af hoeveel mensen ik deze keer vermoord heb.’

Toen we op social media bekendmaakten dat we Een vloek zo eenzaam gaan uitgeven, werden we overladen met enthousiaste reacties. Lezers vertelden ons dat ze hier zo op gehoopt hadden, dat dit het beste boek was dat ze ooit gelezen hadden, of dat het al tijden op hun leeslijst stond. Ook wij kunnen niet wachten tot deze bewerking van Belle en het beest in de Nederlandse boekhandels ligt!

Prins Rhen is vervloekt: hij beleeft de herfst van zijn achttiende levensjaar telkens opnieuw. In het begin maakte hij zich niet veel zorgen want het leek gemakkelijk de vloek op te heffen: deze zou verbroken worden als er een meisje verliefd op hem werd. Maar dat was voordat hij merkte dat hij aan het eind van iedere herfst veranderde in een bloeddorstig monster dat alles en iedereen om zich heen verscheurde, inclusief zijn familie. Na 327 herfsten is hij alle hoop verloren. Totdat de onschuldige Harper Lacy zijn wereld in wordt gezogen.

Nicole vraagt aan Roxanne: 

Vond je de overeenkomsten met Beauty and the Beast duidelijk terugkomen in dit verhaal? 

Er waren eigenlijk maar één of twee dingen uit het boek die ik echt linkte aan Beauty and the Beast, met het voornaamste; Meisje wordt ontvoerd en moet een vloek verbreken. Maar ik vond ook zeker dat Kemmerer aan dit sprookje haar eigen originele twist heeft gegeven. Neem bijvoorbeeld het hele beest gebeuren, ik verklap verder niks maar hier is wel een groot verschil in met het sprookje wat we allemaal kennen. Hierdoor werd het toch op zichzelf een uniek verhaal maar tegelijkertijd toch ook wel dat bekende sprookje waar ik zo van houd.

Ik denk wel dat als het niet was aangemerkt als een Beauty and the Beast retelling dat ik misschien wel minder de link had gelegd ernaartoe, juist omdat het verhaal zo is geschreven dat het niet zozeer als retelling gezien hoeft te worden.

Roxanne vraagt aan Laurie:

Hoe vind je dat er wordt omgegaan met Harper haar "handicap" in het verhaal?

Ik vind dat het er niet te dik bovenop wordt gelegd. Natuurlijk wordt het genoemd en er wordt ook uitleg gegeven, maar het verhaal draait er niet om. Cerebrale parese is een beperking die zich op verschillende manieren kan uiten en dat wordt door de auteur ook uitgelegd. Ik vind het juist goed dat een handicap niet de boventoon voert, Harper is immers een personage met ideeën en gevoelens en ze heeft nou eenmaal cerebrale parese. Het hoort bij haar, maar het definieert Harper niet als persoon. En zo hoort het ook.

Laurie vraagt aan Minca:

Wat vond je van de wereld die Brigid Kemmerer in Een vloek zo eenzaam heeft gecreëerd?

Ondanks dat de wereld wellicht wat weg heeft van Belle en het Beest omdat het een hervertelling is, merkte ik gedurende de worldbuilding dat het voornamelijk de vloek was die die overeenkomst teweeg brengt. Sinteldaal is namelijk een geheel nieuwe en magische wereld waar Harper mee naartoe wordt genomen. De regels die zowel mogelijkheden maar vooral beperkingen met zich meebrengen worden goed uitgewerkt in het verhaal en ook de geschiedenis van Sinteldaal wordt steeds duidelijker. Verder blijft de omgeving nog wat meer op de achtergrond omdat het verhaal zich meer binnen de paleismuren afspeelt. Hiervoor is dan ook nog genoeg ruimte in het vervolg. 

Minca vraagt aan Nicole: 

Wie was je favoriete personage uit het verhaal en waarom?

Al vanaf het begin vond ik Grey erg interessant. Zijn karakter sprak mij erg aan door zijn toewijding voor Rhen. Ook de vriendschap met de prins en Harper is erg bijzonder. Qua uiterlijk stel ik me hem echt voor als een stoere, knappe, sterke man. Toen ik de achterflap van het vervolgdeel las, was ik dan ook meer dan enthousiast! 

Eindoordeel

Nicole: 'Behalve de adembenemend mooie kaft, was ik ook heel erg enthousiast over de binnenkant van het boek. Harper is een personage waar ik direct een klik mee voelde en door de beeldende schrijfstijl van Kemmerer werd ik gelijk meegenomen naar Sinteldaal. De gelijkenissen met Beauty and the Beast waren er wel, maar heel subtiel en zeker niet overheersend. De spanning tussen Rhen en Harper bouwde zich gedurende het verhaal goed op. Een vloek zo eenzaam is het begin van een heerlijk verhaal waar ik heel graag meer van wil! Ik geef het dan ook 5 sterren.'

Roxanne: 'Het verhaal begint krachtig en blijft het hele boek door zijn kracht behouden. Ik kon het boek met heel veel moeite maar wegleggen, en had hem dus zo uit. De personages komen duidelijk over en hebben allemaal ook hun plus- en minpunten. Ze maken fouten en dat maakt ze realistisch. Het is een mooie hervertelling van Beauty and the Beast, maar niet overheersend. Hierdoor werd het boek ook een verhaal op zichzelf. Een Vloek zo Eenzaam kreeg daarom van mij ook 5 sterren.'

Laurie: 'Ik heb vorig jaar het Engelse boek gelezen en dat wist mij toen niet te boeien. Ik gaf Een vloek zo eenzaam daarom ook een herkansing in het Nederlands in de hoop dat het me nu wel zou pakken. Helaas heeft het verhaal het ook in het nederlands niet voor elkaar gekregen. Ik had moeite om erin te komen en om eerlijk te zijn vond ik het verhaal wat mager. Ik had er misschien veel meer van verwacht. Ik voelde geen klik met de personages, maar vond Grey wel het meest interessante personage. Ik weet alleen nog niet of ik het vervolg ga lezen, daar wist het boek mij niet direct voor te enthousiasmeren. Ik geef Een vloek zo eenzaam 3 sterren.'

Minca: 'Op de een of andere manier werd ik vanaf het begin volledig in het verhaal gezogen, zodanig dat ik niet veel nadacht over hoe het verhaal zou eindigen. Ik wilde het wel weten, maar de gebeurtenissen en de personages eisten al mijn aandacht op. Alles was goed doordacht en hoe verder het verhaal vorderde hoe spannender en sensationeler het werd. De worldbuilding, de personages, de gebeurtenissen en de vloek, alles klopte gewoon! Ik kan niet wachten op het vervolg om meer te lezen over dit intense verhaal, dit wonderbaarlijke sprookje. Daarom krijgt dit boek van mij 5 sterren!'

Wij beoordelen Een vloek zo eenzaam van Brigid Kemmerer met 4,5 sterren.

Vind jij hervertellingen leuk of juist niet?