Her Royal Highness is het tweede deel in de 'Royals'-serie van Rachel Hawkins (niet te verwarren met de Royals-serie van Erin Watt!). In tegenstelling tot het eerste deel, dat gaat over Daisy Winters, gaat dit deel over Millie Quint die na een gebroken hart besluit om naar een prestigieuze kostschool in Schotland te gaan, waar ze kroonprinses Flora ontmoet. Wat vonden wij van Her Royal Highness?

Over het boek

Millie Quint is er kapot van als haar vriendin met een ander zoent. Omdat ze de gedachte om elke dag met haar ex geconfronteerd te worden niet kan verdragen, besluit Millie om beurzen aan te vragen voor prestigieuze scholen. Hoe verder van Houston, hoe beter. Millie kan haar geluk niet op als ze wordt toegelaten tot een van de meest exclusieve scholen ter wereld in de Schotse Hooglanden. Alles aan Schotland is anders: het landschap is mistig en groen, de school is prachtig en de studenten vinden haar Amerikaanse accent superschattig. Er is alleen één probleem: Millies kamergenoot Flora gedraagt zich als een echte prinses. Ze ís ook een echte prinses. Van Schotland. De twee kunnen elkaar niet uitstaan, maar voordat Millie het doorheeft, heeft ze wéér een vriendin. Prinses Flora zou een nieuw hoofdstuk in haar liefdesleven kunnen zijn, maar Millie weet dat de kans op een happily ever after klein is. Het echte leven is tenslotte geen sprookje… Of toch wel?

Merel aan Elke

Wat vond je van het hoofdpersonage Millie? Vond je haar leuker of minder leuk dan het vorige hoofdpersonage en waarom?

Persoonlijk vond ik Millie echt heel erg leuk. Ik vond haar zeker anders dan Daisy, omdat ze iets minder uitgesproken is en toch wat meer twijfelt aan zichzelf. Ik weet niet of ik haar leuker vond dan Daisy. Daisy is een geweldig personage, vooral omdat ik me zo goed in haar kon identificeren. Ze is uitgesproken, grappig en gruwelijk eigenwijs. Ik ben zelf erg eigenwijs ben én ook een beetje een heethoofd, vandaar dat ik die connectie met Daisy gemakkelijk kon leggen. Maar Millie is op een andere manier tof, omdat ze uniek aanvoelde: ze is op sommige gebieden vreselijk onzeker (zoals haar intelligentie en of ze wel slim genoeg is voor Gregorstoun) maar op sommige gebieden juist heel zeker (haar seksualiteit bijvoorbeeld). Dus ik vond hen allebei even leuk!

Elke aan Laurie

Wat vond je van de relatie tussen Millie en Flora, en daarbij ook van het feit dat dit boek zich centreert rondom een LGBTQ-relatie?

Ik vond Flora zelf in het begin echt een arrogant, verwend nest, maar gelukkig trekt ze later in het verhaal bij. Millie mocht haar in het begin absoluut niet, wat het een enemies to lovers trope maakte. Wat dat betreft was de relatie heel cliché, maar wel schattig. Ze moesten voorzichtig zijn, maar dat had wel iets spannends. Het feit dat het een LGBTQ-relatie is maakt voor mij geen verschil. Liefde is niet in een hokje te stoppen en mij maakt het totaal niet uit of een personage queer is of niet. Ik vind het goed dat er steeds meer boeken met LGBTQ-personages op de markt komen, maar voor mij maakt het geen verschil in een relatie. Ik vind het normaal en zo hoort het ook te zijn.

Laurie aan Merel

Stel, je hebt relatieproblemen. Zou je het dan net zo aanpakken als Millie deed aan het einde van Her Royal Highness?

Oef, dat vind ik lastig. Ik los dingen wel graag 'groots' op (ik heb bijvoorbeeld een keer groot 'sorry' geschreven met stoepkrijt en vervolgens steentjes tegen het raam van mijn vriend gegooit tot hij keek) maar ik zou het niet zo snel in het openbaar doen. Zo weet ook iedereen meteen dat je problemen hebt! De aanpak van Millie was echter wel effectief... Ik weet alleen niet of ik het op dezelfde manier zou doen. 

Aanrader of niet?

Merel: Als je Royals leuk vond, vind je deze vast ook leuk. Het heeft een tienerfilm-plot, een gezellige schrijfstijl en een tof einde. Hoewel het boek een goed diversiteit-gehalte had, vond ik het iets te cliché om een enorm hoog cijfer te geven. Ook verschilt het niet genoeg van het vorige boek, hoewel de overlap tussen de personages wel erg leuk is. Ik zou het boek een 6,5 geven.

Elke: Royals gaf ik 3 sterren, omdat ik me ook stoorde aan de misinformatie over Schotland en over de stortvloed aan personages. Het was een fluffly boek, maar een van tien uit een dozijn. Ik vind Her Royal Highness véél unieker dan Royals en de romance was ontzettend leuk. Ik hou echt ontzettend van de haat-naar-liefde trope, dus je snapt misschien wel dat ik dit boek meteen tof vond. Hoewel de romance een tikkeltje te snel gaat voor mijn gevoel, vond ik dit verhaal echt heel leuk, fluffy en zóóóó schattig. Het feit dat het LGBTQ-aspect in dit verhaal zo normaliserend wordt beschreven vond ik écht super. Dit boek is niet enorm serieus of diepgaand, maar soms hoeft dat ook niet. Dit boek heeft dat niet nodig. Ik vind het daarom echt een aanrader en geef het een 8.

Laurie: Ik las Her Royal Highness op vakantie, onder de brandende Italiaanse zon. Wat dat betreft de perfecte plek voor zo'n fluffy boek. Hierdoor had ik het snel uit, iets wat me thuis waarschijnlijk meer tijd had gekost. Ik ben normaal niet zo van de schattige en fluffy boeken, vandaar. Ik sluit me bij Elke en Merel aan wat betreft de diversiteit. Desondanks vond ik het heel cliché en oppervlakkig, net als zijn voorganger. Ik heb me absoluut vermaakt tijdens het lezen en ik wilde ook steeds weten wat er nu weer stond te gebeuren, maar hoger dan een 7 kom ik niet. Ga je nog op vakantie? Stop dit boek dan in je koffer of zet het op je ereader.

Wij beoordelen Her Royal Highness van Rachel Hawkins met een 7,2!

Heb jij Royals of Her Royal Highness gelezen of ben je dat van plan?