Op 29 Juni verscheen het vervolg en slot deel van Kiera Cass haar nieuwe duologie, "De Bedrogene". Na de gebeurtenissen van het eerste boek "De Beminde" waren Denise, Danique, Minca, Natasha en Roxanne benieuwd geworden naar hoe dit verhaal zou eindigen. Vandaag vertellen zij je  dan ook of dit vervolg een YAY or NAY is. Let op: dit artikel kan spoilers bevatten van De Beminde.

Dit artikel is geschreven door: Denise, Danique, Minca, Natasha en Roxanne

Over het boek

Het romantische vervolg op succestitel De beminde
Nadat Hollis het koninkrijk Coroa is ontvlucht en de herinnering aan Silas achter zich heeft gelaten, probeert ze zich aan te passen aan het leven in Isolte. De warmte van de Eastoffes is hierbij meer dan welkom. Maar de rust die Hollis heeft gevonden zou weleens verstoord kunnen worden door Etan, een nors neefje met een afkeer van Coroa en iedereen die ervandaan komt. Terwijl de spanningen toenemen, bereikt de onrust in het koninkrijk Isolte een hoogtepunt. De Eastoffes hebben misschien de macht om een tirannieke koning te onttronen, maar alleen met de hulp van Hollis. En dan is er nog de vraag: kan een meisje dat alles kwijt is het lot van haar nieuwe vaderland boven haar eigen geheime verlangens plaatsen? De bedrogene is het sprookjesachtige verhaal dat begint waar De beminde eindigde.

Verwachtingen

Roxanne: Ik had eigenlijk maar heel lage verwachtingen van dit boek, of eerder gezegd geen verwachtingen. Ik vond deel één jammer genoeg al niet goed, dus dan verwacht je ook niet veel van het vervolg. Ik hoopte met name op een goede afsluiting van deze duologie.

Danique: Mijn verwachtingen waren best hoog. In tegenstelling tot Roxanne, vond ik deel 1 juist wel heel leuk! Ik vond het een goede zomerread waar je makkelijk doorheen vloog. Binnen twee dagen was hij dan ook uit. Dit zorgde ervoor dat ik van dit deel eigenlijk niks anders verwacht dan een makkelijk te lezen verhaal waarin we een mooie conclusie krijgen van de duologie. 

Denise: Mijn verwachtingen van dit boek waren best hoog. Ik had hiervoor de Selectie herlezen, dus ik zat wel een beetje in de sfeer. Daarbij vond ik deel 1 ook heel leuk, deze had ik beoordeeld met 4 sterren. Ook vind ik de cover echt prachtig, dus wilde ik dit boek snel lezen. 

Minca: Hoewel ik De Selectie leuker vond, heb ik van De Beminde ook wel kunnen genieten. Ik vond het minder sterk dan de andere serie, maar ik was toch wel benieuwd naar het vervolg. Mijn verwachtingen waren niet super hoog, maar vooral door het spannende einde van het eerste deel, hoopte ik dat het tweede deel misschien net wat sterker zou zijn.

Natasha: Ik vond De beminde eigenlijk helemaal niet zo'n leuk boek. Ik heb besloten het vervolg te lezen op basis van de cliffhanger aan het einde. Ik ging dit boek dus met zeer lage verwachtingen in. Toen het boek eenmaal in huis was, merkte ik dat ik mezelf zelfs een beetje tot lezen moest 'dwingen'. Oeps, misschien niet echt een handige start...

Schrijfstijl

Roxanne: Zoals Cass haar andere boeken is de schrijfstijl erg fijn en makkelijk te lezen. Er worden geen extreem moeilijke woorden gebruikt en de hoofdstukken zijn niet te lang, hierdoor leest het boek ook vlot weg.

Danique: Kiera Cass is een schrijver waar ik nog niks van had gelezen dus dit was voor mij een heel nieuwe schrijfstijl. Wat gelijk opvalt is dat de stijl heel gemakkelijk leest. Geen moeilijke woorden en makkelijke korte zinnen en hoofdstukken. Dit is het kenmerk van Young Adult en is zeker geschikt voor dit verhaal. Deze schrijfstijl wordt ook mooi doorgevoerd in dit tweede deel. Er zit dan ook geen verandering of ontwikkeling in maar dit was voor mij ook niet noodzakelijk. 

Denise: Zoals hierboven al is gezegd is de schrijfstijl van Kiera Cass makkelijk te noemen. Het verhaal is heel luchtig geschreven. Dit is inderdaad een kenmerk van Young Adult, maar ik merk steeds vaker dat ik wat diepgang mis. Dit was ook het geval bij dit boek. 

Minca: Ik kan me niet anders dan aansluiten bij de anderen. De schrijfstijl is gewoon heerlijk. Lekker simpel, niet te veel details of uitstapjes naar mindere interessante dingen. Het loopt lekker en leest daarom ook erg prettig. Hierdoor is het erg luchtig en zit er niet al te veel diepgang in.

Natasha: De schrijfstijl van Cass is erg fijn. Korte zinnen, gemakkelijke woorden, veel dialogen en een fijne lengte van hoofdstukken zorgen dat je snel door het boek heen kunt komen.

Verhaal

Roxanne: Het verhaal gaat verder waar De Beminde is geëindigd. Hollis komt een beetje terecht in een complot om de koning van Isolte af te laten treden gezien de bloedlijn van haar overleden echtgenoot aanspraak kan maken op de troon. Zo gebeurt er niet heel veel verder in het verhaal op wat twists na. Helaas gaat alles wel heel gemakkelijk en zonder gevecht van de andere kant. Het verhaal was voor mij vrij voorspelbaar en de twists ook, net als de nieuwe romantische interesse van Hollis.

Danique: Het verhaal is er een dat gelijk doorgaat, maar dat ook eerst even een spoiler aankaart met de gebeurtenissen uit De beminde en dit vond ik persoonlijk heel leuk gedaan. Daarnaast zat het verhaal voor mij goed in elkaar, de inleiding begint rustig en het bouwt zich op naar het einde. Is het een hoogstaand verhaal? Nee dat niet, het is een vermakelijk verhaal waarin ik even in een andere wereld was en een verhaal dat voor de zomervakantie heerlijk wegleest. 

Denise: Ik had best wel wat moeite om in het verhaal te komen. Het gaat inderdaad verder waar De Beminde is geëndigd, maar ik was veel van dat deel vergeten. Op zich wordt het hoognodigde herhaald wat voor mij heel fijn was. Ik ben het met Roxanne eens dat er niet heel veel gebeurt. Veel dingen vond ik onrealistisch overkomen. Hollis krijgt veel op haar bordje en daar komt alleen maar meer drama bij. Het wordt al snel duidelijk dat Hollis een grote rol speelt in het complot.

Minca: Ondanks dat het al even geleden was dat ik het eerste deel had gelezen, zat ik eigenlijk vrij snel weer in het verhaal. Mede door de fijne schrijfstijl was dit voor mij mogelijk. Het verhaal ging direct verder. In het begin gebeurt er niet heel veel, omdat het vooral om de (familie)relaties gaat. Dit zorgt ervoor dat het verhaal niet heel vlot loopt. De vooroordelen waarmee Hollis te maken krijgt, zijn wat dat betreft ook wel voorspelbaar. In de tweede helft neemt dit wat af. De spanning loopt wat hoger op. Dit maakt het verhaal aantrekkelijker en het leestempo gaat dan ook omhoog. Er gebeurt hier en daar wel wat verrassends, maar er zitten alsnog wel wat voorspelbaarheden in.

Natasha: Het verhaal gaat verder waar het eerste deel eindigde. Hollis gaat met haar nieuwe familie mee naar Isolte waar ze terecht komt in een strijd tegen koning Quinten. Wanneer er op zeer gemakkelijke manier bewijs is gevonden, weten de overgebleven familieleden ook zeer gemakkelijk bondgenoten te vinden. Alles in het verhaal gaat zonder slag of stoot. Ook wat betreft de tijdlijn zijn de gebeurtenissen ongeloofwaardig te noemen; het gaat te snel.

Personages

Roxanne: Hollis blijft een naïef irritant personage naar mijn idee. Alles gaat haar perfect af en voor iemand die geen idee heeft waar ze mee bezig is, weet ze wonderbaarlijk genoeg de juiste plannen te trekken. Zoals ik al aangaf: het verhaal werd daardoor wat voorspelbaar. Dan hebben we Etan die Hollis zo erg haat, maar dan opeens niet meer. Het gaat allemaal zo snel dat het ongeloofwaardig overkomt. Dan hebben we nog Scarlet en Silas zijn moeder. Met hen gebeurt ook niet bijster veel. Er is vrij weinig groei in persoonlijkheden van eigenlijk iedereen waarvan we wat lezen. Er is wel wat groei, maar ook dat kwam naar mijn idee weer over alsof ze opeens alles wisten en de perfecte personen zijn.

Danique: Hollis Brite is een meisje dat het leven als een lolletje ziet en ook de aandacht van de koning niet zo serieus neemt. Maakt haar dat in het begin wat naïef? Ja, dat zeker. Maar dit is ook het gedrag van een jong meisje dat veilig heeft geleefd. Hollis laat namelijk al gauw gedrag zien bij koning Jameson wat ervoor zorgt dat zij De beminde wordt. Vanaf hier zit er een bepaalde verandering in haar doen en laten. Dit was een welkome verandering zo voelde het hoofdpersonage namelijk ook ouder aan. Ook dit wordt doorgetrokken naar De bedrogene. Wat juist mooi is gedaan, is dat de emoties echt goed werden beschreven en dat Hollis, ondanks geen ervaring toch weet wat goed is voor haar familie. 

Denise: Hollis maakt heel veel mee dus haar gevoelens gaan logischerwijs allerlei kanten op. Ook al past dit bij het verhaal, ik vond het wel een beetje storend. Voor mij komt Hollis hierdoor heel jong over, wat het voor mij moeilijker maakte om mij in te leven in haar. Over de andere personages krijg je niet heel veel achtergrondinformatie. Hierdoor komen zij oppervlakkig over. Dit vind ik vrij zonde, omdat ik denk dat met wat meer karakter het verhaal beter tot zijn recht zou komen. 

Minca: Ik vond Hollis op zich wel een leuk personage heb en dat blijft in dit tweede deel ook wel. Toch zorgen de gebeurtenissen en de andere personages om haar heen dat ze niet altijd even slimme dingen onderneemt. Dit zit hem vooral in, wat de anderen hierboven al noemen, haar naïviteit. Ze neemt soms ondoordachte beslissingen die haar in de verwachte problemen brengen. De familie waar Hollis overigens in terecht komt, is vrij divers. Ik kon niet iedereen even goed uitstaan, wat waarschijnlijk ook de bedoeling was. Maar enkele veranderingen in deze personages zag ik al vrij snel aankomen, dat vond ik wel jammer. 

Natasha: Hollis is de hoofdpersoon, maar over haar is al veel gezegd wat ik alleen maar kan beamen. Etan - de norse neef - heeft om duidelijke redenen een muur om zichzelf heen gebouwd, maar ook deze wordt weer zeer gemakkelijk afgebroken. Het enige personage dat mijn interesse echt wist te wekken, krijgt eigenlijk te weinig aandacht en dat is Scarlet.

Yay or Nay?

Roxanne: Ik wilde De Bedrogene lezen, puur om te weten hoe het afliep en of Silas echt dood was of dat hij plots terug kwam, want hij was immers Hollis' ware liefde? Achteraf heeft dit boek me in een dip gesleurd want ik vond het boek lachwekkend slecht, wat ik dan ook echt heel jammer vond aangezien Cass na jaren eindelijk weer met een nieuwe serie kwam en ik vond De Selectie echt heerlijk om te lezen! Ik gaf dit boek 2 sterren, voor mij is dit boek dus een Nay

Danique: Ik kan niet anders dan Yay zeggen. Ik vond het boek geweldig om te lezen wat waarschijnlijk een onpopulaire mening is. Ik heb het boek dan ook net als het eerste deel 4 sterren gegeven omdat ik er echt plezier in heb gehad en beiden boeken in 3 dagen heb uitgelezen. Ik ben heel benieuwd naar De selectie serie die ik zeker gauw ga oppakken na deze duologie. 

Denise: Ik heb het eerste boek met vier sterren beoordeeld. Ik weet niet of dat de reden is dat ik dit boek zo tegen vond vallen, want dit boek krijgt helaas van mij maar twee sterren. Dus voor mij is dit boek een Nay. Ik zou dit boek alleen lezen als je nieuwsgierig bent naar het einde van deze duologie. 

Minca: Hoewel dit verhaal echt wel enkele gebreken heeft, heb ik er toch wel van kunnen genieten. Ik vond het zelfs nog een tikkeltje beter dan het eerste deel, want die vond ik op sommige gebieden net wat te veel weghebben van De Selectie. De spanning loopt vooral in de tweede helft wat hoger op en dat heeft mij doen besluiten om dit boek te beoordelen met 3,5 ster, dus met een Yay. 

Natasha: Ik moest mezelf vooraf dwingen om in het boek te beginnen en tijdens het lezen moest ik mezelf ook steeds ertoe zetten om verder te gaan. Voor mij is dit boek dus een Nay. Maar ik vond het verhaal wel iets interessanter dan het eerste deel, dus daarom gaf ik het 2,5 ster.

Zo komt het dat wij De bedrogene beoordelen met 40% Yay en 60% Nay. 

Heb jij al boeken van Kiera Cass gelezen? Laat ons in de reacties weten wat jij ervan vond!