Hervertellingen van sprookjes zijn nog steeds razend populair binnen het young adult genre. Maar een hervertelling vanuit een bijfiguur uit een sprookje, dat zagen we nog niet eerder. In 2019 bracht auteur Jennifer Donnelly het boek Stepsister uit en onlangs verscheen dit boek in het Nederlands onder de titel Stiefzus. Laurie, Maartje en Minca lazen deze hervertelling en vertellen je vandaag of zij het een Yay or Nay vonden.

Over het boek

Stiefzus is een weergaloze en prachtige hervertelling van Assepoester. Bestsellerauteur Jennifer Donnelly zet in deze fantasy vol girlpower het beroemde sprookje op zijn kop. Voor jongeren vanaf 13 jaar en liefhebbers van youngadultboeken.
Isabelle zou dolgelukkig moeten zijn: ze staat op het punt met de knappe prins te trouwen. Alleen is Isabelle niet het lieve meisje met het glazen muiltje op wie de prins verliefd werd. Ze is de lelijke stiefzus die haar tenen verbrijzelde om in Assepoesters schoentje te passen.
Isabelle heeft geprobeerd om mooi en lief te zijn, maar dat maakte haar juist gemeen, jaloers en leeg. Nu krijgt ze één kans om haar lot te veranderen en te bewijzen wat stiefzussen altijd al wisten: echte schoonheid zit vanbinnen.

Verwachtingen

Laurie: 'Ik trad dit boek met een lichte huivering tegemoet. Hervertellingen van sprookjes vallen bij mij vaak niet zo goed waardoor ik deze boeken vaak niet uitlees of lager waardeer dan de massa. Ik hoopte dat het bij Stiefzus niet zou gebeuren en uiteindelijk gebeurde dit ook niet. Dat duurde wel even, want in het begin moest ik heel erg wennen. Ik vond de hoofdstukken erg kort en dat trekt mij niet echt. Maar na een kwart werd ik meer in het verhaal gezogen en bleef ik doorlezen. Het meerendeel van dit boek heb ik dan ook in een dag gelezen.'

Maartje: 'In tegenstelling tot Laurie ben ik meestal vrij snel gecharmeerd van hervertellingen. Ik kan het erg waarderen als een schrijver een oud verhaal oppakt en er een volledig eigen draai aan geeft. Ik ging het boek in met het idee om het verhaal van Assepoester te lezen, maar dan vanuit één van de stiefzussen. Dit bleek niet helemaal te kloppen. Het boek speelt zich voornamelijk af nadat de prins zijn Assepoester gevonden heeft.'

Minca: 'Ik ben ook wel snel geïnteresseerd in het lezen van hertellingen. Iedereen kent het verhal van Assepoester wel, maar de cover van het boek doet toch vermoeden dat dit verhaal anders loopt dan je zou verwachten. Net als Maartje had ik het idee dat dit verhaal vanuit het perspectief van Assepoester zou zijn geschreven, toen dit niet zo bleek te zijn, was dat dus een grote verrassing en ik wist totaal niet wat me verder nog te wachten stond.'

Schrijfstijl

Laurie: 'Zoals hierboven al aangegeven zijn de hoofdstukken erg kort. Dit vond ik in het begin wel verwarrend. Later wende ik hier wel aan en ging het lezen beter. Verder is de schrijfstijl prettig.'

Maartje: 'Aan het begin van het verhaal waren de hoofdstukken inderdaad erg kort. Ze hadden gemakkelijk in een langer hoofdstuk samengepakt kunnen worden. Wat verder in het boek werden de meeste hoofstukken wat langer en dat las wel prettiger. De schrijfstijl van Jennifer Donnelly is mooi beeldend. De personages, de omgeving en de kleding kregen echt een goede invulling. Verder vond ik het boek af en toe wel wat overdreven feministisch geschreven, soms voelde het bijna als een lesboek voor jonge meisjes om vooral te doen wat je zelf wilt. Het hele verhaal bleef toch heerlijk in een sprookjessfeer en dat vind ik knap gedaan.'

Minca: 'De schrijfstijl van Donnelly leest prettig. Er wordt gebruik gemaakt van erg korte hoofdstukken en een minimaal aantal perspectiefwisselingen. Dit bouwt de spanning op en zorgt ervoor dat het verhaal gemakkelijk leest. Doordat het verhaal in het verleden plaatsvindt, zijn sommige gebruiken en overtuigingen anders, maar dit zet de sfeer van het verhaal wel goed neer.'

Verhaal

Laurie: 'Eindelijk eens niet de standaard hoofdpersoon! Dat is het verfrissende aan Stiefzus, het gaat eens niet o het mooie meisje dat alles heeft. Isabelle moet vechten voor haar plekje en heeft iedereen tegen zich. In het dorp worden zij en haar familie gehaat en nagekeken. Uiteindelijk leert Isabelle wat er echt toe doet en vanaf dat moment maakt zij sprongen in haar karakterontwikkeling. Stiefzus draait naar mijn idee vooral daar om.'

Maartje: 'Omdat het verhaal start als de prins zijn prinses gevonden heeft is het niet echt een hervertelling van het sprookje van Assepoester en kon de schrijfster er een heerlijk nieuw verhaal van maken. Wel heeft ze stukjes van het 'originele' sprookje en het Disney sprookje in het verhaal verwerkt. Deze momenten van herkenning waren erg leuk. Het verhaal zit vol magische gebeurtenissen en ondanks dat ik dit niet verwacht had, vond ik het meestal wel een leuke toevoeging. Soms voelde het allemaal een beetje over de top, maar over het algemeen was het een interessant, plezierig en origineel verhaal om te lezen.'

Minca: '

De manier waarop kleine magische elementen in het verhaal zijn verwerkt, doen aanvoelen als een echt sprookje, ondanks dat dit een meer duistere kant belicht. Vuur, zwaardvechten, paardrijden en ontsnappen, dat is waar dit verhaal om draait. En Isabelle staat er midden in. Er is daardoor geen gebrek aan actie of avontuur.

Personages

Laurie: 'Isabelle is niet de standaard hoofdpersoon. Ze is niet mooi, leeft in bittere armoede en is eigenlijk een waar kreng. Gedurende het verhaal maakt zij de grootste groei door. Ik vond de andere personages minder leuk, maar ze passen wel in het verhaal. Ik vind Felix geen bookish boyfriend materiaal, maar hij zou wel goed zijn voor Isabelle, want hij houdt van haar zoals ze is.'

Maartje: 'De karakterontwikkeling van Isabelle was inderdaad mooi om te zien, al had van mij het slechte gedrag van de stiefzussen nog wat verder uitgewerkt kunnen worden. De mentaal zieke stiefmoeder vond ik wel interessant en een zus die geinteresseerd is in de wetenschap maakte het verhaal wel compleet. O ja, ook Hugo vond ik wel leuk. Een onvriendelijk personage die we steeds beter leren kennen en ook van alles leert over andere manieren van leven.'

Minca: 'Isabelle maakt een grote groei door in het verhaal. In de eerste hoofdstukken is ze koppig en af en toe gemeen. Maar na een tiental hoofdstukken merk je dat Isabelle in ziet dat ze zou kunnen en zou willen veranderen. ‘Hoe?’ is dan de vraag. Langzaamaan begint Isabelle inzicht te krijgen in zichzelf en in haar toekomst. Haar overtuigingen vallen buiten de boot in de tijd waarin ze leeft en hierdoor heeft ze het extra moeilijk om zichzelf te ontwikkelen. Isabelle merkt op een gegeven moment dat ze zelf de sleutel is om verandering teweeg te brengen. Maar dit kan ze niet helemaal zonder hulp.'

Yay or Nay?

Laurie: 'In het begin moest ik erg wennen aan Stiefzus en was ik zelfs nog wat sceptisch. Naarmate het verhaal vorderde landde het steeds beter en werd het ook aangenamer om te lezen. Isabelle maakt een grote sprong in haar karakterontwikkeling en ze is niet de standaard hoofdpersoon. Dit alles bij elkaar optellend krijgt Stiefzus van mij een YAY.

Maartje: 'De eerste vijftig pagina's was ik wat onzeker over het boek. Het voelde wat overdreven feministisch en over de top, maar dat gevoel verdween al vrij snel. Ik heb het boek met plezier gelezen en denk dat iedere liefhebber van sprookjes en hervertellingen van dit boek kan genieten. Stiefzus krijgt van mij dus ook een YAY.

Minca: 'Net als Maartje moest ik in het begin wel even wennen om in het boek te komen, maar dat veranderde al snel. Ik vond deze hertelling heel anders dan ik had verwacht, in positieve zin en ik kijk heel erg uit naar de volgende hertelling van Jennifer Donnelly. Hopelijk gaat uitgeverij Fontein deze ook vertalen! Van mij krijgt Stiefzus ook een YAY!

Wij beoordelen Stiefzus van Jennifer Donnelly met 100% YAY en met 0% NAY.

Wat is jouw favoriete hervertelling van een sprookje?