Onlangs verscheen Toffee door Sarah Crossan. Crossan staat bekend om haar bondige, treffende schrijfstijl. In Nederland kregen haar boeken Eén en Nieuwe Maan lovende kritieken. Heeft Crossan het opnieuw geflikt? Elke, Merel en Feline geven antwoord op deze vraag in dit artikel.

Als Allison wegloopt van haar gewelddadige vader kan ze nergens naartoe. Wat ze aanziet voor een leegstaand pand, blijkt het huis van de dementerende Marla te zijn. Marla denkt in Allison haar jeugdvriendin Toffee te herkennen en Allison doet wat ze altijd doet: ze past zich aan. En dus is ze Toffee voor Marla. Er ontstaat een bijzondere band tussen de twee vrouwen en ­Allison komt erachter wie ze nou eigenlijk écht is. Als Toffee lijkt ze meer zichzelf te zijn dan ze in jaren is geweest.

Verwachtingen

Merel: 'Ik had vrij specifieke verwachtingen, en dat snap je als je eerder een boek van Sarah Crossan hebt gelezen. Je kunt haar boeken namelijk niet vergelijken met andere boeken! Ik verwachtte een mooi, poëtisch boek over een bepaald 'hard' onderwerp, en ik kan met zekerheid zeggen dat dit is uitgekomen.'

Elke: 'Aangezien Sarah Crossan op dit moment een van mijn favoriete schrijfsters is, waren mijn verwachtingen ontzettend hoog. Na het lezen van Een en Nieuwe Maan, wat beiden pareltjes waren, hoopte ik zielsveel dat Toffee dat ook zou zijn.'

Feline: 'Mijn eerste en enige boek van Sarah Crossan was Nieuwe Maan. Door de simpele, vlotte en toch emotionele schrijfstijl heeft dit boek een enorme indruk gemaakt. Ik had nog nooit een boek gelezen dat een verschrikkelijke gebeurtenis zo eenvoudig en mooi kon neerzetten als in Nieuwe Maan. Ik verwachtte dat Toffee hetzelfde in elkaar zou zitten.' 

Plot

Merel: 'Het plot is prachtig. Zowel haar leven nu als haar leven toen ze nog bij haar vader woonde worden belicht en vormen een prachtig, poëtisch verhaal. Het is erg knap van Crossan dat ze heftige onderwerpen durft aan te snijden op zo'n speciale manier.'

Elke: 'Nou Crossan heeft het weer geflikt! Met een klein aantal woorden beschrijft ze een hartverscheurende situatie op zo'n prachtige manier dat je hart er pijn van gaat doen. Het plot is meesterlijk in elkaar gezet, omdat zo intens meeleeft met Allison en haar soms een beetje veroordeeld door de dingen die ze doet bij Marla. Maar de passages waarin Marla en Allison samenzijn zijn zo meesterlijk goed geschreven dat dit verhaal echt een favoriet is geworden.'

Feline: 'In Nieuwe Maan schrijft Crossan over actueel maatschappelijk onrecht. Dat doet ze opnieuw in Toffee, maar met een prachtig absurde twist. Het hoofdpersonage is gevlucht voor huiselijk geweld, en komt terecht in het huis van de bejaarde Marla. Met hun ongebruikelijke band begint het boek positief, waardoor het huiselijk geweld niet zorgt voor een deprimerende ondertoon. Langzaam wordt het verhaal van Allison verteld, terwijl de band tussen haar en Marla groeit. Hierdoor ga je zelf van Marla houden.' 

Schrijfstijl

Merel: 'Zoals ik al eerder noemde is de schrijfstijl echt typisch Sarah Crossan, compleet uniek in zijn soort. Zinnen zijn kort, staan op verschillende manieren op de pagina en soms is de titel van een hoofdstuk een deel van een zin of een uitroep. Haar schrijfstijl is niet te vergelijken en mega origineel, iets wat je eens in je leven moet proberen. Ik denk dat de meningen verdeeld zijn, maar ik vind het prachtig.'

Elke: 'Net als Merel vond ik de schrijfstijl weer typisch à la Crossan. Het is emotioneel, met prachtige beschrijvingen en krachtige zinnen. Ik vind het zo ontzettend bijzonder hoe zij in zo weinig woorden je zo veel kan laten voelen. Iedere zin heeft een bepaalde kracht. Iedere zin heeft impact.'

Feline: 'Er zijn weinig schrijvers die me zo kunnen raken als Crossan doet. Iedere zin kort, maar toch weet ze precies te zeggen hoe een situatie in elkaar zit, waardoor het je als lezer enorm raakt.' 

Ons oordeel

Merel: 'Ik heb, zoals ik al enigszins verwacht had, enorm genoten van dit boek. Het is zo speciaal, mooi en poëtisch geschreven en daarnaast is het plot verassend, raar en toch zit er enorm veel ontwikkeling in en wordt er tussen het heden en verleden gewisseld. Zo ontzettend knap! Het enige minpuntje wat ik kan bedenken, is dat ik niet zo goed hoogte kon krijgen van Allison als personage: Hoe oud ze was, hoe ze eruit zag en hoe ze zich voelde. Dit doet echter niet per se onder voor het verhaal. Toffee krijgt van mij een dikke YAY!'

Elke: 'Voor het lezen van Toffee kon ik mezelf wel een van Crossan's grootste fans noemen, en dat is onveranderd. Met Toffee bewijst ze maar weer dat ze de koningin van de poëzie YA is. De relatie tussen Marla en Allison is zo bijzonder gecompliceerd en toch heel erg mooi, wat in mijn ogen enorm knap is neergezet. Maar ook Allison's ontwikkeling en verhaal was hartverscheurend en prachtig tegelijk. Dit is waarschijnlijk een van de meest bijzondere verhalen die ik ooit heb gelezen. Vandaar dat Toffee van mij ook een YAY krijgt.' 

Feline: 'Zo mogelijk vond ik Toffee nòg mooier dan Nieuwe Maan. Dit verhaal is een prachtige mix van zowel mooie als het afschuwelijke dat het leven te bieden heeft. Ik zou willen dat ik de gave van Crossan had, zodat ik haar boek net zo treffend kan beschrijven als zij het leven beschrijft. Uiteraard krijgt Toffee van mij een YAY!'

Eindoordeel: 100%