Vorig jaar verscheen Warcross van Marie Lu (schrijfster van de Legend trilogie) en in het najaar van 2018 kwam het vervolg uit. In Wildcard gaat het avontuur van Emika Chen verder. Ze heeft een groot geheim van de maker van de NeuroLink ontdekt en zij moet hem stoppen. Maar haar gevoelens voor Hideo zijn nog niet verdwenen en met tegenstander Zero op haar hielen wordt het er niet makkelijker op. Vonden wij dit tweede deel net zo goed als het eerste?

Voor lezers die Warcross nog willen of moeten lezen raden wij aan om deze recensie nog niet te lezen. Je kunt mogelijk gespoilerd worden met informatie uit dit boek. 

Verwachtingen

Minca hoopte dat dit verhaal haar weer helemaal terug zou nemen naar de wereld waar ze in het eerste deel weg van raakte. "Aangezien ik al erg te spreken was over de manier waarop Marie Lu de Warcross wereld, de Neurolink en bijbehorende spel in het eerste boek had neergezet, moest ik weten hoe Emika’s verhaal verder ging." Verder hoopte ze op veel spanning, plot twists en openbaringen. "Een aantal vragen die ik in het eerste deel had, waren nog niet allemaal beantwoord, hopelijk gebeurt dat in dit tweede deel wel."

"Het is alweer een jaar geleden dat ik Warcross las, maar ik weet nog goed dat ik het boek heel erg goed vond," vertelt Fien. "Ik vond het zo'n origineel verhaal, dat concept hebben we volgens mij nog niet zoveel voorbij zien komen. Bovendien was er een perfecte balans tussen actie en romantiek. Na die grote plottwist op het einde was ik echt weggeblazen, dus wat ik vooral van Wildcard verwachtte was een uitleg. En omdat ik een hopeloze romanticus ben, hoopte ik natuurlijk dat het goed zou komen tussen Hideo en Emika." 

"Het einde van Warcross liet zoveel dingen onbeantwoord, dat ik het volgende deel wel moést lezen" zegt Kimberly. "Het eerste deel heeft mij zo aangenaam verrast en de wereld van Marie Lu is er zeker 1 waar ik vaker in wil verdwalen. De  verwachtingen voor Wildcard zijn bij mij dan ook hoog en ik hoop dat het net zo geweldig is als het eerste deel."

Sam was echt benieuwd naar dit tweede deel. 'Er waren zo veel onbeantwoorde vragen, zo veel dingen waar ik me van afvroeg, hoe zal Marie Lu dit gaan oplossen, wat gaat er gebeuren? Omdat er in het eerste deel zulke goede plottwisten zaten, verwacht ik dat dat best nog wel eens terug kan komen.' De Hebban YA Leden konden niet wachten om het boek te beginnen. 'Ik was zo onder de indruk van de werelden die Marie Lu had gebouwd, ik kon niet wachten om terug te keren, het was ook een van mijn favoriete boeken van vorig jaar. Het eerste deel was zeker een goede opzet voor deel 2.'

Anouk heeft deel 1 en 2 direct achter elkaar gelezen, en blij toe ook: "Nadat ik Warcross uit had, wilde ik echt direct verder met Wildcard. Ik heb lang gewacht met de boeken lezen, want het verhaal leek me nogal geleend van Ready Player One (Ernest Cline), een van mijn favoriete YA boeken. Dat viel enorm mee! Nadat ik Warcross uit had verwachtte ik direct veel van Wildcard, omdat het verhaal al heel snel 'eigen' wordt. De belevenissen van Emika Chen en de Phoenix Riders zijn origineel en bleef me boeien. Het blijkt telkens weer anders in elkaar te zitten. Ik hoopte heel erg dat Wildcard die trend voor zou zetten en niet in zou zakken. Maar omdat dit een duologie is in plaats van een trilogie, zit dat waarschijnlijk wel goed. Wildcard moet tenslotte alle vragen gaan beantwoorden."

Schrijfstijl

'De schrijfstijl maakt het mogelijk om je zo het boek in te sleuren, alle werelden van de Neurolink in. Ik vind het altijd makkelijk te volgen, het tempo waarin je leest voelt dan ook als dat van een sneltrein.' vertelde Sam. 'Het voelt echt of je zelf Emika bent, je denkt mee met wat haar volgende zet zal zijn en ik kan me altijd zo goed voorstellen hoe de werelden eruit zien, zonder dat Marie Lu te langdradig doorgaat met de details. Ik had meteen het gevoel dat ik was gebleven waar deel 1 geëindigd was.'

"De schrijfstijl ligt mij erg goed", aldus Minca. "Het eerste boek had ik binnen enkele dagen uit, en ook Wildcard heb ik in drie dagen tijd uitgelezen." Wel vindt ze dat de technologische begrippen misschien niet voor iedereen zijn weggelegd. "Als lezer hoef je niet per se veel te weten over technologie. Veel dingen worden in fijne en begrijpelijke taal uitgelegd, maar voor iemand die niet echt thuis is in de technologische ontwikkelingen of er eigenlijk helemaal niks mee heeft, is dit verhaal misschien niet honderd procent te volgen."

"Zoals je van Marie Lu kan verwachten, las Wildcard weer heel vlot. In het begin was het even moeilijk om te volgen, ik kon me alleen nog maar de grote lijnen van Warcross herinneren en niet meer alle details. Maar beetje bij beetje kwam het terug en toen zat ik er helemaal in." Volgens Fien is Wildcard hét perfecte vervolg op Warcross en als je deel één gelezen hebt, weet je wat je kan verwachten.

"De manier van schrijven waar we Marie Lu allemaal wel om kennen is ook in dit boek absoluut terug te vinden. Ik werd volledig in deze futoristische wereld getrokken en voelde me hier ook compleet thuis." Wel vond Kimberly het tweede deel iets langzamer op gang komen. "Ondanks dat hier eigenlijk geen lange introductie meer nodig was duurde het toch langer om echt in het verhaal te komen" 

"De schrijfstijl vind ik heel prettig." zegt Anouk. "Het leest lekker vlot weg, maar zonder de gedetailleerde beschrijving van de wereld en de actie te verliezen. Het is in deel 2 wat langzamer dan deel 1, omdat het meer over de verschillende strijdende facties gaat. Het is belangrijk te ontdekken wie de waarheid spreekt vóór er ingegrepen wordt, en ik denk dat het daarom wat uitgerekter aanvoelt. Maar dat vond ik juist wel fijn. Als Wildcard een kopie van Warcross was geweest, had ik dat erg jammer gevonden. Wildcard is bedoeld als een slow burn, want alles focust op die heftige finale. Maar dat wil zeker niet zeggen dat Emika Chen stil zit."

Het plot

'Wat heeft Marie Lu weer voor een meesterwerk gecreërd. Het plot zit vol met actie, plottwisten, gevaar maar ook verlangen.' zegt Sam. 'De emoties die Lu creërde bij de karakters kwamen heel erg bij mij over. Wanneer Emika verward was met wat ze nou moest doen wist ik het ook even niet meer. Ik ben echt blij met hoe het verhaal is gegaan. Wat ik knap vind van Lu, is dat voor mij de grootste plottwisten zitten in de acties die de karakters van het boek zullen uitvoeren, niet perse wat iemand om hun heen beslist. De verandering van karakter. Het gevaar van de totale overname van de Neurolink is heel groot en de consequenties ervan nog groter. In het boek zijn er ook zeker stukjes waar je met je voeten zit te wiebelen totdat het wat minder spannend wordt. Het verhaal van Sasuke is echt heel touching, vreschrikkelijk zelfs. Ik was heel erg onder de indruk van dat verhaal. 

Minca's verwachtingen werden overtroffen. "Dit tweede deel is bijna niet te vergelijken met het eerste. De personages zijn allemaal bekend, sommigen worden verder uitgewerkt en anderen verdwijnen meer naar de achtergrond, maar de digitalisering blijft centraal staan, maar nu op een heel ander niveau: wereldwijd. Want wat doet men als de digitalisering zo ver is ontwikkeld dat er gevaren ontstaan voor de mensheid? Dit is een ethische kwestie de sterk de boventoon heeft in dit verhaal. De manier waarop de auteur de digitale wereld beschrijft en hoe zij de lezers erin mee neemt vind ik erg bijzonder." Minca vindt dat naarmate het verhaal vordert, het steeds indringender en spannender wordt. "Soms wat ongeloofwaardiger, maar zeker ook intenser. Er komt steeds meer op het spel te staan en door de manier waarop de Neurolink en het algoritme aan elke gebruiker zijn gelinkt, ook steeds gevaarlijker."

"Wildcard was qua verhaallijn iets helemaal anders dan Warcross. In deel één maakte Emika deel uit van de Phoenix Riders en speelde ze mee in het kampioenschap. De wedstrijden maakten een belangrijk deel uit van het verhaal en die worden in Wildcard wat meer naar de achtergrond geschoven." Dat verraste Fien toch wel een beetje omdat alles begonnen is met dat videospel. "De actie die we kregen van de wedstrijden werd vervangen door een strijd die meer gericht was op macht. Hideo's Neurolink is actief en Emika probeert die te stoppen samen met Zero, maar alles blijkt toch niet zo zwart-wit te zijn als je op het eerste zicht zou denken. Daarnaast zitten we ook nog met de prangende vraag: 'Wat is er met Sasuke gebeurd?' Wildcard bouwde voor mij echt naar een climax toe en het is dus een waardige opvolger voor Warcross."

"Ik ben het helemaal eens met de dames hierboven"zegt Kimberly. "Het verhaal gaat door waar warcross is geeindigd. Maar toch is het een heel ander soort verhaal. Ik vond het een stuk duisterder dan het eerste deel en zat ook zeker veel spanning in. Nu was inderdaad een stuk minder nadruk op de wedstrijden, maar je kreeg nog steeds een goede dosis 'virtual reality'. Dit boek voelde ook een stuk meer futoristisch aan, ook al komen af en toe kleine verwijzingen naar voren waardoor je weet dat het niet een verhaal is wat heel veel jaren van het heden afspeelt. Zoals bij veel boeken vond ik het einde wel wat abrupt, maar de opbouw ernaar was zeker goed gedaan. "

Anouk is ook echt blij met het plot. "Ik vind dat Marie Lu twee hele goede delen heeft neergezet, die echt in elkaar grijpen. Wildcard is anders genoeg van Warcross om echt zijn eigen verhaal te zijn, en je krijgt de antwoorden die je zoekt. Wat ik wel een beetje jammer vond, is dat iedereen een andere agenda bleek te hebben dan je dacht. Als Emika voor de vierde of vijfde keer beseft dat iets toch anders is dan ze denkt, begint het wel een beetje als 'te veel' aan te voelen. In dat geval had ik liever wat meer wantrouwen van haar kant gezien. Maar het verhaal blijft enorm boeien. Er zijn zoveel elementen aan dit plot zonder overweldigend te worden. Het weet ook heel goed steeds meer van de puzzel te tonen, zodat de climax ook geen onoverzichtelijke wirwar wordt. Ik had nog nooit iets van Marie Lu gelezen, maar ik heb nu echt zin haar andere boeken ook te proberen. Deze dame weet te schrijven!"

Eindoordeel

Sam zegt zeker een YAY! 'Het boek vond ik heel goed, goede karakters, nog betere verhaallijn en prachtige werelden in de Neurolink. Het was makkelijk en snel te lezen en zo spannend! Ik werd een beetje teveel meegesleurd met het verhaal en dan praat ik nog niet eens over de plottwisten!'

"Het verhaal heeft mij echt weten mee te slepen, terug in de wereld van Warcross", zegt Minca. Een derde deel is volgens haar niet uitgesloten en binnen zo een verhaal met dit thema ook niet onmogelijk. "Als er nog een derde deel verschijnt, weet ik zeker dat ik deze ga lezen. Dit is echt een YAY voor mij!"

"Als je deel één hebt gelezen, kan je gewoon niet anders dan dit boek oppakken. In Wildcard krijg je eindelijk antwoord op alle vragen. Het is alleen spijtig dat aan Emika's verhaal een einde is gekomen." Voor Fien is het duidelijk: YAY.

"Ik kan niet anders zeggen dan dat ik wederom heb genoten van de schrifjstijl maar vooral van de geweldige wereld, sfeer en personages. Het was een goed vervolg en voor mij dan ook absoluyt een YAY." zegt Kimberly.

Anouk sluit zich helemaal bij haar medelezers aan. Dit boek is een overweldigende YAY. "Ik ben blij verrast door deze duologie, en Wildcard is echt een hele waardige opvolger van Warcross. De boeken zijn verschillend van elkaar, en dat houdt het verhaal vers, vlot en interessant. Ik raad het iedereen aan."

Nou, het eindoordeel lijkt ons wel duidelijk. 100% YAY!!!

Wat vonden jullie van Warcross? Zijn jullie benieuwd naar Wildcard of heb je dit boek inmiddels ook al gelezen? We zijn benieuwd naar jullie mening.