Waar treffen wij elkaar?
Mascha Gesthuizen
09-03-2018
8 reacties
+1
De laatste punt is gezet, het definitieve manuscript aangeleverd bij mijn uitgever. Daar gaan ze aan het werk om het verhaal tot een tastbaar boek te maken.
Ondertussen maak ik me los van het schrijfproces. In het afgelopen jaar heeft het schrijven bezit van me genomen. Periodes van nadenken, voelen, vormen, werden afgewisseld met momenten waarop ik achter de computer mòest. Ik werd opgetild door de flow van het schrijfproces, mijn vingers vlogen als vanzelf over de toetsen en soms las ik verbaasd op het beeldscherm wat daarvan het resultaat was. Een heel intiem proces eigenlijk. Je neemt nog geen vierkante meter in beslag en alles gebeurt tussen je hoofd, je vingers en je computer. Tot die laatste punt.
De dagen na die punt liep ik verdwaasd rond. Ik had een onbedwingbare neiging het hele huis te poetsen. De honden werden twee keer zo lang uitgelaten, ondanks dat het gebruikelijke rondje niet echt kort is. Geleidelijk werd me iets duidelijk. Mijn boek schreef ik in mijn wereldje. Maar ik scheef het voor de lezer.
Ik moet me omdraaien en de wereld weer inkijken, op zoek naar jou. Nu stel ik me de vraag: Waar treffen wij elkaar? Hoe komen we met elkaar in contact? Want behalve dat ik 'gelezen' wil worden, wil ik ook ontdekken wie mijn lezers zijn, wat ze van het boek vinden, waardoor ze worden geraakt?
Heb je een leuk idee hoe we ielkaar kunnen treffen, geef hier dan je comment. Wie weet komen we op een origineel idee dat we kunnen gebruiken voor een boekpresentatie of signeersessie.
