Leuke vraag, Wilnanda! Twee boeken hebben mij dit jaar emotioneel geraakt.
‘Een stralende toekomst’ van Rebecca Makkai. De wreedheid van het virus, het onbegrip en de hardvochtige maatschappelijke reactie, de eenzaamheid voor wie besmet raakte, liefde als bode van ziekte en dood. Makkai vertelt het verhaal schitterend en eigenlijk helemaal niet somber, maar maakte me op momenten toch verdrietig (en boos).
‘Lessons’ van Ian McEwan. Dit verhaal geeft een verrassende twist aan gebeurtenissen en maatschappelijke moraal. De beslissing van zijn vrouw en het offer dat zij brengt, raakte me. Het boek is als een spiegel, wel met een twist dus.
Wedervraag is natuurlijk: welk boek heeft jouw emotioneel geraakt dit jaar?
Dank FamkeLaliseuse voor je antwoord. Heb ik gelijk weer een paar goede boekentips voor volgend jaar. Het boek wat mij emotioneel raakte dit jaar was Wonderkat van Gwen Cooper. Een verhaal dat gaat over een blinde kat. Normaal gesproken zal een kat die niets meer ziet een spuitje krijgen bij de dierenarts. Maar dit boek laat zien dat een kat die niets ziet toch een heel fijn leven kan hebben.Gwen beschrijft het leven van deze blinde kat die ze heeft gered bij de dierenarts. Ik heb echt wel een traantje gelaten bij dit boek.
Stemmen , van Naomi Rebekka boekweit heeft mij emotioneel geraakt
Gaat over een hulpverlener en een patiente, wordt ook al psychologisch roman beschreven. Voor mensen in de zorg wellicht herkenbaar.
Bij mij is dit zeker en vast Lion , mijn lange weg naar huis van Saroo Brierley. Het waargebeurd verhaal van de kleine jongen uit India die zijn broer niet meer terugvind en blindelings op een trein stapt die hem naar de andere kant van India voert. Na omzwerving wordt hij opgenomen in een weeshuis en geadopteerd door een Australisch echtpaar en op volwassen leeftijd start hij een zoektocht op google earth om zijn geboorteplaats terug te vinden. Het werd ook verfilmd.
Er zijn er eigenlijk teveel om op te noemen, Comicbookpro noemde Stemmen al en daar ben ik het mee eens maar ook twee andere HBVDM, Wat liefde kan doen van Lotte Kok en Prima facie van Suzy Miller. Het kleine meisje van meneer Linh van Claudel en Dit soort kleinigheden en Pleegkind van Keegan vind ik ook het noemen waard.
"De straat" van Ann Petry, "Wierook en tranen" van Ward Ruyslinck en "Mefisto" van Klaus Mann.
Dat zijn de drie boeken die bij mij het best zijn blijven hangen. Met verbazing stel ik vast dat ik heel wat boeken heb gelezen die ik wel goed vond maar waarvan ik me eigenlijk, al na enkele maanden, niet veel meer van herinner. En, oh ja, "Baumgartner" van Paul Auster vond ik ook ontroerend en mooi.
"Aleksandra" van Lisa Weeda. Een van de eerste boeken die ik las dit jaar. Ergens in de laatste hoofstukken begonnen de tranen te komen, een verhaal dat mij zeer raakte.
Leuke vraag, Wilnanda! Mijn keuzes zijn misschien niet helemaal jouw ding, maar je vraag is 'open' gesteld over wat emoties aangaat.
Omdat ik van tevoren best kritisch mijn boeken binnen de door mij geliefde genres bepaal, raken ze me allemaal wel op de een of andere manier. Mijn Favoriet van 2024 noem ik hier uiteraard: 'Het koude crematorium' van József Debreczeni. Waarom lees je hier.
https://www.hebban.nl/favoriet-van-2024/anneke-8
En verder nog enkele vijfplus-boeken, die me ook zeer raakten:
'Schemering' van Philippe Claudel (runner up 2024)
https://www.hebban.nl/recensie/anneke-gieling-over-schemering
'Lied van verzet' - Lin Jaldati en Eberhard Rebling (zie mijn reactie onder het boekprofiel)
https://www.hebban.nl/boek/lied-van-verzet-lin-jaldati
Van het westelijk front geen nieuws – Erich Maria Remarque
Semi-autobiografie over WO I. Volgens Remarque zijn kameraadschap, verbondenheid en onvoorwaardelijke steun aan elkaar het allerbelangrijkste in de oorlog. De soms zeer jonge jongens leren elke vorm van beschaving af. Remarque was er zelf, dus levensecht beschreven. De aanhoudende en gekmakende bombardementen, de zogeheten frontkolder, uiteengereten lichamen, stemmingen die wisselen van diepste afgrijzen tot mallotigheid, amputaties, schaamte en dood. Overleven door stoere praatje en wrange humor. Hitler verbood het boek, het kwam op de bekende brandstapel terecht, en Remarque werd verbannen.
https://www.hebban.nl/boek/van-het-westelijk-front-geen-nieuws-erich-maria-remarque
Ik lees ook andere genres, maar dit soort boeken raakt me eigenlijk altijd.
Allemaal bedankt voor jullie reacties. Ik heb inmiddels al weer aardig wat boekentips van jullie op mijn wil ik nog lezen lijstje geschreven. Ik hou ervan om op leesgebied nieuwe boeken of eigenlijk genres te ontdekken dus Anneke ik ga jouw tips zeker proberen.
Kom ik weer met De negen dagen van Rabbit Hayes - Anna McPartlin, over de laatste dagen van de aan borstkanker stervende Rabbit. Heel zwaar onderwerp maar luchtig gebracht. Van de leesclub jaren terug kreeg het 4,5 sterren. Van mij de volle 5.