'De Weg van het Zijn', de nieuwste dichtbundel van Germain Droogenbroodt, vormt een keerpunt in zijn reeds lange carrière met zestien dichtbundels, gepubliceerd in een dertigtal landen en in talloze internationale bloemlezingen. Hoewel we in de drie delen die de bundel vormen verschillende thematische benaderingen en interesses aantreffen, komen ze allemaal samen in die ruggengraat die de beknopte en suggestieve stijl vormt die de poëzie van deze dichter onmiskenbaar maakt.
Het eerste deel, waarmee het boek opent, voert ons terug naar het meest meditatieve deel van zijn vorige poëzie, waar het licht van de dageraad, de vlucht van vogels los van aardse dingen, het opengaan van bloemen, het wonderbaarlijke kloppen van het hart... allemaal leiden tot een sereen en vredig panorama.
En zoals diezelfde dageraad, gebied van het onvoorziene, van wat altijd komt, zo weet de dichter, “met woorden/ die alleen de stilte/ weet uit te drukken”, ook niet van tevoren welke verzen zullen verschijnen. Scheppen is het verkrijgen van die visie, die helderheid, die verlichting, die de poëzie biedt en die niet alleen “onderdak/ voor het woord” is.
Een visie, met gesloten ogen en naar binnen gekeerd, die ons in staat stelt de externe werkelijkheid met totale helderheid te zien. Het gedicht wordt dan die brug die het innerlijke weer met het uiterlijke verbindt, de dichter, de mens, met de natuur.
Germain Droogenbroodt (1944) geboren in Rollegem.
Voor zijn verdiensten als dichter, vertaler, uitgever en promotor van internationale poëzie ontving Germain Droogenbroodt in Egypte een eredoctoraat en méér dan een dozijn internationale poëzieprijzen waaronder de Mihai Eminescu-medaille in Roemenië en de Homerprijs in Griekenland.
Door het universele karakter van zijn poëzie wordt hij jaarlijks uitgenodigd voor lezingen aan universiteiten en op internationale poëziefestivals. Hij werd in 2017 aanbevolen voor de Nobelprijs Literatuur. Zijn dichtbundels zijn in meer dan 30 landen gepubliceerd.
Het eerste deel, waarmee het boek opent, voert ons terug naar het meest meditatieve deel van zijn vorige poëzie, waar het licht van de dageraad, de vlucht van vogels los van aardse dingen, het opengaan van bloemen, het wonderbaarlijke kloppen van het hart... allemaal leiden tot een sereen en vredig panorama.
En zoals diezelfde dageraad, gebied van het onvoorziene, van wat altijd komt, zo weet de dichter, “met woorden/ die alleen de stilte/ weet uit te drukken”, ook niet van tevoren welke verzen zullen verschijnen. Scheppen is het verkrijgen van die visie, die helderheid, die verlichting, die de poëzie biedt en die niet alleen “onderdak/ voor het woord” is.
Een visie, met gesloten ogen en naar binnen gekeerd, die ons in staat stelt de externe werkelijkheid met totale helderheid te zien. Het gedicht wordt dan die brug die het innerlijke weer met het uiterlijke verbindt, de dichter, de mens, met de natuur.
Germain Droogenbroodt (1944) geboren in Rollegem.
Voor zijn verdiensten als dichter, vertaler, uitgever en promotor van internationale poëzie ontving Germain Droogenbroodt in Egypte een eredoctoraat en méér dan een dozijn internationale poëzieprijzen waaronder de Mihai Eminescu-medaille in Roemenië en de Homerprijs in Griekenland.
Door het universele karakter van zijn poëzie wordt hij jaarlijks uitgenodigd voor lezingen aan universiteiten en op internationale poëziefestivals. Hij werd in 2017 aanbevolen voor de Nobelprijs Literatuur. Zijn dichtbundels zijn in meer dan 30 landen gepubliceerd.
