Zestig procent van de beroepsbevolking in Nederland heeft een middelbare beroepsopleiding. Waar zo’n opleiding vroeger genoten werd op een overzichtelijke vakschool, zijn die inmiddels gefuseerd tot reusachtige Regionale Opleidingen Centra. Met alle problemen van dien.
Deze roman geeft een ontluisterend beeld van de gevolgen van de schaalvergrotingen, nieuwe managementcultuur en van boven opgelegde onderwijsvernieuwingen. Hoofdpersoon in het boek is een docent die loyaliteit en vakbekwaamheid hoog in het vaandel heeft. Ook hij moet mee doen met de onderwijsvernieuwing, er is geen ontkomen aan. Verbijsterd aanschouwt hij de gevolgen. Neutraal blijven is niet meer mogelijk. Uiteindelijk neemt hij stelling. En dat wordt hem niet in dank afgenomen. Geen les meer beschrijft de tragiek van het moderne onderwijs waarin managementtaal overheerst en iedereen zich ingraaft in zijn eigen waarheid. Ondanks alle goede bedoelingen, overheerst de lethargie en weet niemand de neerwaartse spiraal te doorbreken.
Heel herkenbaar schetst deze roman de gang van zaken op een ROC. Maar misschien beschrijft Geen les meer wel de problemen in álle grote organisaties.