'Onder ons gezegd en gezwegen' is een briefwisseling tussen twee Vlaamse schrijvers, Lief Vleugels en Felix Sperans.
Een genadeloos eerlijk boek, waarin het duo hun diepste zielenroerselen met elkaar bespreekt.
Lief Vleugels (2 juni 1953) schrijft romans en poëzie. Ze was als docent schrijftraining en poëzie verbonden aan de Antwerpse SchrijversAcademie, aan de Schrijvervakschool in Paramaribo en aan diverse instellingen zoals scholen, bibliotheken en gevangenissen. In haar roman 'Alles stroomt' (maart 2015, uitgeverij Xanten) vertelt ze het verhaal van haar dochter, die op 16 maart 2014, samen met haar levensgezel uit het leven stapte.
Felix Sperans (3 januari 1944) is een Belgisch auteur en kunstschilder. Vanaf zijn twaalfde brengt hij enige tijd door in een college voor priesterroepingen. De paters vinden dat hij niet geschikt is voor het priesterambt en hij besluit psychologie te gaan studeren in Leuven. Dit levert voor hem niet de juiste kennis op van het 'echte leven'. Sperans zet zijn studie stop, trouwt en krijgt twee kinderen. Begin jaren '80 wordt hij invalide verklaard en loopt zijn huwelijk stuk. Sperans blijkt zenuwziek. Hij lijdt aan een combinatie van schizofrenie en manische depressie. Om lotgenoten te helpen schrijft hij meerdere boeken en richt hij in 1999 de vereniging 'Psychiatrisme' op, waarvan hij jaren lang voorzitter is. Tijdens zijn verblijf in verschillende inrichtingen leert hij schilderen. Zijn werken, abstract en kleurrijk, zijn tientallen malen tentoongesteld. Sperans is getrouwd met de Filipijnse Maria Teresa Malit en woont in Herent.
Een genadeloos eerlijk boek, waarin het duo hun diepste zielenroerselen met elkaar bespreekt.
Lief Vleugels (2 juni 1953) schrijft romans en poëzie. Ze was als docent schrijftraining en poëzie verbonden aan de Antwerpse SchrijversAcademie, aan de Schrijvervakschool in Paramaribo en aan diverse instellingen zoals scholen, bibliotheken en gevangenissen. In haar roman 'Alles stroomt' (maart 2015, uitgeverij Xanten) vertelt ze het verhaal van haar dochter, die op 16 maart 2014, samen met haar levensgezel uit het leven stapte.
Felix Sperans (3 januari 1944) is een Belgisch auteur en kunstschilder. Vanaf zijn twaalfde brengt hij enige tijd door in een college voor priesterroepingen. De paters vinden dat hij niet geschikt is voor het priesterambt en hij besluit psychologie te gaan studeren in Leuven. Dit levert voor hem niet de juiste kennis op van het 'echte leven'. Sperans zet zijn studie stop, trouwt en krijgt twee kinderen. Begin jaren '80 wordt hij invalide verklaard en loopt zijn huwelijk stuk. Sperans blijkt zenuwziek. Hij lijdt aan een combinatie van schizofrenie en manische depressie. Om lotgenoten te helpen schrijft hij meerdere boeken en richt hij in 1999 de vereniging 'Psychiatrisme' op, waarvan hij jaren lang voorzitter is. Tijdens zijn verblijf in verschillende inrichtingen leert hij schilderen. Zijn werken, abstract en kleurrijk, zijn tientallen malen tentoongesteld. Sperans is getrouwd met de Filipijnse Maria Teresa Malit en woont in Herent.
