Maar desondanks worden ze gelukkig. De moeder van Annie sluit Edwin al snel in haar hart en Edwin past zich goed aan in de Jordaan.
Bij de moeder van Edwin ligt de situatie anders. Zij laat geen moment voorbijgaan om Annie op haar armoedige afkomst te wijzen.
Maar daar krijgt ze Annie niet mee klein. Opgegroeid in een buurt waar ze heeft geleerd van zich af te bijten, geeft ze de moeder van Edwin lik op stuk waardoor er een barst tussen hen ontstaat die niet meer te lijmen is.
Langzaam past Annie zich aan in het milieu van Edwin. Ze maakt vrienden en zet zich in als vrijwilligster op de school van haar kinderen.
Als ze denkt dat ze alle drempels heeft overwonnen, slaat het noodlot toe. Haar dochter krijgt een dwarslaesie, en als Edwin later overlijdt kan ze het niet meer vinden in het milieu waar ze zich nooit echt heeft thuis gevoeld.
Als een armoedig meisje heeft Annie de Jordaan verlaten, als een steenrijke weduwe komt ze als Yup terug op de plek die ze diep in haar hart nooit heeft kunnen vergeten.