Lezersrecensie
Ja!!! De start van een nieuwe serie van Juan Gómez-Jurado!
Pak van m’n hart! Na het teleurstellende ‘De volgende patiënt’ schrijft Juan Gómez-Jurado gelukkig weer een boek van kaliber. Ik aarzel nog of ik het net zo goed vind als de Antonia Scott-serie, die echt buitenaards goed is en gerekend mag worden tot de allerbeste detectives die ooit aan papier zijn toevertrouwd.
‘Alles brandt’ is een spannend boek waar de humor van de auteur weer rijkelijk via zijn karakters vloeit. Humor (en dan het écht grappige, half cynische, intelligente soort) en spanning zijn helaas twee kenmerken van boeken die zeer zelden succesvol samengaan. Maar Juan Gómez-Jurado doet het weer. Het is niet eerlijk dat ik de lat bij Antonia Scott leg, want dat is niet te overtreffen. Het feit dat hij die serie met dit boek bij vlagen weet te benaderen is al reden tot vreugde. En dat dit de eerste aanzet is voor een nieuwe serie (de Aura Reyes-serie) is voldoende reden om dit boek met vijf sterren te bekronen. En dat de auteur allerlei lijntjes met zijn eerdere werken, inclusief Antonia Scott trekt, onderstreept die score alleen maar. Weinig mensen kunnen zo vernuftig verhaallijnen spinnen, maar dat alle boeken samen ook een soort samenhang hebben en passende puzzelstukjes vormen is reden tot pure, blinde jaloezie voor een ieder die ooit de ambitie heeft gehad een boek te schrijven, of daar zelfs een poging toe heeft gedaan. Aan Juan-Gómez-Jurado valt niet te tippen.
‘Alles brandt’ is een spannend boek waar de humor van de auteur weer rijkelijk via zijn karakters vloeit. Humor (en dan het écht grappige, half cynische, intelligente soort) en spanning zijn helaas twee kenmerken van boeken die zeer zelden succesvol samengaan. Maar Juan Gómez-Jurado doet het weer. Het is niet eerlijk dat ik de lat bij Antonia Scott leg, want dat is niet te overtreffen. Het feit dat hij die serie met dit boek bij vlagen weet te benaderen is al reden tot vreugde. En dat dit de eerste aanzet is voor een nieuwe serie (de Aura Reyes-serie) is voldoende reden om dit boek met vijf sterren te bekronen. En dat de auteur allerlei lijntjes met zijn eerdere werken, inclusief Antonia Scott trekt, onderstreept die score alleen maar. Weinig mensen kunnen zo vernuftig verhaallijnen spinnen, maar dat alle boeken samen ook een soort samenhang hebben en passende puzzelstukjes vormen is reden tot pure, blinde jaloezie voor een ieder die ooit de ambitie heeft gehad een boek te schrijven, of daar zelfs een poging toe heeft gedaan. Aan Juan-Gómez-Jurado valt niet te tippen.
1
Reageer op deze recensie