Indrukwekkende familie-epos over een tot slaafgemaakte moeder

Vrij stroomt de rivier is een prachtige familie-epos over een tot slaafgemaakte vrouw op een Caribische plantage die al haar kinderen heeft moeten afstaan. Het boek is indrukwekkend geschreven. Het leest ook als een soort Caribische roadmovie langs meerdere eilanden waar allerlei avonturen worden beleefd. In die avonturen is de slavengeschiedenis de rode draad en vanuit alle karakters krijg je een invalshoek van deze zwarte bladzijde uit de geschiedenis. Over de slavernij kun je op verschillende manieren vertellen: met cijfers en statistiek, maar ook heel indringend vanuit de beleving van een individuele tot slaafgemaakte. Daar is in dit boek voor gekozen.

De vier sterren zijn wel flink naar boven afgerond, want ondanks dat het goed geschreven en een indrukwekkend verhaal is, zou het boek naar mijn inzicht rijker worden door de karakters meer diepgang te geven. Die blijven allemaal een beetje oppervlakkig; we krijgen nauwelijks een inkijkje in het diepere gevoelsleven van de karakters en als er sprake is van verdriet of rauw, wordt dat voor de lezer vrij feitelijk beschreven, of merk je het omdat een karakter huilt. Daarbij schuren sommige onderdelen van het verhaal ook met de geloofwaardigheid.

Ok zouden de reizen en avonturen wat rustiger en gedetailleerder beschreven kunnen worden. Dat zou het boek wellicht langer maken, maar dat is geen bezwaar; zo'n familie-epos mag gerust uit meer dan vierhonderd pagina's bestaan.

Kortom: de verhaallijn is prachtig, de rode draad van het verhaal is indringend en indrukwekkend, het thema is het beschrijven (en het lezen!) meer dan waard. Maar er had meer in gezeten als de details van de gebeurtenissen wat uitgebreider en iets minder feitelijk zouden zijn uitgewerkt en de uitwerking van de karakters veel meer diepgang zou hebben. En het vinden van verloren kinderen lukt in een aantal gevallen wel zo toevallig en gemakkelijk dat het schuurt met de geloofwaardigheid. Het verhaal én de geschiedenis verdienen wat mij betreft beter. Desondanks is het zeer het lezen waard!