Geen roman

Negen verhalen die in meer of mindere mate met elkaar verbonden zijn. Een roman, zoals op het omslag staat, zou ik het niet willen noemen. Sommige verhalen zoals Stimmen, Der Ausweg en Rosalie geht sterben vond ik erg goed. Bij dat laatste verhaal is er een dialoog tussen de schrijver, Leo Richter, en de hoofdpersoon Rosalie. Geestig. Het deed me denken aan De tragedie van een personage, een kort verhaal van Pirandello waarin verschillende personages op bezoek komen bij de schrijver. Ook in Het ware leven, een roman van Ilja Leonard Pfeijffer’s gaan personages een gesprek aan met de schrijver.

Het je nog nooit iets van Kehlmann gelezen dan zou ik beginnen bij Het meten van de wereld, Lichtspel of Tijl.

Interessante schrijver met tekst. In een interview uit 2009 las ik deze uitspraak van hem:

“Oude mensen zijn jonge mensen, gevangen in een oud lichaam. De grootste ramp in ons leven is niet dat wij moeten sterven, maar dat we oud worden.”