fantastisch vervolg

Het heeft even geduurd maar ik ben er eindelijk aan toe gekomen na alle kerstboeken!

Uit mijn recensie van Het weeshuis in de azuurblauwe zee:
‘Dit is een bijzonder en magisch boek maar ook een boek met meerdere lage. Vooroordelen, meningen, meegaan met groepsvorming.’
En dat is het nog steeds! Net als ‘moed’ en ‘anders zijn.’ Maar nu ook: ‘opstaan voor je mening’ en ‘durf je uit te spreken’.

Arthur Parnassus is nog steeds directeur van het weeshuis op het eiland Marsyas. En Linus is er ook nog steeds! Samen zijn ze een adoptie procedure gestart voor de wezen in het weeshuis. En Arthur wordt uitgenodigd om een verklaring af te leggen over zijn verleden en het weeshuis. Een kans! Een kans om dingen uit te spreken en om aan de toekomst te werken’, denken Arthur en Linus. Maar vindt het ministerie van Toezicht Magische Jeugd dat ook?

Dit is het vervolg van Het weeshuis in de azuurblauwe zee. En ik zou de boeken zeker op volgorde lezen! Bovendien vindt ik het fantastische boeken; denk je eens in, de wereld waar wij in leven maar dan zijn er ook nog mensen / wezens die fantastisch dingen kunnen. Zoals Arthur; hij is eigenlijk een feniks! Zijn partner Linus is gewoon Linus maar zijn beste vriendin Zoé Chapelwhite is een eilandnimf! Maar anders zijn in deze wereld is niet zonder gevolgen en restricties.

T.J. Klune kon mij binnen 1 hoofdstuk weer helemaal meevoeren naar Marsyas. Het is fantastisch geschreven. Ik was even bang dat het een heel lang epistel zou worden in de rechtszaal maar dat heeft Klune tot een minimum gelaten, het was genoeg om de denkwijze van het ministerie te laten doorkomen.

Het is een fantastisch vervolg van Ergens in de azuurblauwe zee! Ik heb het weeshuis met zijn bewoners in mijn hart gesloten. En eigenlijk wil geen afscheid nemen. Bovendien zie ik wat kleine draadjes waar Klune hopelijk nog verder op kan borduren want het weeshuis en zijn bewoners zijn lekker fantastisch zichzelf!