Lezersrecensie
Het leven in licht van de dood
Fokke Obbema brengt met Stervelingen een bundel uit met 41 interviews (eerder gepubliceerd in de Volkskrant) met mensen zoals wij; stervelingen. De gesprekken geven inzicht op het leven en zingeving aan de hand van de dood. En hoewel dat op het eerste oog een zwaar onderwerp lijkt is het boek nergens heel zwaarmoedig. De gesprekken lezen vlot weg en geven een voor een een mooi inkijkje in het leven van de persoon waarmee Obbema in gesprek is en in zijn of haar inzichten rondom de dood, maar bovenal ook op het leven.
Er zijn interviews met mensen die zelf met de dood te maken hebben of gehad, of bij wie het indirect een grote rol heeft gespeeld op hun kijk op het leven. Denk aan een geestelijk verzorger die in gesprek met mensen hun naderende dood een plekje probeert te geven, iemand die zelf kanker heeft overleefd, maar een partner eraan verliest en een kunstenaar die de dood als inspiratiebron ziet.
De gesprekken gaan snel de diepte in en hebben vaak ook een filosofisch randje. Ze allemaal achter elkaar doorlezen werkt daarom ook niet, je doet er beter aan een of twee interviews te lezen en de verhalen en inzichten op je in te laten werken.
Er zijn interviews met mensen die zelf met de dood te maken hebben of gehad, of bij wie het indirect een grote rol heeft gespeeld op hun kijk op het leven. Denk aan een geestelijk verzorger die in gesprek met mensen hun naderende dood een plekje probeert te geven, iemand die zelf kanker heeft overleefd, maar een partner eraan verliest en een kunstenaar die de dood als inspiratiebron ziet.
De gesprekken gaan snel de diepte in en hebben vaak ook een filosofisch randje. Ze allemaal achter elkaar doorlezen werkt daarom ook niet, je doet er beter aan een of twee interviews te lezen en de verhalen en inzichten op je in te laten werken.
1
Reageer op deze recensie