Lezersrecensie
Krachtig verhaal met diepgang
Voor ik je laat gaan van Kennedy Ryan is een feelgoodroman en een dikke pil van 448 pagina's.
Het verhaal gaat over Yasmen en Josiah,en hun kinderen Kassim en Déja. Ze zijn al jaren een gelukkig gezin en zijn de eigenaars van een bloeiend restaurant. Maar dan slaat het noodlot toe. Yasmin raakt in een depressie en Josiah focust zich enkel nog op hun restaurant. Hierdoor loopt hun huwelijk op de klippen. Samen lukt het niet meer maar de liefde is niet helemaal over. Lukt het hen om samen een bedrijf te runnen en voor de kinderen te zorgen terwijl je eigenlijk niet meer samen bent? Twee jaar laten hebben ze een ritme gevonden in hun co-ouderschap en het runnen van hun succesvolle restaurant. Ze beginnen allebei voorzichtig met daten. Toch blijven Yasmin en Josiah constant naar elkaar toe trekken, zouden ze elkaar echt kunnen laten gaan?
In het begin kan ik niet zo goed in het verhaal komen, er gebeurt niet zoveel waardoor ik maar moeilijk de aandacht bij het verhaal kan houden.
Later wordt dat beter, en ben ik blij dat ik doorgezet heb.
De korte hoofdstukken maken wel dat het boek vlot leest. Het verhaal heeft zware thema's zoals rouw, verlies, en depressie, maar heeft toch een soort luchtigheid en het verhaal wordt nergens beladen. Maar ook zijn er liefdevolle thema's zoals vriendschap, familie, liefde, en troost Het verhaal is krachtig, heeft diepgang en is emotioneel geschreven. Je blijft je afvragen of Yasmen en Josiah elkaar kunnen loslaten en verder kunnen gaan met hun eigen levens, of dat er iets is wat hen altijd weer samen zal brengen.
De personages zijn erg goed neergezet, je leeft erg met het gezin mee en het voelt alsof je ze echt kent. Tevens heeft het boek meerdere pikante scènes, dat hadden er voor mij wat minder mogen zijn.
Het verhaal heeft mij geraakt, het is oké om niet oké te zijn,en het is ook niet erg om hulp te vragen als het zelf even niet lukt.
Ik kende deze auteur nog niet maar ik ga nu zeker op zoek naar haar andere boeken.
Het verhaal gaat over Yasmen en Josiah,en hun kinderen Kassim en Déja. Ze zijn al jaren een gelukkig gezin en zijn de eigenaars van een bloeiend restaurant. Maar dan slaat het noodlot toe. Yasmin raakt in een depressie en Josiah focust zich enkel nog op hun restaurant. Hierdoor loopt hun huwelijk op de klippen. Samen lukt het niet meer maar de liefde is niet helemaal over. Lukt het hen om samen een bedrijf te runnen en voor de kinderen te zorgen terwijl je eigenlijk niet meer samen bent? Twee jaar laten hebben ze een ritme gevonden in hun co-ouderschap en het runnen van hun succesvolle restaurant. Ze beginnen allebei voorzichtig met daten. Toch blijven Yasmin en Josiah constant naar elkaar toe trekken, zouden ze elkaar echt kunnen laten gaan?
In het begin kan ik niet zo goed in het verhaal komen, er gebeurt niet zoveel waardoor ik maar moeilijk de aandacht bij het verhaal kan houden.
Later wordt dat beter, en ben ik blij dat ik doorgezet heb.
De korte hoofdstukken maken wel dat het boek vlot leest. Het verhaal heeft zware thema's zoals rouw, verlies, en depressie, maar heeft toch een soort luchtigheid en het verhaal wordt nergens beladen. Maar ook zijn er liefdevolle thema's zoals vriendschap, familie, liefde, en troost Het verhaal is krachtig, heeft diepgang en is emotioneel geschreven. Je blijft je afvragen of Yasmen en Josiah elkaar kunnen loslaten en verder kunnen gaan met hun eigen levens, of dat er iets is wat hen altijd weer samen zal brengen.
De personages zijn erg goed neergezet, je leeft erg met het gezin mee en het voelt alsof je ze echt kent. Tevens heeft het boek meerdere pikante scènes, dat hadden er voor mij wat minder mogen zijn.
Het verhaal heeft mij geraakt, het is oké om niet oké te zijn,en het is ook niet erg om hulp te vragen als het zelf even niet lukt.
Ik kende deze auteur nog niet maar ik ga nu zeker op zoek naar haar andere boeken.
1
Reageer op deze recensie