Mens

Recensie van:
Mens
Auteur :
Trodessa Barton
Twee keer keek Trodessa Barton heel nadrukkelijk de dood in de ogen. Daardoor realiseert ze zich als geen ander dat de dood onlosmakelijk bij het leven hoort en dus niet iets is om bang voor te zijn. Ze is gefascineerd door het feit dat het leven eindig is en zoekt naar manieren om er dus, zolang het kan, zoveel mogelijk van te maken. Ze interviewde terminaal zieke mensen op zoek naar de vraag: wat zijn de belangrijkste levenslessen als je weet dat je nog maar heel even hebt?
In het voorjaar van 2022 kwam ze met een boek over haar bijzondere eigen leven en de lessen die ze leerde van de mensen die ze sprak. Met als doel: mensen bewustmaken van hun eigen sterfelijkheid, zodat ze weer kunnen dansen met het leven.
Het boek Mens verscheen in maart 2024.
Illustraties:
Iris van der Veen
Ik ben een Nederlandse Illustrator, woonachting in Almere onder de rook van Amsterdam. Met een potlood en een schetsboek (of de iPad met pencil ;-)) in mijn hand ben ik het gelukkigst. Ik ben goed in luisteren en vooral naar de dingen die niet worden gezegd. Ik ben altijd op zoek naar het woord achter het woord. Dat is wat ik wil weergeven.

Mijn werk is breed inzetbaar maar kan het beste omschreven worden als sferisch en met veel emotie. Ik werk veel in zwart/wit en lijnen, met een subtiel kleurgebruik. Afhankelijk van de opdracht maak ik gebruik van traditionele materialen zoals potlood, inkt, gouache of aquarel of digitale middelen zoals Procreate en Illustrator om de illustraties neer te zetten.

Neem gerust contact met me op als je geïnteresseerd bent in mijn werk. Meer werk is te vinden via mijn website www.irisvanderveen.com
Wijze van lezen:
Recensie exemplaar ontvangen van Trodessa Barton in ruil voor mijn recensie.
Uitgeverij: GrowingStories
Genre: zelfreflectie, overdenken van je bestaan.
Cover en flaptekst:
Een lieflijk tafereel: een oude man met een klein meisje. Ze kijken elkaar liefdevol aan. Een kat wrijft tegen de rug van de oude man. Dit maakt me nieuwsgierig naar dit verhaal.
De flaptekst vind ik inspirerend en interessant.
Quote:
Ik zie jou
Ik hoor jou
Ik geloof in jou
Jij bent een MOOI MENS
Mooie tekst:
Ieder woord, iedere zin, iedere tekst in dit boek is inspirerend, prachtig en zuiver in al haar eenvoud. Moeilijk kiezen dus.
Het verhaal:
‘Opa, waarom zitten we hier gewoon te niksen?’ ‘Niets doen is alles voelen. De grootsheid van het leven is te vinden in de kleinheid van de dag.’ Dit lijkt een klein verhaal over een opa en zijn kleindochter die samen een dag doorbrengen. Maar daar doorheen voelen we iets veel groters: wat het betekent om MENS te zijn. Soms voelt het alsof we allemaal geobsedeerd zijn door één woord: geluk. Maar is een onophoudelijk blij gevoel nodig voor een mooi leven? Of is het juist een heel palet aan ervaringen en emoties die ons bestaan kleur geven? Is dat niet wat ons MENS maakt; het grote én het kleine, geluk én ongeluk? Dit prachtig geïllustreerde cadeauboek biedt vreugde, troost en inspiratie aan iedereen die heeft ervaren dat het leven fantastisch en ingewikkeld kan zijn. Ofwel: aan ieder MENS.
Mijn leesbeleving:
Dit boek heb ik met veel plezier gelezen. Een diepgaand, metaforisch en reflecterend gesprek tussen een opa en zijn kleindochter. Woorden die me diep raakten, troosten zo van je bent niet alleen in je gedachten over het leven, het mens zijn.
Waarom overkomen bepaalde gebeurtenissen je? Is dat vooraf bepaald of kan dat niet? Is de beleving van geluk verstandelijk of moet je het in al je vezels voelen? Bestaat er een bovenaardse kracht die je leven vormgeeft en stuurt? Vaak denk ik daarover na.
Dit boek geeft geen antwoorden maar laat je wel dieper nadenken en reflecteren. De schrijfstijl is beeldend en de illustraties zijn schitterend. Ze tillen de tekst naar een hoger niveau. Trodessa haar leven zou de mijne kunnen zijn. Ikzelf kreeg hersenontsteking op jonge leeftijd. Net toen mijn ouders de angstige momenten van mijn vroeggeboorte overleefd hadden.
Ik heb daardoor Niet Aangeboren Hersenletsel en ervaar de hindernissen daarvan dagelijks. Door psychische problematiek ben ik zeer kwetsbaar. Gelukkig voel ik mij gesteund door mijn gezin en familie.
Dit jaar sta ik hulpeloos aan de zijlijn tijdens de ziekteprocessen van mijn zusje en moeder. Beide getroffen door kanker. Steun en een luisterend oor geef ik hen, erop lettend dat ik mezelf niet uit het oog verlies.
Praten, luisteren, hulp aanvaarden, op tijd rust nemen, lezen en recenseren zijn sleutelwoorden voor mij geworden. Niet altijd gemakkelijk maar zwijgen helpt mij niet verder.
De symboliek waar de kleindochter over spreekt als we iemand verliezen die ons dierbaar is zie ik ook. Onze overleden zoon zie ik terug als ik een vlinder zie en dan hoeft dat niet persé een Icarus blauwtje te zijn. Maar net zo goed visualiseer ik hem als achtjarige jongen, veilig in de armen van de Eeuwige. Of als ik een bepaald lied op de radio hoor dan denk ik automatisch aan overleden dierbaren. Net als een bepaalde geur of dat ze levensecht voor mij staan in mijn dromen en dat een omhelzing dan weer even levensecht aanvoelt. En als deze voorbij is je weer even gedragen en getroost voelt.
Dit boek raad ik eenieder aan. Het is zo intens bemoedigend, reflecterend, metaforisch en puur geschreven.
Ik lees en recenseer graag meer boeken van Trodessa Barton. Zij geeft mij hoop, steun en troost als ik zelf in de duisternis het licht niet kan ontdekken.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren.
Een schitterend geïllustreerd boek met diepgaande, uit het leven gegrepen, inspirerende, hoopvolle, troostende, metaforische en filosoferende teksten. Een boek voor iedereen om te reflecteren, te mijmeren, weg te dromen en te genieten van de beeldende teksten van Trodessa Barton met de schitterende illustraties van Iris van der Veen.
Een aanrader voor eenieder om te lezen, te ontdekken en van de teksten en illustraties te genieten.