Lezersrecensie
Het ooit-leven
Het boek beschrijft het leven van Jasmijn Vink vanaf 20 jaar. Ze werkt op kantoor als receptioniste bij een scheepsvaartbedrijf in Rotterdam Zuid, een jungle van stress waarin zij moet overleven door opgelegde regels en ongeschreven wetten. Dit levert haar veel stress op en zij moet slapen in de pauze om het vol te houden. Eigenlijk heeft zij geen leven buiten kantoor omdat zij dan zo moe is dat zij weinig meer kan ondernemen. In haar vrije tijd leeft ze met haar vriend Nick en haar hond Romy. Zij leeft in een cocon om te overleven. Zij houdt zich vast aan “in het ooit - leven” waarin het beter zal gaan. In het ooit leven zal zij schrijfster zijn waarin zij haar eigen structuur en regels op kan stellen. Wanneer zij door een vertrekregeling de kans krijgt om met haar manuscript te beginnen krijgt zij langzaamaan meer rust en grip op haar leven.
Als moeder van een zoon met autisme vind ik het heel bijzonder om een inkijkje te krijgen in het leven met autisme. Het autobiografische boek is, net als Zondagskind, heel eerlijk geschreven met een wrange humor. Het boek is los te lezen naast haar eerdere boek Zondagskind (2018). De titel verwijst naar het vrije weekend waarin Judith/Jasmijn haar “echte ik” kan zijn in plaats van de normale Judith/Jasmijn. Heel het boek is beschreven vanuit het voortdurend overdenken van de situatie. Het verschil van Zondagsleven en Zondagskind is dat er nu wordt geschreven over het volwassen leven waarin Judith elke dag geleerd heeft en hierdoor beter om kan gaan met situaties en daardoor makkelijker door het leven gaat. De negatieve kanten van het autisme als bv het slecht slapen, de hoofdpijn en de prikkelverwerking zijn heel mooi beschreven. Dit boek maakt dat er meer begrip komt voor autisme en daarvoor wil ik Judith bedanken.
Als moeder van een zoon met autisme vind ik het heel bijzonder om een inkijkje te krijgen in het leven met autisme. Het autobiografische boek is, net als Zondagskind, heel eerlijk geschreven met een wrange humor. Het boek is los te lezen naast haar eerdere boek Zondagskind (2018). De titel verwijst naar het vrije weekend waarin Judith/Jasmijn haar “echte ik” kan zijn in plaats van de normale Judith/Jasmijn. Heel het boek is beschreven vanuit het voortdurend overdenken van de situatie. Het verschil van Zondagsleven en Zondagskind is dat er nu wordt geschreven over het volwassen leven waarin Judith elke dag geleerd heeft en hierdoor beter om kan gaan met situaties en daardoor makkelijker door het leven gaat. De negatieve kanten van het autisme als bv het slecht slapen, de hoofdpijn en de prikkelverwerking zijn heel mooi beschreven. Dit boek maakt dat er meer begrip komt voor autisme en daarvoor wil ik Judith bedanken.
1
Reageer op deze recensie