Een thriller vol met humor geschreven.

Anne-Laure heeft met dit vierde boek Joséphine weer een geweldig verhaal neer gezet. Een geheel eigen genre, thriller gemengd met humor. Haar boeken gaan over mensen, die op hun oude dag nog van alles mee maken. Ze rollen van het ene in het andere, waarbij er vaak “per ongeluk” doden vallen.
Joséphine is een oudere dame, die in het rusthuis Den Groenen Hof verblijft. Samen met enkele vrienden uit het huis heeft zij een clubje opgericht de Thanatosclub. Zij willen niet wegkwijnen in het huis en hebben allen een laatste wens. Tot zover en niet verder, dit wordt netjes opgeschreven in een schriftje en als het zover is, zorgen de andere leden van de club dat er een net einde komt aan het leven van één van hen, zoals opgeschreven in het schriftje.
Een stukje tuin, bij het rusthuis, bevat planten die “helpen” om een leven te beëindigen. Joséphine houdt een receptenboekje bij, heerlijke gerechten met ingrediënten, die je rustig naar het hiernamaals brengen, de leden kiezen hier hun gerecht uit om te sterven, want wegkwijnen in het rusthuis willen ze niet.
Wanneer tijdens een uitvaart van één van de leden, directeur Tim van Kerkhoven doodleuk verteld dat er uitbreiding gaat komen van het rusthuis en dat daarbij het tuintje voor de bouw plaats moet maken, hebben de leden ‘s-avonds een spoedvergadering. Wat kunnen ze doen om de bouw te doen stoppen en hun tuin te behouden
Ik zou de tuin nooit opgeven. Over mijn lijk.
Wat een verhaal, Joséphine en haar Kolonel, de voorzitter van de vereniging, blijven samen over om te strijden tegen de bouw van de nieuwe vleugel van het rusthuis in hun tuin. De andere leden denken dat het beloofde nieuwe stukje tuin er wel zal komen en willen het rustig afwachten. Terwijl Joséphine en de Kolonel een plan uitwerken om de bouw tegen te gaan, moet Joséphine één van de leden aan haar einde te helpen, wat een zware taak blijkt te zijn. Halverwege het boek begon ik keihard te lachen, wat een kookwekker al niet teweeg kan brengen.
Anne-Laure wat heb je toch een geweldige schrijfstijl en je fantasie is werkelijk subliem. Heb ik zeer genoten van jouw andere creaties, Justine, Maurice en Louise, Joséphine is nog een level hoger. Erg leuk dat er een kwinkslag was naar Louise, niet dat je dat boek gelezen moet hebben, maar als je het gelezen, hebt snap je wat ik bedoel.
Anne-Laure Van Neer is zeker een auteur die we in de gaten blijven houden. Een auteur die meer erkenning verdient met haar genre en verhalen over oudere mensen en hun problematiek. In Joséphine gaat het vooral over het zelf de regie willen houden over je leven en eruit stappen wanneer jij het goed geweest vind. Problematiek die vaak voorkomt en zeer zeker meer aandacht moet krijgen.
“Thanatos…”
“Tot in de kist….”

Lieve leesgroet Caroline *****