Historisch correct en zeer spannend

Katrien Van Hecke kent de kunst om goed gedocumenteerde en historisch verantwoorde jeugdboeken te schrijven die ook voor volwassenen leuk en interessant zijn. Na het exotische Oostende is niet ver meer keert ze met Markies terug naar het grauwe industriële Gent. De stad maakt zich op voor de Wereldtentoonstelling van 1913 als Remi, een jongen die opgroeit in een van de beluiken die zo kenmerkend zijn voor het Gent van toen, zich over een verdwaalde hond ontfermt. Het dier, dat de naam Markies krijgt, wordt opgeleid als politiehond. Het Gentse korps was in die tijd internationaal een voortrekker en een referentie wat het gebruik van honden voor politiewerk betreft.
Het boek zou een uitstekend uitgangspunt zijn voor de lessen geschiedenis: Gent als bakermat van het socialisme, de perikelen rond de Wereldtentoonstelling, het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog, de eerste gasaanval bij Steenstraete, samen met Markies maakt de lezer het allemaal mee.
We leren ook veel over de rol die honden speelden in de gruwelijke loopgravenoorlog. Zeer beklijvend maar toch geschikt voor kinderen en geschiedkundig correct is de manier waarop Van Hecke zonder enige sensatiezucht het leven aan en net achter het front schildert.
Markies is ten slotte een zeer spannend boek. Zowel de titelfiguur als Remi beleven heel wat avonturen. Ze kennen een flinke dosis ellende maar nooit verliezen ze de moed. Toch zijn het geen helden in de romantische zin van het woord. Remi is een doodgewone jongen en Markies is een doorsnee hond. Dat maakt hen herkenbaar. Dat geeft de lezer moed: ook gewone mensen en honden zijn tot grootse dingen in staat.