Lezersrecensie
Dansen door het verleden van Rina Stam
DANSEN DOOR HET VERLEDEN VAN RINA STAM
Het is een heftig verhaal over zigeuners die rondtrekken met hun familie en in tenten leven.
Het is een hard en armoedig bestaan en niet in het minst voor de kleine Mila.
Mila leidt of is het lijden een wat onconventioneel, beladen leven.
Het verhaal grijpt je naar de keel.
Ze vertelt haar verhaal, waardoor het persoonlijker is en het des te harder binnenkomt.
De schrijfster heeft een prettige schrijfstijl, waardoor het vlot leest.
Mila is een heel mooi persoon, ondanks de vernedering en de pijn die ze als klein kind heeft gehad.
Enkel haar grootmoeder was haar steun.
Mila houdt ontzettend veel van dansen op het mooie gitaargeluid van Janos.
Hierdoor vind ze steeds weer de moed en de kracht om verder te gaan.
Ze helpt mensen met hun problemen dankzij haar gave. Ze heeft vertrouwen in de mensen met
wie ze omgaat. Ze ziet het mooie in elke mens. Maar dat komt haar duur te staan.
De gelukkige periodes van haar leven zijn steeds van korte duur.
Ze vind eindelijk het ultieme geluk en ziet een droom in vervulling gaan.
Ze wordt echter verraden door iemand die zich afgewezen voelt, waardoor een einde komt aan het korte geluk die ze kent.
Het einde is hartverscheurend en mensonterend, dat heeft ze absoluut niet verdiend.
Bij het laatste gedeelte van het boek kon ik niet onmiddellijk volgen. Maar ik begreep
uiteindelijk dat het om reïncarnatie ging en de link gelegd wordt naar het volgende verhaal.
Het is een heftig verhaal over zigeuners die rondtrekken met hun familie en in tenten leven.
Het is een hard en armoedig bestaan en niet in het minst voor de kleine Mila.
Mila leidt of is het lijden een wat onconventioneel, beladen leven.
Het verhaal grijpt je naar de keel.
Ze vertelt haar verhaal, waardoor het persoonlijker is en het des te harder binnenkomt.
De schrijfster heeft een prettige schrijfstijl, waardoor het vlot leest.
Mila is een heel mooi persoon, ondanks de vernedering en de pijn die ze als klein kind heeft gehad.
Enkel haar grootmoeder was haar steun.
Mila houdt ontzettend veel van dansen op het mooie gitaargeluid van Janos.
Hierdoor vind ze steeds weer de moed en de kracht om verder te gaan.
Ze helpt mensen met hun problemen dankzij haar gave. Ze heeft vertrouwen in de mensen met
wie ze omgaat. Ze ziet het mooie in elke mens. Maar dat komt haar duur te staan.
De gelukkige periodes van haar leven zijn steeds van korte duur.
Ze vind eindelijk het ultieme geluk en ziet een droom in vervulling gaan.
Ze wordt echter verraden door iemand die zich afgewezen voelt, waardoor een einde komt aan het korte geluk die ze kent.
Het einde is hartverscheurend en mensonterend, dat heeft ze absoluut niet verdiend.
Bij het laatste gedeelte van het boek kon ik niet onmiddellijk volgen. Maar ik begreep
uiteindelijk dat het om reïncarnatie ging en de link gelegd wordt naar het volgende verhaal.
1
Reageer op deze recensie